بریده‌هایی از کتاب فراسوی خواب

گاهی چیزهایی در زندگی پیش می‌آید که آدم همیشه آرزویشان را داشته است. فقط افسوس، زمانی به دست می‌آیند که ابتدا به خاطرشان چیزی را از دست داده باشیم

من باید از اجتماعی جان سالم به در ببرم که همه یکدیگر را فریب می‌دهند.

من همیشه به این فکر می‌کنم که در واقع بین واقعیت و رؤیا تفاوت زیادی نیست. تفاوت‌شان یک توهم است. چون وقتی بیدار هستیم، همه‌چیز را با پیش‌داوری زیاده‌ازحدی نگاه می‌کنیم، نمی‌بینیم که خود زندگی هم رؤیاست.

نفرت بی‌اندازه‌ای از کتاب‌های درسی به سراغم می‌آید. چرا کتاب‌های درسی همه‌چیز را طوری تعریف می‌کنند انگار همه همیشه می‌دانسته‌اند آن‌ها این‌طوری هستند؟ در هیچ‌کدام از کتاب‌های درسی چیزی دربارهٔ سختی‌ها، تردیدها و ناامیدی‌هایی نوشته نشده که همواره باید عده‌ای تحمل می‌کردند تا بشر به نتیجهٔ معینی برسد.

چنان خسته‌ام که باور نمی‌کنم در همهٔ عمرم یک‌بار دیگر خستگی را به این شدت حس کنم. اما ابداً احساس خواب‌آلودگی نمی‌کنم.

چرا باید داستان را با موجودی که هیچ‌کس قادر به دیدنش نیست پیچیده‌تر کنیم؟ خدا کلمه‌ای است که هیچ معنایی ندارد.

اساس خلقت است که بقای میلیاردها موجود به مکیدن خون موجودات دیگر بستگی دارد.

براندل جوان خوش‌رویی ست که به همه‌چیز می‌خندد، هیچ موقع با کسی دعوا نمی‌کند و هرگز افکار بدبینانه به ذهنش راه نمی‌دهد. من چنین آدم‌هایی را درک نمی‌کنم، اما می‌دانم که خودشان خوشبخت‌اند. مثل سگ. زندگی سگی؛ زندگی سگی کنایه‌ای است برای بیان بدبختی، درحالی‌که بیشتر سگ‌ها خوش‌بین‌اند.

کشورهای اسکاندیناوی ویژگی‌های متعددی دارند که باعث شده موردستایش سایر ملت‌ها قرار بگیرند. یکی از آن‌ها تأسیسات بهداشتی است.

شروع زندگی جدید؟ در نروژ؟