بریده‌هایی از کتاب کار عمیق

کار سطحی: کارهایی که به‌لحاظ شناختی شاق و دشوار نیستند و بی‌نیاز از برنامه‌ریزی‌اند و غالباً موقع‌هایی انجام می‌شوند که حواسمان پرت است. این کارها ارزش چندانی در دنیا به وجود نمی‌آورند و به‌سادگی جایگزین‌شدنی‌اند.

اشخاص موافق فناوری مثل کلایو تامپسون قرار دارند که می‌گویند این ابزارها مسلماً جامعه را تغییر می‌دهند، منتها این تغییرات به‌نفع ما خواهند بود. برای نمونه، گوگل شاید باعث کاهش حافظهٔ ما بشود، اما ما دیگر به حافظهٔ خوب نیازی نداریم، چون درحالِ حاضر می‌توانیم هرآنچه را دوست داریم به آنی با گشتن در اینترنت پیدا کنیم.

نیکلاس کارِ روزنامه‌نگار، در مقاله‌ای در سال ۲۰۰۸، که بارها مورد مراجعه قرار گرفته، در تأیید این حرف می‌گوید: «می‌شود گفت کاری که اینترنت دارد می‌کند، این است که ذره‌ذره تواناییِ تمرکز و تأمل را از من می‌گیرد. همچنین، فقط من نیستم که به این بلا گرفتارم.»

«بهترین لحظاتِ فرد معمولاً وقتی رخ می‌دهند که ذهن یا جسم فرد، عامدانه و ارادی، برای دستیابی به دستاوردی دشوار و ارزشمند، به آستانهٔ تحملِ جسمی یا ذهنی برسد.»

دو مهارت بسیار مهم جهت ترقی در اقتصاد نوین: ۱. یادگیری زود و سریع چیزهای سخت؛ ۲. یادگیری تولید محصولِ سطح بالا، چه به‌لحاظ کیفیت و چه به‌لحاظ سرعت.

لازمهٔ مسلط‌شدن بر مهارتی که به‌لحاظ شناختی دشوار است، تکرار و تمرینِ عادتی خاص است. البته برای کسانی‌که به‌طور طبیعی مستعدند، استثناهایی وجود دارد.

هیچ کاری نکردن (فراغت) نه مرخصی رفتن است، نه گناه است و نه حتی به‌نظرم تفریط. وجودش همان‌قدر که ویتامین دی برای بدن ضروری است مهم است و نبودنش باعث فلج مغزی می‌شود (...). شاید تناقض‌آمیز باشد، ولی هیچ کاری نکردن گهگاهی برای هر کاری کردن ضروری است.

وقتی زمان زیادی را با شدت و قدرت در سطح سپری کنید، آن‌وقت توانایی‌تان برای انجام کار عمیق تا ابد کاسته خواهد شد.

وقتی در سال ۲۰۱۲ روز انتخابات نزدیک بود، ترافیک وبگاه نیویورک‌تایمز به نقطهٔ اوج رسید؛ که البته در روزهای مهم ملی چنین چیزی عادی است. اما این‌دفعه یک چیزی با همیشه فرق داشت و آن این بود: یک بخشِ بیش‌از حد عظیمِ ترافیک. برخی گزارش‌ها این رقم را بیش‌از ۷۰ درصد اعلام کرده‌اند. درحالِ مشاهدهٔ یک بخش از محدوده‌ای پراکنده و نامنظم بودند. این بخش نه یک خبر داغِ فوری بود و نه مطلب روزنامه‌نگارِ برندهٔ پولتزری که در آنجا ستونی برای خود دارد، بلکه بلاگی بود که شخصی به‌نام نیت سیلور می‌گرداندش. او یک خورهٔ بیسبال بود که حالا وارد کار پیش‌بینیِ نتایجِ انتخابات شده بود. کمتر از یک سال بعد، دو خبرگزاریِ ای‌اس‌پی‌ان و ای‌بی‌سی‌نیوز، با کلی زبان‌بازی، سیلور را از تایمز بیرون آوردند (تایمز به او وعده داد که چیزی حول‌وحوش ده‌دوازده نویسنده را در

