بریده‌هایی از کتاب بده و بستان؛ رویکردی انقلابی به موفقیت

موفقیت ارزش‌های انسان را نشان نمی‌دهد، بلکه این تلاش است که نشان‌دهنده ارزش‌های انسانی است.

. در مطالعهٔ محققان دانشگاه مینه سوتا، یوجین کیم و ترزا گلومب، متوجه شدند افراد بسیار بااستعداد معمولاً دوست دارند حسادت دیگران را تحریک کنند، آن‌ها خود را در معرض خطر منفور شدن قرار می‌دهند. اما اگر این افراد بااستعداد بخشنده هم باشند، دیگر چنین کاری نمی‌کنند. در عوض، از بخشنده‌ها به خاطر کمک‌هایشان به گروه قدردانی می‌شود.

وقتی که محبت‌ها همراه با رشته‌های مرئی یا نامرئی از راه می‌رسند، آن تعامل می‌تواند حس بدی از خود بر جای بگذارد، و فرد حس می‌کند که وارد یک معامله شده است و فکر نمی کند که بخشی از یک رابطه معنادار است. آیا تو واقعاً به من اهمیت می‌دهی؟ یا فقط داری سعی می‌کنی لطفی به من بکنی تا در آینده چیزی از من بگیری؟

موفقیت ارزش‌های انسان را نشان نمی‌دهد، بلکه این تلاش است که نشان‌دهنده ارزش‌های انسانی است.

شوهرت، خانواده‌ات و دوستانت تو را دوست دارند، چون تو شخصیت زیبایی از خودت نشان داده‌ای؛ اما نه به خاطر عملکردت در این آزمون.

ویکی هلگسون، روان‌شناس دانشگاه کارنگی ملون در مطالعاتش، متوجه شده است که وقتی افراد پیوسته و بدون توجه به حال خوب خودشان می‌بخشند، خود را در معرض خطرات جسمی و روانی قرار می‌دهند. با این حال، وقتی که به شکل دوگانه‌تر می‌بخشند، یعنی هم به خودشان و هم به دیگران به یک اندازه اهمیت می‌دهند، دیگر این کار برایشان هزینه‌های سلامتی ندارد.

«این یه بازی برد-برده. من محیطی درست کردم که توش دیگران می‌تونن با هم معامله کنن و رابطه برقرار کنن و من توی دنیایی زندگی می‌کنم که دلم می‌خواد توی آن زندگی کنم.»

«تغییر بستر باعث تقویت و تجدید انرژی شده بود.»

بدگویی نمایانگر نوع شایع، مؤثر و کم‌هزینهٔ مجازات است.»

رندی کومیسار، سرمایه‌گذار خطرپذیر، می‌گوید: «اگر همه بخوان تو برنده بشی، بردن آسون‌تر می‌شه. اگه با کسی دشمنی نکنی، موفق شدن آسون‌تر می‌شه.»

در نیم قرن تحقیق، روان‌شناسان متوجه یک ویژگی شخصیتی اساسی شده‌اند که افراد را در تعاملات اجتماعی‌شان از هم متمایز می‌کند. به این ویژگی «سازگاری» می‌گویند و به همین دلیل بود که برد توانست سر پیتر اودت را کلاه بگذارد. افراد سازگار مانند برَد معمولاً کارآمد و مؤدب به نظر می‌رسند. آن‌ها سعی می‌کنند خود را با دیگران هماهنگ کنند، رفتارشان صمیمی، مهربان و خوش‌برخورد است. افراد ناسازگار معمولاً رقابتی‌تر و خشن‌تر هستند. آن‌ها با اختلاف و درگیری راحت‌اند و دیرباور و چالش‌برانگیز به نظر می‌رسند.

«وقتی انتظار داریم بدترین رفتار را از دیگران ببینیم، منجر به بدترین رفتار در خودمان می‌شود: وقتی از بی‌عرضه به‌نظر رسیدن می‌ترسیم، در نتیجه سعی می‌کنیم غرایز شریف خود را پنهان کنیم و نشان ندهیم.»

