بریده‌هایی از کتاب پدر پولدار، پدر بی‌پول

وقتی هم پای پول وسط باشد احساسات شدید باعث پایین آمدن ضریب هوشی افراد می‌شود.

پدر مایک مردی بود که همرنگ جماعت پیش نرفته بود و کسی بود که مستقل فکر می‌کرد و از شنیدن این کلمات متنفر بود که ما باید فلان کار را اینجوری انجام بدهیم چون همه این جوری انجامش می‌دهند.

بسیاری از مشکلات مالی بزرگ ناشی از همرنگ جماعت شدن و چشم و هم چشمی است. لازم است که همه ما گاه گاهی به آینه نگاهی بیندازیم و سعی کنیم به جای هم گام شدن با ترس‌هایمان با وجدانمان رو راست باشیم.

اغلب اوقات افراد به جای آنکه به خرد درونی‌شان و نبوغی که در وجود‌شان است اعتماد کنند همرنگ جماعت به پیش می‌روند. آنها فلان کار را انجام می‌دهند چون بقیه دارند انجامش می‌دهند. آنها به جای سوال کردن تایید می‌کنند. آنها اغلب اوقات بدون اینکه فکر کنند چیزی که بهشان گفته شده است را تکرار می‌کنند.

به ندرت پیش می‌آید که پول بیشتر بتواند مشکل مالی را حل کند. در واقع هوش و نبوغ است که مشکلات را حل می‌کند. یکی از دوستانم ضرب المثلی می‌داند که آنرا مدام به افراد مقروض گوشزد می‌کند: اگر متوجه شدی که در چاله‌ای که کنده‌ای افتاده‌ای دست از کندن بیشتر بکش.

آنها از من می‌پرسند " شما می‌توانید راهی نشانمان بدهید که پول بیشتری در بیاوریم؟". عادت‌هایی که در زمینه خرج پول دارند وادارشان کرده است تا دنبال راه‌های کسب درآمد بیشتر بگردند.

به این نکته "تیزهوشی مالی " می‌گویند که با بهره گیری از آن، فرد می‌داند پس از بدست آوردن پول باید با آن چه کرد چگونه باید آنرا از دستبرد افرادی که می‌خواهند آنرا از چنگش در بیاورند حفظ کرد، تا چه مدتی می‌توان آنرا حفظ کرد و پول مزبور چقدر برایش کار خواهد کرد.

تنها هوش و خلاقیت است که مشکلات را حل می‌کند و پول تولید می‌کند. پولی که بدون به کار انداختن هوش مالی بدست بیاید سریع هم تمام می‌شود.

افراد بی شماری به جای آنکه امروزه روی بزرگترین ثروت یعنی آموزش تمرکز کنند توجهشان را به پول درآوردن داده اند.

یادتان باشد که چی به شما گفتم. پیدا کردن شغل فقط یک راه موقتی برای یک مشکل بلند مدت است. خیلی از افراد فقط ب یک مشکل در ذهنشان می‌اندیشند وآن هم پرداخت قبض‌های ماهیانه‌شان است

بسیاری از افراد آن قدر از بازگو کردن حقیقت– این حقیقت که ترس کنترلشان را بدست دارد– برای خودشان واهمه دارند که نمی‌توانند فکر کنند. به جایش هر روز از خانه بیرون می‌زنند و می‌روند سرکار.

یاد بگیر از احساساتت در هنگام فکر کردن کمک بگیری ‌اما با آنها تصمیم نگیری

زندگی در حد و اندازه‌های حقوق دریافتی ماهیانه که زندگی نیست. اگر فکر کنید که فلان شغل به شما ‌امنیت می‌‌دهد دروغ است. این‌ها بی‌رحمی است و همان تله‌ای است که من می‌خواهم اگر می‌توانید از آنها اجتناب کنید.

بی‌رحمانه است که زندگی‌تان را در ترس سپری کنید و هر گز دنبال تحقق رویاهایتان نروید. اگر بخواهید برای پول درآوردن سخت کار کنید و فکر کنید با پول داشتن می‌توانید چیز‌هایی بخرید که خوشحالتان کنند هم اشتباه است

پدر پولدار گفت جهالت است که ترس و آرزومندی را تشدید می‌کند. به خاطر همین است که افراد پولدار وقتی پولدار می‌شوند غالباً ترسشان هم بیشتر می‌شود. پول همان هویج است همان توهم است. اگر الاغه می‌‌توانست عاقبتش را ببیند آنوقت شاید در تصمیم خودش مبنی بر تعقیب هویج تجدید نظر می‌کرد.

چطور می‌شود که حرص پول روی افکار ما تاثیر می‌گذارد؟ پدر پولدار گفت وقتی شما را با پرداخت پول بیشتر وسوسه کردم چه احساسی داشتید؟ آیا متوجه شدید که حرص و طمع تان افزایش پیدا کرد؟ سرمان را به علامت تایید تکان دادیم. ‌اما وقتی حاضر نشدید تسلیم احساساتتان بشوید توانستید واکنشتان را به تاخیر بیندازید و به جایش فکر کنید.

هدف من این نیست که صرفاً یاد بگیرید برای خودتان انبوهی از پول بدست بیاورید چون پول زیادی نمی‌‌تواند ترس و حرص را از بین ببرد. اگر بدون فایق شدن بر ترس و حرصتان پولدار بشوید فقط در حکم برده‌ای خواهید بود که در‌آمد بالایی دارد.

برای نمونه موقعی که ترس نداشتن پول کافی به جان فرد می‌افتد به جای این که سریع راه بیفتد و دنبال کار بگردد می‌‌تواند از خودش این سوال را بپرسد آیا در طولانی مدت داشتن شغل می‌‌تواند بهترین راه حل برای این مشکل باشد؟ به نظر من جواب منفی است. مخصوصاً اگر بحث سر یک عمر باشد. شغل واقعاً راه حلی کوتاه مدت برای درمان مشکلی طولانی مدت است.

. من دوستانی دارم که حتی با وجود آنکه به اندازه کافی پول دارند باز هم به سختی کار می‌کنند. من افرادی را می‌شناسم که میلیون‌ها میلیون پول دارند ‌اما ترسی که الان دارند از موقعی که فقیر بودند بیشتر است. آنها از آن می‌ترسند که همه پولشان را از دست بدهند. ترسی که وادارشان کرده بود تا پولدار شوند اکنون شدیدتر شده است. در واقع آن بخش ضعیف و محتاج روحشان حالا بلندتر داد می‌زند. آنها نمی‌خواهند خانه شیک ماشین‌ها و زندگی مرفهی را که پول برایشان به ارمغان آورده است را از دست بدهند. آنها نگران حرف دوستانشان در صورت از دست دادن ثروتشان هستند. خیلی از این افراد گر چه پولدارند و پول بیشتری در می‌آورند به لحاظ احساسی ناامید و عصبی‌اند.

پدر پولدار گفت حتی افراد پولدار هم از این قاعده مستثنی نیستند. در واقع دلیل اصلی پولدار بودن پولدار‌ها آرزومندی‌شان نیست بلکه ترس آنهاست. آنها در واقع فکر می‌کنند که پول می‌‌تواند ترس نداشتن پول به میزان کافی و فقیر بودن را از بین ببرد. بنابراین آنها مقادیر هنگفتی از پول را جمع می‌کنند ‌اما می‌بینند که ترسان بیشتر شده است. حالا آنها برای از دست دادن ثروتشان در هراس می‌مانند.