بریده‌هایی از کتاب بی حد و مرز

دانش، قدرت نیست. دانش فقط پتانسیلِ این را دارد که قدرت باشد. شما می‌توانید این کتاب را بخوانید و تمامش را به‌خوبی بیاموزید؛ اما اگر از آن استفاده نکنید، بی‌فایده خواهد بود.

اگر دانش، قدرت است پس یادگیریِ دانش اَبَرقدرت است.

«هیچ مشکلی را نمی‌توان با همان سطحِ آگاهی که ایجادش کرده است، حل کرد.»

اگر ذهنیتمان با تمایلات و اهدافمان هم‌راستا نباشد، هرگز به آن‌ها دست نخواهیم یافت

اگر ذهنیتمان با تمایلات و اهدافمان هم‌راستا نباشد، هرگز به آن‌ها دست نخواهیم یافت

ر آن لحظه متوجه شدم اگر دانش، قدرت است پس یادگیریِ دانش اَبَرقدرت است. ظرفیتِ ما برای یادگیری، بی‌حدومرز است و فقط باید نشانمان دهند چطور به آن دسترسی پیدا کنیم

اشتباه به‌معنای شکست نیست. اشتباهات نشان می‌دهند که شما در حال امتحان‌کردن چیزی جدید هستید.

«کسی که هرگز اشتباه نکرده، در واقع هیچ چیز جدیدی را امتحان نکرده است.»

در دورانِ ماشین‌های برقی خودکار و بدون راننده و وسایل نقلیه‌ای که قادرند ما را به کرهٔ مریخ ببرند، سیستم آموزشی ما معادل اسب و درشکه است.

در دورانِ ماشین‌های برقی خودکار و بدون راننده و وسایل نقلیه‌ای که قادرند ما را به کرهٔ مریخ ببرند، سیستم آموزشی ما معادل اسب و درشکه است.

آزمون بهرهٔ هوشی در واقع توانایی‌های آکادمیک کنونی را اندازه می‌گیرد، نه هوش ذاتی را. تا به امروز، آزمون‌های بهرهٔ هوشی هنوز هم خلاقیت یا هوش عملی را اندازه نمی‌گیرند (که در واقع می‌توان این افراد را «باهوش‌های خیابانی» نامید) و به‌قطع هوش احساسی را هم اندازه‌گیری نمی‌کنند که هر سه به‌شکلی فزاینده در زندگی و محل کار اهمیت پیدا می‌کنند.

آزمون بهرهٔ هوشی در واقع توانایی‌های آکادمیک کنونی را اندازه می‌گیرد، نه هوش ذاتی را.

آزمون بهرهٔ هوشی در واقع توانایی‌های آکادمیک کنونی را اندازه می‌گیرد، نه هوش ذاتی را.

چون مغزهای ما در معرض تاثیرِ ژن‌ها و محیط اطرافمان هستند، هرکدام مغزی داریم که کاملاً مختص به خودمان است. مغزها مانند دانه‌های برف هستند و هیچ‌کدام به دیگری شبیه نیستند. هر مغز خود را با نیازهای مالکش منطبق می‌کند.

کودکیِ دشوار یا رشد چالش‌برانگیز، موجب مقاوم‌شدن مشخصه‌هایی می‌شود که به موفقیت می‌انجامند.

شروعِ کوییک به‌نظرتان نبوغِ شما از کدام نوع است؟ یادداشتش کنید.

استعاره‌ای هست که به‌نظرم همیشه برای کمک به مردم برای دورشدن از باورهای محدودکننده، مفید است. به افراد می‌گویم تفاوتِ میان باورهای محدودکننده و ذهنیتِ بی‌حدومرز همچون تفاوت میان دماسنج و ترموستات است. دماسنج فقط یک عملکرد دارد: به محیط واکنش نشان می‌دهد. یعنی دمای محیط را می‌خواند و بس. این عملکرد بسیار شبیه واکنش اکثر مردم به باورهای محدودکننده است. یعنی احساسِ محدودیت می‌کنند، محدود به آن واکنش نشان می‌دهند و زندگیِ خود را محدود نگه می‌دارند. از طرف دیگر، ترموستات دمای محیط را اندازه می‌گیرد و باعث می‌شود محیط به آن واکنش نشان دهد. اگر ترموستات متوجه شود اتاق بیش از حد سرد یا گرم است، محیط را تغییر می‌دهد که به حالتِ ایدئال تعیین‌شده در بیاید. به همین شکل، اگر شما با تلاش‌های داخلی یا خارجی برای محدودکردنتان روبه‌رو شوید، می‌توانید مثل ترموستات عمل کنید و باورهای محدودکننده را رد کنید و محیطی بسازید که با اهدافِ بلندپروازانهٔ شما هم‌خوان باشد.

برای دریافتِ ابزارهای رایگانِ جانبی به صفحهٔ منابع به آدرسِ LimitlessBook.com/resources بروید

رفتار کاملاً توسط باورهای ما هدایت می‌شود، پس پیش از آنکه دربارهٔ نحوهٔ یادگیری بیاموزیم، باید باورهای زیربنایی‌مان را دربارهٔ آنچه در جهان اطراف ممکن است، بررسی کنیم.

در ابتدای هر فصل تا انتهای کتاب، تعدادی سؤال خواهید دید که برای جلب‌توجه شما در زمان خواندن طراحی شده‌اند. اگر پیش از خواندنِ هر فصل، سؤال‌ها را بخوانید، بهتر می‌توانید آنچه را آموخته‌اید درک کنید و به خاطر آورید.