بریده‌هایی از کتاب زن همسایه

تا به حال اینقدر خوشحال نبوده است که الان هست. می‌خواهد این لحظه را نگه دارد و برای همیشه به خاطر بسپارد.

شاید این یه جور قدرت باشه که بتونی وانمود کنی از کسی نرنجیدی.

«همیشه آسون نیست، باید محکم باشی و روزهای سخت رو پشت سر بذاری.»

اگر اخلاق زیر پا گذاشته شود و آسیب رساندن به دیگران مهم نباشد، خیلی راحت‌تر می‌شود پولدار شد.

هیچکس تا ابد در سن بیست و دو سالگی نمی‌ماند. آدم بزرگ می‌شود و همه چیز تغییر می‌کند.

آن روزها فقط عشق را می‌شناخت؛ اما حالا هیچ کس و هیچ چیز را نمی‌شناسد.

«بر اساس تجربهٔ من، مردم همیشه در حال دروغ گفتن هستند.»

این لحظهٔ حساسی بود که بازگشتی نداشت.

فکر می‌کند زندگی برای پولدارها چقدر آسان‌تر است.

تقریبآ هر کاری از آدم‌ها برمی‌آید.

وانمود کردن به اینکه حالش خوب است، برایش خسته‌کننده شده.

زیرا آنچه راسبک در طول سال‌ها کار آموخته این است که تقریبآ هر کاری از آدم‌ها برمی‌آید.

برای هر چیزی دلیلی هست،

ترس و اندوه مغز او را از کار انداخته است.