بریده‌هایی از کتاب بی حد و مرز

شاید عشق و علاقهٔ شما بافتنِ سبد در زیر آب باشد، اما هدفتان این است که بافتن سبد در زیر آب را با دیگران به اشتراک بگذارید. عشق و علاقهٔ من یادگیری است و هدفم اینکه به دیگران آموزش بدهم چطور یاد بگیرند. این موضوع آن‌قدر در وجودم ریشه دوانده است که حتی مجبور نیستم خود را وادار به انجامش کنم و ذاتی است. هر روز، آماده و باانگیزه و هیجان‌زده برای کمک به دیگران برای یادگیری از خواب بیدار می‌شوم.

هدف یعنی شما چطور با دیگران ارتباط برقرار می‌کنید. هدف همان چیزی است که شما اینجا هستید تا آن را با جهان اطراف به اشتراک بگذارید. نحوهٔ استفاده از علاقه‌تان است. وقتی خوب فکر کنید، می‌فهمید همهٔ ما یک هدف داریم: کمک به دیگران از طریق علایقمان. مهم‌ترین وظیفهٔ ما در زندگی به‌اشتراک‌گذاشتنِ دانش و مهارت‌هایی است که جمع کرده‌ایم و نیازی نیست پیچیده‌تر از این باشد.

شور و علاقه چیزی است که شما را از درون روشن می‌کند.

علایقِ مختلف را می‌توان هم‌زمان پرورش داد. نیازی نیست یکی را به دیگری ترجیح دهید. یافتن شور و علاقه‌تان به سانِ یافتنِ عشق واقعی‌تان است، عشقی که برای یافتنش باید به قرار ملاقات‌های زیادی بروید. وقتی آن فرد خاص را پیدا کردید، همه‌چیز به صورت جادویی درست نمی‌شود چراکه ساختنِ ارتباط خوب نیازمند تلاش و کوشش است. یافتنِ علاقهٔ خودتان هم هیچ تفاوتی ندارد و نیاز به بررسی و آزمون است که بفهمید چه چیزی برای شما مؤثر خواهد بود.

شور و علاقه زمانی در ما پیدا می‌شود که خودِ زنده و اصیلمان را دوباره از نو کشف کنیم، همان خودی که در زیر انبوهی از انتظاراتِ دیگران ساکت و دفن شده است. هیچ مسیر مستقیمی وجود ندارد که کشف یا آشکار شود. به باور من زمانی که ذهنیتی ثابت را با ذهنیت رشد مبادله می‌کنیم (همان‌طور که در فصل ۶ در بخش مربوط به افسانه‌ها گفتیم) یاد می‌گیریم علایق را می‌توان از طریق تجربه و سرمایه‌گذاری و تلاش پرورش داد.

- جذاب باشند: همیشه لازم نیست خود را وادار کنید در پی اهدافتان باشید. اهداف باید آن‌قدر جذاب و فریبنده و سرگرم‌کننده باشند که به‌سمتشان کشیده شوید. - مرتبط باشند: هیچ‌گاه هدفی را بدون دلیل برای خود مشخص نکنید. در حالت ایدئال اهدافتان باید با چالشی که پیش روی دارید، یعنی هدفِ زندگی‌تان یا ارزش‌های اساسی که به آن‌ها باور دارید، هم‌خوانی داشته باشند. - واقعی باشند: فقط بدین خاطر که همسایه‌تان کاری را انجام می‌دهد یا والدینتان انتظاری از شما دارند برای خود هدف تعیین نکنید. مطمئن شوید هدفتان چیزی است که خودتان می‌خواهید، چیزی که برای شما واقعیت دارد. اگر هدفتان برای خودتان واقعیت نداشته باشد، بیشتر احتمال دارد آن را به تعویق انداخته و خود را به تباهی بکشید.

برای اینکه اهدافِ خود را از سرتان خارج کرده و به دست بگیرید، باید مطمئن شوید با احساساتتان (با قلبتان) هم‌خوانی دارند. یعنی باید ویژگی‌های زیر را داشته باشند: - سالم باشند: چطور می‌توانید مطمئن شوید اهدافتان پشتیبان رفاه شما هستند؟ اهدافِ شما باید به سلامتِ ذهنی، فیزیکی و احساسی‌تان کمک کنند. - پایدار باشند: اهدافتان باید شما را در دورانِ سخت زندگی و زمان‌هایی که دوست دارید تسلیم شوید، ترغیب کنند.

- واقع‌بینانه‌بودن: اگر هنوز در زیرزمینِ خانهٔ پدر و مادرتان زندگی می‌کنید، میلیونرشدن کار مشکلی خواهد بود. اهدافِ شما باید شما را به چالش بکشند، اما نه آن‌قدر که خسته شوید و رهایشان کنید. - مبتنی بر زمان بودن: عبارتِ «هر هدف، رؤیایی با یک ضرب‌الاجل است» به ذهنمان می‌رسد. تعیین‌کردن زمان مشخص برای تکمیل هدف، شما را برای رسیدن به هدف آماده‌تر می‌کند.

