بریده‌هایی از کتاب عابر هوایی

من قادر به هیچ کاری نیستم، چون می‌دونم که می‌میرم.

تمام زندگیم صرف این شد که به خودم بگم می‌خوام زندگیم رو تغییر بدم. شب‌ها که بی‌خوابی به سرم می‌زد، با خودم می‌گفتم: «فردا همه‌چی رو داغون می‌کنم و تغییر می‌دم.»

بیشتر نویسنده‌های امروزی فکر می‌کنن پیشرو هستن، درحالی‌که تاریخ دقیقاً اونها رو پشت‌سر گذاشته. اونها احمق و بی‌جرئتن.

سایهٔ منظره‌هایی رو توُ آینه دیده‌م که مال دنیای ما نیستن.

برانژه: همه‌جا قاره‌هایی دیدم از بهشت شعله‌ور. که رَستگاران در آن می‌سوختن.

شادی‌ها و دردهای بزرگ ممکنه آدم رو بکشه.

برانژه: ناچارم نزد شما اعترافاتی بکنم. من همیشه می‌دونستم که هیچ دلیلی برای نوشتن ندارم. روزنامه‌نگار: این کاملاً قابل درکه. اما دلیل نداشتن که دلیل نمی‌شه. برای هیچ‌چیز دلیلی وجود نداره، این رو همه می‌دونیم. برانژه: البته. منتها، با اینکه هیچ دلیلی وجود نداره، آدم‌ها خیلی کارها می‌کنن. اما کسانی که روحیهٔ ضعیفی دارن دلایلی ظاهری برای کارهاشون پیدا می‌کنن. و تظاهر می‌کنن که به این کارها اعتقاد دارن. می‌گن آدم بالاخره باید یه کاری بکنه. من از این دسته آدم‌ها نیستم.