بریده‌هایی از کتاب بهتره با یکی حرف بزنی

وندل به من یادآوری کرد که با کوچک شمردن رنج نمی‌توان از پس آن برآمد، بلکه با پذیرش رنج و پی بردن به اینکه با آن چه باید کرد می‌توان از پس یک رنج برآمد. اگر چیزی را انکار کنیم یا دست‌کم بگیریم نمی‌توانیم تغییرش بدهیم.

همدردی کن. همدردی کن. همدردی کن. در سکوت، مانترایم را تکرار می‌کنم

من به‌عنوان یک مشاور می‌توانم مردم را درک کنم و به آن‌ها کمک کنم تا تصمیم بگیرند که خودشان چه کاری می‌خواهند انجام بدهند، ولی نمی‌توانم به‌جای آن‌ها تصمیم بگیرم.

اختلالات تبدیلی بیشتر در فرهنگ‌هایی رایج هستند که قوانین سخت‌گیرانه دارند و در آن‌ها مجال کمی برای ابراز احساسات وجود دارد.

انسان بگیرند به‌جز یک چیز که آن آخرین آزادی انسان، یعنی اختیار انتخاب طرز فکر، در هر شرایطی است.»

معمولاً در فاصلهٔ زمانی بین کارهایشان، مثلاً وقتی جلسهٔ مشاوره را ترک می‌کنند، پشت چراغ قرمز، وقتی در صف صندوق ایستاده‌اند، وقتی سوار آسانسور هستند، وسایل الکترونیکی‌شان را برمی‌دارند و از آن احساسِ تنهایی فرار می‌کنند. به نظر می‌رسد تا وقتی که دائماً درگیر این حواس‌پرتی هستند، قادر به برقراری ارتباط با دیگران و با خودشان نخواهند بود.

«انسان امروزی فکر می‌کند که اگر کارها را با سرعت انجام ندهد چیزی، یعنی زمان را، از دست می‌دهد؛ باوجوداین نمی‌داند با زمان به دست آمده، چه کاری به‌جز وقت‌کشی انجام بدهد.»

صبر این‌طور تعریف می‌شود: «تحمل محرک‌ها، آزارها، بداقبالی‌ها یا رنج‌ها بدون شکایت، عصبانیت، ناراحتی و واکنش‌هایی از این قبیل.»

زنان زیادی هم به من می‌گفتند از عادت ماهانه‌شان بیزار هستند، ولی وقتی به سن یائسگی می‌رسیدند برای از دست دادن آن غصه‌دار می‌شدند. آن‌ها همان‌طور که جولی دلش برای دست‌شویی کردن تنگ می‌شود، دلشان برای خونریزی کردن تنگ می‌شد. بعد، با صدایی شبیه به زمزمه می‌گوید: «دلم برای زندگی تنگ می‌شه.»

وقتی مادرتان از افسردگی درمی‌آید و ناگهان به کارها و مسائل شما علاقه‌مند می‌شود و مثل مادرهای بچه‌های دیگر که می‌بینید، رفتار می‌کند، جرئت نمی‌کنید خوشحال شوید چون تجربه به شما ثابت کرده است که همهٔ این‌ها از بین خواهد رفت. هر دفعه هم همین اتفاق می‌افتد. و به این نتیجه می‌رسید که بهتر است انتظارِ ثبات و پایداری از هیچ چیز نداشته باشید.

وقتی که بچه هستید و پدر بامحبتی دارید که با شما بازی می‌کند ولی برای مدتی ناپدید می‌شود و بعد برمی‌گردد و طوری رفتار می‌کند که انگار هیچ اتفاقی نیفتاده است و مدام این کار را تکرار می‌کند، به این نتیجه می‌رسید که خوشی ناپایدار است

گاهی وقت‌ها افراد به این علت نمی‌توانند احساساتشان را بشناسند چون در زمان کودکی به آن‌ها گفته شده، احساساتشان را نادیده بگیرند. بچه می‌گوید: «عصبانی‌ام.» و پدر یا مادر می‌گوید: «واقعاً؟ به‌خاطر چیز به این کوچیکی؟ خیلی حساسی!» یا بچه می‌گوید: «ناراحتم.» و پدر یا مادر می‌گوید: «ناراحت نباش، هی، نگاه کن یه بادکنک!» یا بچه می‌گوید: «می‌ترسم.» و پدر یا مادر می‌گوید: «ترس نداره، این‌قدر بچه‌بازی درنیار.» ولی هیچ‌کس نمی‌تواند برای همیشه احساسات عمیق را مخفی نگه دارد

منظور اکثر مردم از کلمهٔ مناسب این است که آن فرد برایشان جذابیت دارد، یعنی ظاهر آن فرد و شخصیتش برای آن‌ها گیرا و جذاب است. ولی در واقع، چیزی که باعث جذابیت یک فرد می‌شود این است که او به نوعی برایمان آشنا به نظر می‌رسد.

زنان مجرد در هر سنی از شروع رابطهٔ عاشقانه خودداری می‌کنند و می‌گویند: قرار گذاشتن با مردها مزخرفه.

پشیمانی می‌تواند فرد را به دو مسیر متفاوت بکشاند، یا می‌تواند تو را به گذشته‌ات زنجیر کند، یا به‌عنوان نیروی محرکهٔ ایجاد تغییر عمل کند.

معمولاً مردم اتفاق‌ها و مکالمه‌ها را به‌وضوح به یاد نمی‌آورند، ولی احساسی را که یک رخداد در آن‌ها به وجود آورده، با تمام جزئیات به‌خاطر می‌آورند.

«جهنمْ دیگری است.»؟ حقیقت دارد! دنیا پر از آدم‌های ناسازگار (یا به قول جان، «آدم‌های احمق») است. شرط می‌بندم همین الان می‌توانید پنج نفر آدم واقعاً ناسازگار را نام ببرید که از بعضی از آن‌ها به‌شدت دوری می‌کنید و از بعضی دیگر هم اگر اعضای خانوادهٔ شما نبودند به‌شدت دوری می‌کردید. ولی گاهی اوقات، بیشتر از آنچه که فکر می‌کنیم، این آدم‌های ناسازگار، خودِ ما هستیم.

«جهنمْ دیگری است.»؟ حقیقت دارد! دنیا پر از آدم‌های ناسازگار (یا به قول جان، «آدم‌های احمق») است. شرط می‌بندم همین الان می‌توانید پنج نفر آدم واقعاً ناسازگار را نام ببرید که از بعضی از آن‌ها به‌شدت دوری می‌کنید و از بعضی دیگر هم اگر اعضای خانوادهٔ شما نبودند به‌شدت دوری می‌کردید. ولی گاهی اوقات، بیشتر از آنچه که فکر می‌کنیم، این آدم‌های ناسازگار، خودِ ما هستیم.