بریده‌هایی از کتاب مثل یک مرد فکر کنید، مثل یک زن رفتار کنید (متن کامل)

همه می‌دانند وقتی حال مادر خانواده و زن خانه خوب است، حال همه اعضای خانه خوب است. تنها ماموریت من در زندگی شاد کردن مارجوری است. اما مردان بدون کمک زنان در انجام این ماموریت موفق نمی‌شوند. مردان هیچ تصوری از نیازها و خواسته‌های زنان ندارند، زیرا خواسته و نیاز از زنی به زن دیگر متفاوت است،

"من هیچ دوست ندارم بازیچه کسی باشم یا زنی باشم که هر وقت طرف دلش خواست حالش را بپرسد و هر وقت سرش شلوغ بود او را فراموش کند"، این جمله را با قاطعیت گفت و درحالیکه هنوز چمدانش را در دست داشت ادامه داد"من فکر نمی‌کنم تو آماده پذیرفتن چیزهایی باشی که می‌توانیم کنار هم داشته باشیم. من بچه‌هایم را دارم، زندگی خوبی دارم و مردی می‌خواهم که بیاید و خانواده‌ام را کامل کند. اگر تو هم این را می‌خواهی، می‌توانی در مِمفیس من را پیدا کنی". از تعجب دهانم باز مانده بود، بعد از اینکه به خودم آمدم از او خواستم یک بار دیگر به من فرصت بدهد، چمدانهایش را از دستش گرفتم، سریع تلفنم را برداشتم و از وسط نصفش کردم.

غیر ممکن است که مردی صاحب قدرت و ثروت و امکانات باشد و در ارتباطش پایش را کج نگذاشته باشد. من حتی یک مرد هم نمی‌شناسم که امکان کج‌روی داشته باشد و این کار را نکرده باشد. شاید هم چنین مردی وجود خارجی داشته باشد، اما من تابحال ندیده‌ام

به مرد خود بگویید هیچگاه قصد مداخله در رابطه مابین او و مادرش را ندارید. به علاوه، قصد رقابت‌طلبی هم ندارید. به این ترتیب، مرد شما باید کارهای لازم را انجام دهد تا مادرش بداند که: (الف) تحت هیچ شرایطی، نیازهای نامزد/ همسر او قرار نیست در مرتبه اهمیت ثانویه قرار بگیرند، و (ب) او باید به نیاز پسر خود، از نظر وظیفه‌ای که برای مراقبت و فراهمسازی نیازهای زن موردعلاقه‌اش دارد، احترام بگذارد. نگران نباشید، مرد شما متوجه هست که باید این کار را انجام دهد؛ هیچ جای دنیا نمی‌توانید مردی واقعی را پیدا کنید که بیشتر از زن خودش، به مادرش نیازداشته باشد.

تصور کنید هر گاه مردی فکر خیانت به سرش می‌زد و به زنی پیشنهاد می‌داد، آن زن می‌گفت،" تو متاهل هستی- من نمی‌توانم این کار را انجام بدهم". آیا می‌توانید حدس بزنید چه تعداد ازدواج‌ها و روابطی که امروز وجود می‌داشتند و از دست نرفته بودند؟ مردان به این خاطر می‌توانند خیانت کنند که زنان بسیاری، حاضرند خود را در اختیار مردی قرار بدهند که متعلق به آنان نیست.

در واقع اگر احساسات زن برای مرد مهم باشد، اقدام به دروغ‌گویی و انکار می‌کند.

احتمالا از نظر شما خانمی که خواننده کتاب هستید، فکری که مرد ماجرا می‌کند جز از خودخواهی و سنگدلی‌اش نیست، ولی از نظر مردان، این نوع تفکر کاملا منطقی است. او باید راهی پیدا کند تا حالش بهتر شود، به همین خاطر اگر نتواند با همسر خود رابطه داشته باشد سراغ زن دیگری می‌رود. شما این عمل را خیانت می‌دانید. مردان آن را صرفا راهی برای تخلیه هیجانی خود می‌بینند، مخصوصا اگر ....

