بریده‌هایی از کتاب بازگشت شازده‌ پسر

اگر هدفت «هیچ‌چیز» باشد، به آن هدف خواهی رسید.

«مواظب افرادی باش که به بهانهٔ لطف‌کردن در حقت رؤیاهات رو از بین می‌برن، چون اون‌ها هیچ‌چیز خوب دیگه‌ای ندارن که جای رؤیاهات رو پر کنه.»

همهٔ ما باید سفری سخت و دشوار به اعماق درونی وجودمان داشته باشیم؛ و هیچ پیروزی‌ای نمی‌تواند پاداشی بزرگ‌تر از این به ما ارزانی دارد.

به آرزوهات اعتماد کن تا الهام‌بخش بقیه باشی.

«اگه دست از قضاوت‌کردن خودمون و دیگران برمی‌داشتیم، اگه به‌جای اینکه از شرایط بدمون شکایت کنیم و با پرسیدن سؤالاتی مثل اینکه: آیا مستحق این مسائل و مشکلات بودیم یا نه؟ و آیا می‌تونستیم جلوی این شرایط رو بگیریم؟ خودمون رو شکنجه بدیم درعوض از توانایی‌هامون برای حل‌کردن اون مشکلات استفاده می‌کردیم و چیزهایی که نمی‌تونستیم تغییر بدیم رو می‌پذیرفتیم زندگی‌هامون می‌تونست خیلی بهتر باشه؛ یه ضرب‌المثل قدیمی شرقی هست که می‌گه: بهتره یه شمع روشن کنی به‌جای اینکه به تاریکی لعنت بفرستی.»

به‌نظر می‌رسه روی این سیاره فضای زیادی برای آزادی وجود نداره.»

«فکر نمی‌کنم هیچ‌چیزی ذاتاً خوب یا بد باشه، و این موضوع بستگی داره به نیازهای ما و اینکه چطور ازشون استفاده کنیم

درواقع ما صاحب هیچی نیستیم جز خودمون.»

خوشبختی از بودن میاد نه از داشتن؛ از تقدیر و قدردانی بابت هرآنچه که الان داری، نه عجله برای به‌دست‌آوردن چیزایی که نداری.

ما باید همیشه آماده باشیم تا منطقهٔ امنی که در اون قرار داریم رو رها کنیم

: بهتره یه شمع روشن کنی به‌جای اینکه به تاریکی لعنت بفرستی.»

در دنیایی که با جنگ ویران شده بود و به‌سرعت داشت معصومیت و خوشی‌اش را به دست فراموشی می‌سپرد

با هدف زندگی کن تا سرنوشت و تقدیر خودت رو رقم بزنی

«مواظب افرادی باش که به بهانهٔ لطف‌کردن در حقت رؤیاهات رو از بین می‌برن، چون اون‌ها هیچ‌چیز خوب دیگه‌ای ندارن که جای رؤیاهات رو پر کنه.»

اضافه کردم: «اگه دست از قضاوت‌کردن خودمون و دیگران برمی‌داشتیم، اگه به‌جای اینکه از شرایط بدمون شکایت کنیم و با پرسیدن سؤالاتی مثل اینکه: آیا مستحق این مسائل و مشکلات بودیم یا نه؟ و آیا می‌تونستیم جلوی این شرایط رو بگیریم؟ خودمون رو شکنجه بدیم درعوض از توانایی‌هامون برای حل‌کردن اون مشکلات استفاده می‌کردیم و چیزهایی که نمی‌تونستیم تغییر بدیم رو می‌پذیرفتیم زندگی‌هامون می‌تونست خیلی بهتر باشه؛ یه ضرب‌المثل قدیمی شرقی هست که می‌گه: بهتره یه شمع روشن کنی به‌جای اینکه به تاریکی لعنت بفرستی.»

جاده‌ها همیشه این‌قدر بی‌رحم هستن؟

اگر احساس تنهایی می‌کنی، اگر قلب پاکی داری و چشمانت هنوز به شگفتیِ چشمان کودکی می‌درخشد، شاید در لحظاتی که این صفحات را می‌خوانی متوجه شوی که ستاره‌ها یک بار دیگر به تو لبخند می‌زنند و تو می‌توانی صدای آن‌ها را مثل صدای پانصد میلیون زنگولهٔ کوچک بشنوی.

«چقدر ساده بودم که اون رو قضاوت کردم! شاید محبت من نسبت به اون همون کلیدی بود که کمک می‌کرد دری که نمی‌تونه ازش رد بشه رو باز کنه.»

«عشق واقعی روی چیزی تمرکز داره که برای دیگری بهترینه و به خودش فکر نمی‌کنه. برای این نوع عشق که ظرفیت قبول‌کردن و بخشیدن هر چیزی رو داره هیچ‌چیز غیرممکن نیست. اگه با دیگران همون‌طوری که هستن رفتار کنیم اون‌ها هم همون رفتار رو ادامه می‌دن؛ اما اگه رفتار ما با اون‌ها جوری بشه که در آینده ممکنه باشن، اون‌وقته که متوجه می‌شن پتانسیلش رو دارن که به اون شکل هم رفتار کنن. این یک عشق واقعی و متعهدانه است، عشقی که در برخورد با هر چیزی اون رو کامل می‌کنه و چیزی رو بدون تغییر رها نمی‌کنه.»

اگر هدفت «هیچ‌چیز» باشد، به آن هدف خواهی رسید.