اگرچه گیرنده‌ها معمولاً با زیردست‌های خود قلدرمآبانه رفتار می‌کنند، اما به طرز غافلگیرکننده‌ای در برابر مافوق خود رفتار خاضعانه و متفاوتی دارند.

برابری‌طلب‌ها براساس اصل انصاف رفتار می‌کنند: وقتی که به دیگران کمک می‌کنند، انتظار دارند دیگران نیز به آن‌ها کمک کنند و بدین‌ترتیب از خودشان محافظت می‌کنند. اگر برابری‌طلب باشید به اصل «این‌به‌آن‌در» اعتقاد دارید و قانون حاکم بر روابطتان، تبادل متقابلِ لطف است.

اما هورنیک نقطه مقابل گیرنده است؛ او بخشنده است. در محل کار، بخشنده‌ها معمولاً کمیاب‌اند. آن‌ها کفه ترازوی رابطهٔ متقابل را به سمت طرف مقابل خم می‌کنند و ترجیح می‌دهند بیشتر از این که بگیرند، ببخشند. درحالی‌که گیرنده‌ها معمولاً خودخواهند و به این فکر می‌کنند که دیگران چه چیزهایی می‌توانند به آن‌ها بدهند، بخشنده‌ها دیگرخواهند و بیشتر روی این که دیگران چه نیازی به آن‌ها دارند، تمرکز می‌کنند. این اولویت‌ها ربطی به پول ندارند: گیرنده‌ها و بخشنده‌ها براساس این که چقدر به سازمان‌های خیریه کمک می‌کنند یا چه مبلغی از سود کارفرماها را برای خود برمی‌دارند از همدیگر متمایز نمی‌شوند. بلکه آن‌ها براساس ویژگی‌ها و اعمالشان در قبال دیگران از هم متمایز می‌شوند.

اگر می‌خواهید زندگی شادتر و طولانی‌تری داشته باشید باید ساعات مشخصی از زندگی‌تان را صرف فعالیت‌های داوطلبانه کنید

کانلی معتقد است که در دنیای به هم پیوسته امروز که در آن روابط و اعتبارها مشهودترند، بخشنده‌ها می‌توانند سرعت پیشرفت خود را افزایش بدهند.

بخشنده‌ها، گیرنده‌ها و برابری‌طلب‌ها همگی می‌توانند به موفقیت برسند (و می‌رسند) اما در موفقیت بخشنده‌ها یک چیز متمایز وجود دارد: موفقیت آنها همچون آبشاری روی سر بقیه هم فرو می‌ریزد. درحالی که وقتی گیرنده‌ها می‌بَرند، معمولاً یک نفر دیگر وجود دارد که می‌بازد. تحقیقات نشان می‌دهند که افراد معمولاً به گیرنده‌های موفق حسادت می‌کنند و به دنبال راه‌هایی می‌گردند تا آنها را تحقیر و خرد کنند. در مقابل، وقتی که بخشنده‌هایی مانند دیوید هورنیک برنده می‌شوند، مردم به‌جای این که مانعشان شوند، تشویق و حمایتشان می‌کنند.

به این ترتیب، اگر احتمال حضور بخشنده‌ها در قعر نردبان موفقیت بسیار زیاد باشد، چه کسانی در صدر این نردبان قرار دارند؟ گیرنده‌ها یا برابری‌طلب‌ها؟ هیچ‌کدام. وقتی که یک بار دیگر به این داده‌ها نگاه کردم، الگوی شگفت‌انگیزی را کشف کردم: در صدر هم بخشنده‌ها قرار دارند.

اما شواهد نشان می‌دهد که در محیط کار، بیشتر مردم یک سبک رابطهٔ متقابل اصلی دارند که نشان‌دهنده چگونگی تعامل آن‌ها در بیشتر اوقات با بیشتر انسان‌ها است. و این سبک اصلی می‌تواند به اندازه سخت‌کوشی، استعداد و خوش‌شانسی نقش مهمی را در موفقیت ما ایفا کند.