بریده‌هایی از کتاب رهبر انگیزه‌بخش

وقتی یک آدم باتجربه که قبلاً با موفقیت این کار را انجام داده کمک‌تان می‌کند، اعتمادبه‌نفس بیشتری پیدا می‌کنید. قوت قلب می‌گیرید. انگیزهٔ شما بالا می‌رود. فعالیت‌تان بیشتر می‌شود. عجب، این روش ایجاد انگیزه از طریق کمک کردن واقعاً مؤثر است!

شاید انگیزه دادن با روش «پیدا کردن رگ خواب» مؤثر باشد.

اگر به مردم نشان دهیم چطور به رؤیاهای‌شان می‌رسند، می‌توانیم به آنها انگیزه دهیم، نه؟

کشف اینکه دیگران چه می‌خواهند خوب است، اما به ندرت به مردم انگیزه‌ای برای اقدام می‌دهد.

وقتی مردم احساس ناامیدی می‌کنن، معمولاً بهتر می‌تونن روی رؤیاهاشون تمرکز کنن.

برای انگیزه دادن به یک نفر، باید ابتدا بفهمیم آن فرد واقعاً چه می‌خواهد.

خیلی از مردم برای اینکه از آنها قدردانی شود سخت‌تر کار می‌کنند، همه‌اش که برای پول نیست

تغییر دیدگاه فرد وقتی مؤثر است که از درون خود فرد نشأت بگیرد. نمی‌شود یک دیدگاه جدید را به کسی تحمیل کرد.

نگرش آدم چیز مهمی است. می‌گویند فرق آدم‌های موفق و ناموفق در طرز نگرش آنها است.

اگر کتاب خواندن راز انگیزه پیدا کردن بود، پس فارغ‌التحصیلان مؤسسات «تندخوانی» فوراً به لیدرهای درجه یک تبدیل می‌شدند. ولی اینطور نیست.

انگیزه مهم‌تر از دیدگاه مثبت است. در موقعیت‌های روزمره، باید برای انگیزه دادن به زیرمجموعه‌های خود فعال‌تر باشیم.

لیدرهای آیندهٔ ما به رؤیا نیاز دارند.

چرا خیلی از آدم‌هایی که استعداد موفقیت را دارند شکست می‌خورند؟ چون رؤیاهای آنها از موانع سر راه‌شان کوچک‌تر است.

«وقتی رؤیایی دارید، هیچ‌چیز جلوی شما را نمی‌گیرد. و وقتی رؤیایی نداشته باشید، همه‌چیز مانع شما می‌شود.» تام پردز

بعضی قصه‌ها آنقدر مؤثرند که اگر کاری از دست‌مان برنیاید خودخوری می‌کنیم. داستان احساسات ما را برانگیخته می‌کند.

ما با داستان بهتر ارتباط برقرار می‌کنیم. کسانی که به داستان گوش می‌کنند، در واقع، یک فیلم از آن داستان در ذهن خودشان درست می‌کنند.

ما می‌خواهیم زیرشاخه‌مان آنقدر در این کار بماند تا مهارت‌های به‌دردبخوری یاد بگیرد.

وقتی تعهدات‌مان بزرگ نباشد راحت تسلیم می‌شویم

بعد از پر کردن لیست ۲۵ کار دلخواه خودم، آن را در اینترنت منتشر کردم. دو روز بعد، ۲۶ نفر از اعضای زیرمجموعهٔ من هم لیست‌های‌شان را منتشر کردند. چهار روز بعد، ۵۶ نفر لیست‌شان را در اینترنت منتشر کرده بودند. این حرکت داشت جا می‌افتاد. دیگر گفتن اینکه «بذار لیستت رو ببینم» بین بازاریاب‌های شبکه‌ای جنبهٔ تفریحی پیدا کرده بود. همه دوست داشتند یک لیست داشته باشند تا «همرنگ جماعت» باشند. پس توصیهٔ ما این است که اول خودتان یک لیست تهیه کنید. بعد، این اقدام شما سازمان همانندسازی می‌شود و افراد زیرمجموعه‌تان به‌راحتی از شما تقلید می‌کنند.

بالای یک تکه کاغذ می‌نویسند، «بیا وانمود کنیم». سپس، فهرستی از چیزهای شگفت‌انگیزی تهیه می‌کنند که با وانمود کردن ممکن است اتفاق بیفتد.