یک مرد می‌تواند عاشق زن و بچه‌ها و خانه و زندگی‌ای که در کنار همسرش ساخته‌اند باشد. حتی رابطه عالی‌ای با همسر خود داشته باشد و همچنان چشمش به دنبال مزه‌مزه کردن رابطه با زنان دیگر باشد، بدون اینکه حتی لحظه‌ای در این‌باره درنگ کند. دلیلش آنست که این مرد، رابطه ای را که با زنان دیگر به جز همسر خودش دارد، چیز خاصی حساب نمی‌کند. به عنوان مثال، ممکن است از رابطه با زن دیگر صرفا احساس خوبی نسبت به جسم خود پیدا کرده باشد، اما به لحاظ عاطفی و احساسی، قلب او فقط برای زنی است که در خانه‌اش دارد. اقرارهایش به دوست داشتن، فراهم کردن نیازها و حفاظت و مراقبت از زنی که عاشق است را صرفا برای همسر خود نگاه می‌دارد

در مقابل، وقتی دیدگاه مردان را به رابطه در نظر می‌گیرید، می‌بینید که برای جنس مذکر در این معادله ضرورتا نه احساسات، نه معنا جایی ندارد. برای مردان داشتن چنین ارتباطی بسیار بسیار آسان است. به همین خاطر است که مردان می‌توانند بعد از ارتباط با زنی دیگر به خانه خودشان بروند، دوش بگیرند و لباسشان را عوض کنند و طوری رفتار کنند انگار نه انگار پنهانکاری کرده‌اند. برای مردان رابطه می‌تواند صرفا و صرفا عملی فیزیکی باشد –یعنی عشق مطلقا هیچ ارتباطی با آن ندارد.

از نظر بسیاری از خانم‌ها داشتن رابطه، عملی احساسی است، یعنی عملی است برای نشان دادن عشق. دیدگاه زنانه نسبت به موضوع رابطه، با در نظر گرفتن مکانیسم این عمل برای زنان، قابل درک است. خانم‌ها باید دراز بکشند و اجازه عمل نزدیکی را بدهند. این درحالیست که تمام عمر بهشان آموزش داده شده که چنین ارتباط صمیمی و نزدیکی را صرفا باید با کسی داشته باشند که برایشان بسیار ارزشمند است.

از جمله این قوانین می‌توان به موارد ادامه اشاره داشت: ۱. احترام گذاشتن به زن. ۲. مقدم دانستن زن و فرزندان بعد از خدا، و جلوتر از هر شخص دیگری در زندگی مرد. ۳. واضح کردن این امر برای همه افراد خانواده وخویشان مرد که به ارتباط مرد و زن، و شخصِ زنی که مرد انتخاب کرده است احترام بگذارند. حال، اگر شما هرگز قوانینی از این دست را وضع نکرده باشید، و مادر مرد شما نیز هرگز دست از الزامات خودش در ارتباط با فرزندش برندارد

زنی که بخواهد حقوق و درآمدش را به رخ بکشد و شغل و درآمد مرد و سهمش را در اقتصاد خانواده تحقیر کند، زنی است که نمی‌توان برای یک عمر زندگی رویش حساب باز کرد

"بعد از ساعت ۱۰ شب من نمی‌توانم تماس تلفنی داشته باشم، چون بچه‌هایم خواب هستند و خودم هم استراحت می‌کنم"؛" برای من خیلی مهم است وقتی طرف مقابلم می‌گوید فلان ساعت سر قرار خواهد آمد، خوش‌قول باشد و اگر قرار است دیر کند قبلش تماس بگیرد"؛ و"من علاقه‌ای به برقراری ارتباط نزدیک و صمیمت با کسی ندارم، مگر اینکه بدانم او هم مثل من دنبال رابطه‌ای جدی و متعهدانه است".

وقتی مسئله به ارتباط با جنس مخالف می‌رسد، انگار همه این دانسته‌ها و عقل و درایت را یکجا داخل سطل زباله می‌اندازید. از قدرت خود دست می‌کشید و آن را به طرف مقابل تسلیم می‌کنید و همه کنترلتان را بر شرایط از دست می‌دهید. به نحوی که حاضرید آن را به هر مرد درب و داغانی که دوبار نگاهتان کرد واگذارش کنید. آنهم چرا؟ فقط چون دوبار نگاهتان کرده!

