بریده‌هایی از کتاب شیطان و دوشیزه پریم

همواره برای مسلط‌شدن بر انسان‌ها باید آن‌ها را ترساند.»

چراکه وقتی کسی چیزی برای ازدست‌دادن نداشته باشد، هرگز به مکافات و زندگی جاودانه نمی‌اندیشد.

درواقع، همگی ما دوست داریم در ژرفای وجودمان شبیه دیگران باشیم، اما خب سرنوشت هرکس به گونهٔ دیگری است.»

برخی از ترسشان آگاهند و برخی دیگر می‌کوشند که آن را نادیده بگیرند، اما همه می‌دانند که ترس وجود دارد و سرانجام با ترس‌هایشان روبه‌رو خواهند شد.»

روحش به‌سختی گرفتار کشمکش پاکی و پلیدی شده و زور هیچ‌کدام بر دیگری نچربیده بود.

درحالی‌که مردان و زنان خطرناک هرگز نیازی به تهدید ندارند.

همواره می‌توانیم این‌طور وانمود کنیم که سنگی که از سوی دیگران به‌طرف ما پرتاب شده، به ما اصابت نکرده و تنها در تیرگی شب، هنگامی‌که خانواده و هم‌اتاقی‌هایمان به خواب عمیق فرورفته‌اند، می‌توانیم زبونی و بزدلی خود را گردن بگیریم.

چراکه زندگی سرشار از چالش‌های ناشناخته است و این ترس همواره وجود دارد؛ ترس به‌خاطر ازدست‌دادن همهٔ چیزهایی که به آن‌ها وابسته‌ایم.

دریافته بود که دو چیز می‌توانند مانع تحقق آرزوهای انسان‌ها شوند: یکی باور به اینکه دست‌یابی به رؤیاهایش محالِ ممکن است و یا اینکه با گردش چرخ روزگار، زمانی‌که اصلاً انتظارش را نداشت، ببیند تحقق رؤیاهایش دست‌یافتنی شده است.

و هر شب به این امید به خواب می‌رفت که سرانجام روزی به ارزش واقعی‌اش پی ببرند

اما کدخدا باور داشت که سرنوشت هر انسانی می‌تواند بارهاوبارها تغییر کند

تصورش این بود که عشق هم به زمان نیاز دارد.

هرچند بارها قلبش در این راه شکسته بود، اما هنوز امید داشت که روزی با مردِ زندگی‌اش ملاقات خواهد کرد.

«هرگز به وعده‌ها دل نبند. دنیا پر است از وعده‌های واهی: وعدهٔ پول، وعدهٔ رهایی ابدی و وعدهٔ عشق بی‌پایان