باوری که به ما خورانده‌اند این است که این سرویس‌ها شاه‌رگ‌های حیاتیِ زندگیِ مدرن‌اند؛ درحالی‌که الزاماً این‌طور نیست. این شبکه‌ها هم درواقع نوعی محصول‌اند، شرکت‌های خصوصی آن‌ها را ساخته‌اند، سرمایهٔ کلانی دارند و هوشمندانه بازاریابی می‌شوند. مادهٔ اولیه‌شان «توجه» شماست و کسب‌وکار اصلی‌شان جمع‌آوریِ اطلاعات شخصی‌تان و فروختن آن‌ها به شرکت‌های تبلیغاتی است.

کار سطحی: کارهایی که به‌لحاظ شناختی شاق و دشوار نیستند و بی‌نیاز از برنامه‌ریزی‌اند و غالباً موقع‌هایی انجام می‌شوند که حواسمان پرت است. این کارها ارزش چندانی در دنیا به وجود نمی‌آورند و به‌سادگی جایگزین‌شدنی‌اند.

علتی که دانش‌ورزان با مقولهٔ کار عمیق بیگانه می‌شوند، در «وسایل ارتباط‌جمعی» ریشه دارد.

کار عمیق: فعالیت‌هایی حرفه‌ای که با تمرکز کامل و به دور از حواس‌پرتی انجام می‌شوند و کاری می‌کنند که از توانایی‌های شناختی‌تان بیشترین بهره را ببرید. این کوشش‌ها ارزش‌های جدید به وجود می‌آورند و مهارت‌های شما را ارتقا می‌دهند و تقلیدکردن ازشان سخت است.

کلید توسعهٔ مهارت‌های کار عمیق گذر از صرفاً نیات خوب و رفتن به‌سمت اضافه‌کردنِ عادت‌هایی به زندگیِ حرفه‌ای‌تان است؛ به‌نحوی که مجبور نباشید برای متمرکزشدن (یا متمرکزماندن)، به‌دفعات، از مخزنِ محدودِ نیروی اراده‌تان استفاده کنید.

کار با فیسبوک کاری سطحی و به‌راحتی قابل‌جایگزینی است؛ بنابراین پاداش واقعی در انتظار کسانی نیست که کار با فیسبوک را به‌راحتی بلدند، بلکه در انتظار افراد نوآوری است که سیستم‌های رایانه‌ایِ توزیع‌شدهٔ امثال فیسبوک را می‌سازند، کاری که آشکارا کاری عمیق است و جایگزینی‌اش دشوار.

ولی شکل‌دادنِ مؤثر به اوقات فراغت، به‌دلیل ماهیت ساختارنیافته و نامنظم آن، بسیار دشوارتر است و لذت‌بردن از آن دشوارتر.

یک روزِ کاریِ مبتنی‌بر سطحی‌گری، از منظر عصب‌شناختی، حتی اگر بر موضوعاتِ سطحیِ ظاهراً شاد یا بی‌ضرر متمرکز بوده باشید، روز جان‌کاه و ناراحت‌کننده‌ای خواهد بود.

با تمرکز کامل بر یک مهارت، عملاً به شبکه‌های ذهنیِ مخصوصِ مربوط فشار می‌آورید تا بارها و بارها به‌طور مجزا و مستقل جرقه بزنند

«نوابغ تمام نیروی خود را روی کاری متمرکز می‌کنند که تصمیم گرفته‌اند همهٔ هم‌وغم خود را روی آن بگذارند.»

وقتی زمان زیادی را با شدت و قدرت در سطح سپری کنید، آن‌وقت توانایی‌تان برای انجام کار عمیق تا ابد کاسته خواهد شد