بریده‌هایی از کتاب زنان نامرئی

ازقضا، به گزارش ادارهٔ آمار مشاغل آمریکا، صنعت استخراج معادن طی انتخابات سال ۲۰۱۶ به اسم رمزی برای مشاغل کارگری (به‌طور ضمنی مردانه) تبدیل شده بود. این صنعت در کل ۵۳۴۲۰ شغل با میانگین درآمد سالانهٔ ۵۹۳۸۰ دلار ایجاد می‌کند. این را با ۹۲۴۶۴۰ نیروی کار اکثراً زنانه در حوزه‌های تمیزکاری و مشاغل خانگی مقایسه کنید که میانگین درآمد سالانه‌شان ۲۱۸۲۰ دلار است. پس کدام‌یک طبقهٔ کارگر واقعی است؟

برای آن مرد، شیوهٔ نگریستنش به دنیا جهان‌شمول بود، درحالی‌که فمینیسم -نگریستن به جهان از چشم‌اندازی زنانه- خاص بود؛ ایدئولوژیک بود.

پزشک عمومی عادی «هیچ تصوری ندارد که داروهایی مانند استامینوفن و مورفین عملکرد متفاوتی در زنان دارند.»

مدارس به دختربچه‌ها می‌آموزند که استعداد مال آن‌ها نیست.

«عقل سلیم» درحقیقت محصول شکاف جنسیتی در داده‌هاست.

کشورهای با زبان‌های دارای صرف جنسیتی که تقریباً در تمام اظهاراتشان تصورات قدرتمندی از مذکر و مؤنث وجود دارد، از نظر جنسیتی جزو نابرابرترین‌ها هستند. اما این‌جا تناقض جالبی هست: کشورهای با زبان بی‌جنسیت (مانند مجارستان و فنلاند) جزو برابرترین‌ها نیستند. بلکه این افتخار از آنِ گروه سوم است: کشورهایی با «زبان جنسیتی طبیعی» مانند انگلیسی. این زبان‌ها اجازه می‌دهند جنسیت نشان داده شود (مانند معلم مؤنث، پرستار مذکر)، اما عمدتاً آن را در خود کلمات نمی‌گنجانند.

نرینهٔ عام در زبان‌های دارای صرف جنسیتی فراگیر مانده است. آگهی‌های استخدام هنوز اغلب اوقات به اشکال مذکر جمله‌بندی می‌شوند؛ به‌ویژه اگر برای مشاغل مدیریتی باشد.

زبان‌هایی مانند فرانسوی، آلمانی و اسپانیایی خصلتی دارند که «دارای صرف جنسیتی» نامیده می‌شود و در این‌جا مفهوم نرینه و مادینه در خود زبان بافته شده است. تمام نام‌ها جنسیت دارند؛ یا مؤنث هستند یا مذکر. میز مؤنث است، اما اتومبیل مذکر است: La mesa roja (میز قرمز)؛ el coche rojo (اتومبیل قرمز). وقتی کار به نام‌هایی می‌کشد که به افراد اشاره دارند، بااینکه هر دو عبارات مذکر و مؤنث وجود دارد، جنسیت معیار همیشه مذکر است. در گوگل «وکیل» را به آلمانی جستجو کنید؛ پاسخش «anwalt» است که در اصل یعنی مرد وکیل، اما به‌طور عام برای «وکیل» هم به کار می‌رود. اگر می‌خواهید به‌طور خاص به وکیل مؤنث اشاره داشته باشید باید بگویید «Anwältin» (تصادفاً همین که کلمات مؤنث اغلب مانند همین مورد با تغییر در معادل مذکرش ساخته می‌شود

بله، هرچه ساده‌تر بهتر و هرچه ساده‌تر ارزان‌تر. اما هرچه ساده است لزوماً بازنمای واقعیت نیست.

مضمونی که شاید ازنظر تأثیرش بر زندگی زنان در سراسر جهان مهم‌ترین باشد: کار مراقبتی بی‌مزد. زنان این کار را بسیار بیشتر و فراتر از سهم منصفانه‌شان انجام می‌دهند، این کار ضروری که بدون انجامش زندگی همهٔ ما می‌پاشد.

