بریده‌هایی از کتاب از غبار بپرس

اون از آرتورو باندینی متنفر نبود، نه واقعاً. از این واقعیت متنفر بود که آرتورو باندینی با معیارهاش نمی‌خونه. اون می‌خواست آرتورو باندینی رو دوست داشته باشه، ولی نمی‌تونست.

شخصیت و بوی مرموز پیرسِنیش هنوز توی فضا بود و اتاق هیچ‌جوره مال من نبود. برای اولین‌بار انزوای فوق‌العاده‌ش خدشه‌دار شده بود. انگار تک‌تک رازهای اون اتاق برملا شده بودن. دوتا پنجره رو باز کردم و شناور شدنِ موج‌های غمگین و خروشان مه به اتاق رو تماشا کردم.