بریده‌هایی از کتاب بهترین خودت باش

وقتی رویاهایی در سر دارید که بزرگ‌تر از جایی هستند که در آن قرار دارید، گاهی باید خودتان به خودتان یادآوری کنید که چیزهای بیشتری وجود دارد. و همیشه در آن‌طرف ترس چیزهای

«وقتی که دنیا به تو می‌گوید کمتر از آن چیزی که هستی باش، تو فراتر برو.»

«گاهی فقط اینکه خودت باشی، کار بسیار مهمی است. زمانی که خودت را در فضایی از سیستم می‌بینی که برای تو ساخته نشده، وظیفه‌ات این است که خود واقعی‌ات باشی.»

هیچ رویدادی تحت عنوان اتفاقی بد، برای من پیش نمی‌آید. بلکه تمام اتفاقات باعث یادگیری و رشد من می‌شوند.

اگر خودم را به‌خوبی نمی‌شناختم، خیال‌پردازی‌های دیگران دربارهٔ من، مرا می‌بلعید و نابود می‌کرد. آدری لوردِ

برای آنچه که هستید ارزش قائل باشید؛ مهم نیست که دیگران چه می‌گویند.

«کشف آنچه دوست نداری به اندازه پیدا کردن آنچه دوست داری، مهم است.»

«هنگامی که یک دختر متولد می‌شود، جهانی از احتمالات با او متولد می‌شود.»

«هیچ رویدادی تحت عنوان اتفاقی بد، برای من پیش نمی‌آید. بلکه تمام اتفاقات باعث یادگیری و رشد من می‌شوند.»

گاهی وقت‌ها چیزهایی که بیشترین صدمه را به شما وارد می‌کنند، باعث می‌شوند به بهترین جا برسید.

«وقتی که دنیا به تو می‌گوید کمتر از آن چیزی که هستی باش، تو فراتر برو.»

می‌دانستیم که ما در روزهای پایانی زندگی قبل از اینترنت بودیم، روزهایی که هنوز هم تصورات در حیاط‌خلوت‌ها در سراسر آمریکا آزادانه پرسه می‌زد. زندگی‌ها ساده‌تر بودند، زمانی که سطح دوپامین با صدای ماشین بستنی، بازی ماریو قارچ‌خور و نوارهای کاست به راحتی بالا می‌رفت.

دیگر شکی در ذهنم نبود که این نقشه خدا برای من بود. And I was good placing my bets on that. هرگاه که دوستان یا خانواده ام احساس می‌کردند احتیاج است تا ترسشان نسبت به آینده من را به من بگن، من به انها میگفتم: «این بین من و خداست.»

با این وجود، هرگاه کسی غیر مورد علاقه ترین سوال برایم را از من میپرسید: «بعد دانشگاه می‌خوای چیکارکنی؟» (و همیشه هم می‌پرسیدند) من میگفتم: «نمی دونم» می توانید بگویید خرافات است، اما من نمیخواستم چشمش بزنم. من الان چیزی را ازدست نمی دهم با گفتن این حرفا، اما در گذشته، هنوز این قضیه مثل بذری بود که نیاز داشتم از آن مراقبت کنم. نمی توانستم اجازه بدهم بقیه با یک اظهار نظر بی دقت آن را از بین ببرد یا با بیان ترس‌های خودش رویایم را دور از دسترس نشان دهد. رویایم خیلی شکننده و آسیب پذیر بود. بخصوص وقتی که، اگر بخوام رک و پوست کنده بگم، هنوز نمی دانستم چطور خودم را به این رویای وحشتناک بزرگ برسانم. من هیچ آشنایی در انتشارات نداشتم. من هیچکسی را نمی شناختم که حتی بتونه به من یک ایمیل برای معرفی خودم، به من معرفی کند. اگر قرار بود که من به آنجا برسم، به یک اقدام دیگر از سوی خدا نیاز داشتم تا این اتفاق بیفتد.

من روزبه‌روز بیشتر نامرئی می‌شدم - مثل اینکه بهترین قسمت‌هایم داشتند پاک می‌شدند.

تغییر و تحولات زندگی، بزرگ‌ترین فرصت‌های ما برای رشد هستند. آنها ما را تحت فشار قرار می‌دهند تا قهرمانان سرسخت داستان‌های خودمان شویم. آنها ما را به سرزمین‌های جدید سوق می‌دهند و از ما می‌خواهند که نسخه‌های بزرگ‌تر و شجاع‌تر از خودمان باشیم.

گاهی فقط اینکه خودت باشی، کار بسیار مهمی است. زمانی که خودتان را در فضایی از سیستم می‌بینید که برای شما ساخته نشده، وظیفهٔ شما این است که خود واقعی‌تان باشید. اما انجام هر کار بنیادی و مهمی که قدرت تغییر سیستم‌ها، به ویژه از درون یک ساختار شرکتی را دارد، نیازمند افرادی هم‌پیمان است.

خاله اُپرا می‌گوید تنها وظیفهٔ ما گوش‌دادن به نجواهای زندگی است. و وقتی به زمزمه گوش نمی‌دهید، تبدیل به یک نعره و فریاد بلند می‌شود. این فریاد به‌خصوص، کرکننده بود.

آنچه اکنون می‌دانم این است که وقتی ارزش خود را از روابط موجود در زندگی خود کسب می‌کنیم -دوستان صمیمی، محافل اجتماعی‌ای که متعلق به آنها هستیم، شرکت‌هایی که برای آنها کار می‌کنیم- قدرت خود را واگذار می‌کنیم و به اعتباری از بیرون وابسته می‌شویم. وقتی اینها از بین بروند، احساس ارزش و هویت ما نیز با آنها از بین می‌رود.

«بیشتر عمرمان به ما گفته شده است که زیبایی چیست، چطور بنظر می‌رسد، چه کسی زیباست و چه کسی نیست... و به آنهایی که به حاشیه رانده شدند، فرصت خیلی اندکی داده می‌شود که تعریف خودشان را از زیبایی بگویند.»