داده‌هایی که همین حالا در اختیار داریم، کاملاً روشن می‌کند که زنان سیاستمدار در یک زمینِ بازیِ هموار، نیستند. نظام به‌سمت انتخاب مردان چولگی دارد، یعنی نظام به‌سمت استمرار شکاف جنسیتی داده‌ها در سطح رهبری جهانی چولگی دارد، با تمام پیامدهای منفی‌ای که برای نیمی از جمعیت جهان به ارمغان می‌آورد.

معلوم شده خشونت علیه زنان سیاستمدار در آسیا و آمریکای لاتین باعث می‌شود آن‌ها به احتمال کمتری دوباره در انتخابات شرکت کنند و به احتمال بیشتری بعد از مدت زمان کمتری در مقایسه با مردان سیاستمدار کار خود را ترک کنند.

مطالعاتی در آمریکا و نیوزیلند معلوم کرده که مردان «در پی افزایش نسبت زنان در قوهٔ مقننه خشونت کلامی بیشتری نشان می‌دهند و هم جلسات کمیته‌ها و هم مباحثات پارلمانی را کنترل می‌کنند.» مطالعهٔ دیگری دریافت که با افزایش نسبت زنان در کنگرهٔ آمریکا (این را در ذهن داشته باشید که کنگرهٔ آمریکا فقط ۱۹.۴ درصد عضو مؤنث دارد)، احتمال کمتری هست که زنان به جایگاه‌های ریاستی در احزاب متبوع خود برسند.

تحقیقی در سال ۲۰۱۵ دریافت مردان به‌طور میانگین به احتمال دوبرابر بیشتر از زنانی که وسط حرف مردان می‌پرند، حرف زنان را قطع می‌کنند و چنین نتیجه گرفت: «زنان آن جنسی هستند که حرفشان بیشتر قطع می‌شود.»

بی‌محبت‌بودن برای زنان تخطی از هنجار تصور می‌شود، اما برای مردان این‌طور نیست. او به من می‌گوید: «استثنایی هم هست؛ اینکه روی‌هم‌رفته زنان قرار است بیشتر از مردان جامعه‌پسند باشند.» هرگونه تخطی زنان از چیزی که جامعه آن را (هرقدر هم نامعقول) موضع «اخلاقی» می‌داند اوضاع را بدتر می‌کند.

تنها درمان دارویی در دسترس برای زنانی که انقباضاتشان چندان قدرتمند نیست، هورمون اکسی‌توسین است که در ۵۰ درصد موارد عمل می‌کند. این گروه از زنان زایمان واژینال موفقی دارند. زنانی که به اکسی‌توسین پاسخ نمی‌دهند به‌طور اورژانسی سزارین می‌شوند. انقباضات ضعیف علت بخش اعظمی از صدهزار سزارین اورژانسی است که هرساله در انگلستان انجام می‌شود.

یکی از اثرات جانبی خاص و مشکل‌زای سندروم ینتل این است که وقتی کار به مسائل پزشکی‌ای می‌رسد که به‌طور عمده یا خاص بر زنان تأثیرگذار است، می‌توان قضیهٔ گنجاندن زنان در آزمایش‌ها را به‌کلی فراموش کرد، چون روی‌هم‌رفته اصلاً پژوهشی در این حوزه وجود ندارد.

زنان وقتی تجویز داروی ضدافسردگی می‌گیرند که در واقع افسرده نیستند. احتمال زیادی هست که درد جسمانی زنان «احساسی» یا «روان‌تنی» فرض شود

و هرچند تصور می‌شود این بیماری یک نفر از هر ده زن را درگیر می‌کند (۱۷۶ میلیون نفر در جهان)، تازه در سال ۲۰۱۷ بود که انستیتوی ملی تعالی سلامت و درمان انگلستان، نخستین راهنمای پزشکان برای مقابله با آن را منتشر کرد. توصیهٔ اصلی؟ «به حرف زنان گوش دهید.»

حملات قلبی زنان ممکن است نه‌تنها علائم متفاوتی داشته باشند، بلکه شاید درحقیقت از نظر مکانیکی هم متفاوت باشند، درنتیجه فناوری‌ای که برای یافتنِ مشکلات توسعه داده‌ایم شاید برای قلب زنانه مناسب نباشد