بازهم تاکید می‌کنم توجه داشته باشید که با نشان دادن نیت واقعی خودتان به زنی اهل زندگی و رابطه جدی بودن، هیچ تضمینی نیست که آن مرد نگذارد و نرود. این را درک کنید که برخی مردان اصولا فقط دنبال خوش‌گذرانی هستند و هیچ قصدی به جز رابطه‌ای سطحی و بعد هم کنار گذاشتن زنانی که با آنها رابطه برقرار کرده‌اند ندارند. اگر این مسئله در مورد این فرد خاص هم صدق می‌کند، خب بگذارید برود

این مردِ مقابل ِشما نیست که تعیین می‌کند آیا شما ماهیِ مناسبِ ماهیگیریِ تفریحی هستید یا ماهی‌ای که ارزش نگه داشتن را داشته باشد. خودِ شما این موضوع را تعیین می‌کنید. (از بازی‌هایی که مردان سر شما درمی‌آورند متنفر نباشید، به جایش قواعد بازی‌ِشان را یاد بگیرید). وقتی مردی به سوی شما می‌آید، این شما هستید که کنترل کامل را بر شرایط دارید

زنی که مناسب نگه داشتن است هیچ وقت به راحتی تسلیم نمی‌شود. او استانداردها یا الزاماتی در ارتباطش دارد که از همان لحظه‌ای که شما دهانتان را باز می‌کنید، شروع می‌شود. او قدرت خود را می‌داند و از آن مانند شمشیر یک سامورایی بهره می‌گیرد. با توجه به اینکه خودش با خودش به چه صورتی رفتار می‌کند، طرف مقابل را وادار می‌کند که در ارتباط با او با احترام رفتار کند. هیچ خواهش و تمنایی در کار نیست. شاید مردان سراغ او بروند و زیرکانه‌ترین حقه‌ای را که در آستین دارند به کار بگیرند. شاید او از حرفهای شما خیلی خوشش بیاید، اما هیچ تضمینی نیست که اجازه بدهد باز هم با او گفتگو کنید. چه برسد به اینکه شماره تماسش را به شما داده و موافقت کند که وقت ارزشمندنش را به شما اختصاص بدهد.

مردان ذاتا شکارچی هستند و زنان برای آنها در جایگاه شکار قرار داده شده‌اند. سِیر تاریخی این روند را در نظر بگیرید. یک زمانی، مرد باید زنی را "گزینش" می‌کرد. بعدها باید از او برای صرف شام "دعوت" می‌کرد. سپس از پدر او "درخواست" می‌کرد تا اجازه ازدواجشان را صادر کند و حتی در برخی موارد، باید برای دیدن آن زن هم از پدرش اجازه می‌گرفت. بنابراین، مردان در تعقیب زنان بودند. در واقع، به مردان در کل زندگی‌شان یاد می‌دادند که دنبال زنان افتادن، نه تنها چیز بدی نیست؛ بلکه خیلی هم طبیعی است

وقتی مردی به رویتان لبخند می‌زند و طوری با شما صحبت می‌کند انگار واقعا شیفته‌تان شده، طبق چیزی که یاد گرفتید عمل کنید. چون الان این را می‌دانید که آن مرد به چیزی جز رابطه فکر نمی‌کند. اما بهای شما چقدر است؟ اگر از همان ابتدا بهای خود را به مرد مقابل بگویید، او نیز خواهد گفت آیا پرداخت این بها برایش خیلی گران است و می‌صرفد یا خیر. آن وقت است که شما می‌توانید به راهتان ادامه دهید.

این، کار خانم‌هاست که وقتی می‌خواهند با کسی آشنا شوند، با قصد آگاهی یافتن از چنین مسائلی باب گفتگو را باز می‌کنند. برای یک مرد، مسئله واقعا خیلی ساده‌تر از این حرفهاست. او از آن طرف نگاه کرده و از چیزی که دیده خوشش آمده و حالا نزدیک می‌آید تا آن را بدست بیاورد. شناخت شخصیت شما هیچ اهمیتی برایش ندارد. همینطور برایش مهم نیست چطور گذران زندگی می‌کنید. دوستان شما برایش مهم نیستند. اینکه چقدر معنوی و خداپرست هستید هم برایش بی‌معنی است. او فقط می‌خواهد بداند امکان داشتن رابطه را با شما دارد یا نه؟ اگر هم با شما صحبت می‌کند برای این است که بتواند تخمین بزند جهت دستیابی به این خواسته دقیقا چقدر باید سرمایه‌گذاری کند.