- مشخص‌بودن: هدفتان باید واضح تعریف شده باشد؛ نگویید دوست دارید ثروتمند شوید. - قابلِ‌اندازه‌گیری‌بودن: اگر نتوانید هدف خود را اندازه‌گیری کنید، قادر به مدیریتِ آن نیز نخواهید بود. خوش‌اندام‌شدن قابل‌اندازه‌گیری نیست، اما هر روز شش مایل دویدن قابل‌اندازه‌گیری است. - اجرایی‌بودن: بدون اینکه آدرس بپرسید نمی‌توانید به شهری جدید بروید. مراحلِ عملیاتی را برای رسیدن به هدف خود مشخص کنید.

آیا می‌دانید چرا حفظ‌کردن جدول تناوبی یا تاریخ‌ها مهم بودند؟ اگر دلیلش را نمی‌دانید، احتمالاً آن‌ها را به خاطر نمی‌آورید.

هدف، نقطه‌ای است که فرد آرزو دارد به آن دست پیدا کند. مقصود، دلیلِ فرد برای رسیدن به هدف است.

چرا کاری را که انجام می‌دهید، انجام می‌دهید. سینِک توضیح می‌دهد اگر بتوانید باوری که شما را به پیش می‌راند درست بیان کنید، مردم آنچه را پیشنهاد می‌کنید، خواهند خواست یا همان‌طور که معمولاً می‌گوید: «مردم کاری را را نمی‌خرند که شما انجام می‌دهید، بلکه دلیل شما برای انجامِ آن کار را می‌خرند بنابراین اگر ندانید چرا چنین کاری انجام می‌دهید، دیگران از کجا باید بفهمند؟»

معمولاً بیشترین تلاش‌هایمان به بزرگ‌ترین قدرت‌هایمان تبدیل می‌شوند.

هرچه کمتر بخوابید، حفظ احساس واقعیت یا حتی حفظ انگیزه برایتان مشکل‌تر خواهد بود. کمبودِ خواب، تمام مهارت‌های شناختی، تمرکز، حافظه و سلامتِ کلی مغزتان را به خطر می‌اندازد. یکی از عواملِ بسیار مهم افسردگی و بسیاری از اختلالاتِ روانی، کمبود خواب است.

هدف ما را به‌سمت عمل می‌برد و هدفِ ما باید آن‌قدر واضح باشد که بدانیم چرا عمل می‌کنیم و انتظار داریم به چه چیزی برسیم. به‌دست‌آوردنِ انرژی کافی بسیار ضروری است؛ اگر خسته یا خواب‌آلود هستید یا مغزتان خوب کار نمی‌کند، سوخت لازم را برای عمل‌کردن ندارید. قدم‌های کوچک و کوتاه نیازمند تلاشِ کمینه هستند و احتمال ازکارافتادگی در اثرِ خستگی را کاهش می‌دهند. یافتنِ جریان، مزیتِ نهایی به‌سمت انگیزه است.

زمانی که هدف و انرژی و مراحل ساده و کوتاه را با هم ترکیب می‌کنید، به انگیزهٔ پایدار دست می‌یابید. شکلِ نهایی انگیزه، حالت جریان است. آن را مثل مدیریت انرژی در نظر بگیرید؛ خلق آن، سرمایه‌گذاریِ آن و بعد هدردادنِ آن. هدف یا دلیلی واضح به شما انرژی می‌دهد. اقداماتی که انجام می‌دهید به مغز و سایر اعضای بدن انرژی می‌دهند و مراحلِ سادهٔ کوچک نیازمند انرژی کمی هستند.

به‌رغم باور عمومی، انگیزه هم مانند ذهنیت ثابت نیست. هیچ‌کس انگیزه‌ای ثابت ندارد. وقتی افراد می‌گویند انگیزهٔ خود را از دست داده‌اند، واقعیت ندارد. آن‌ها می‌توانند انگیزه‌ای بسیار زیاد برای ماندن در تخت و تماشای تلویزیون داشته باشند. همچنین انگیزه بدین معنا نیست که شما باید از کاری که انجام می‌دهید، لذت ببرید.

انگیزه چیزی نیست که یک روز صبح با آن از خواب بیدار شوید. زمانی که می‌گوییم «من هیچ انگیزه‌ای ندارم» خود را در حالتِ خلسه قرار می‌دهیم. انگیزه چیزی نیست که شما دارید، بلکه کاری است که انجام می‌دهید. کاملاً هم پایدار است. برخلافِ حمام داغ، چیزی نیست که یک لحظه تجربه کنید و بعد آن احساس را از دست بدهید. انگیزه چیزی نیست که از شرکت‌کردن در سمینار به دست آورید و موقتاً شما را سرحال آورد

این هم از فرمول: انگیزه = هدف × انرژی × مراحل ساده ۳

انگیزه فرایند است و چون راهبرد هم هست، بر آن کنترل دارید و می‌توانید با انجام دستورالعمل صحیح، آن را مدام خلق کنید.