بریده‌هایی از کتاب هر چه می‌شمارم یک فصل بیشتر نیست

دیگر مرا نمی‌بینی من اینک نامرئی‌ام برای تو و این آخرین معجزه عشق است: استحاله انسان به هوای ناب

پا در زنجیر دست در زنجیر گردن در زنجیر ذهن در زنجیر ...

فرصت اندک بود عمر چون ماسه‌ای خشک فرو می‌ریخت از لابه‌لای انگشتان زمان همه با شتاب می‌دویدند دروازه‌ها بسته می‌شد زیردست‌وپاماندگان ضجه می‌زدند من آنجا ایستاده بودم و نگاه می‌کردم

من به فردا می‌اندیشم به فردا که روز دیگری است و به نبرد بی‌افتخار دیگری که ناگزیر دوباره آغاز خواهد شد روی مرز ویرانی و شکست راه رفتن و دوباره به زندگی بازگشتن ... آه می‌دانم که از زندگی منصرف نخواهم شد از زنده‌بودن از انسان‌بودن این سان بودن اما امشب اعصاب من ویران است و من امشب سخت دلتنگم دلتنگ تو

می‌دانم که از زندگی منصرف نخواهم شد از زنده‌بودن از انسان‌بودن این سان بودن اما امشب اعصاب من ویران است و من امشب سخت دلتنگم دلتنگ تو و آغوشی که مرا در پناه خود گیرد و از هرچه هست و نیست رهایی بخشد

پا در زنجیر دست در زنجیر گردن در زنجیر ذهن در زنجیر ...