بریده‌هایی از کتاب پدر پولدار، پدر بی‌پول

چطور می‌توانم هزینه خرید فلان چیز را در بیاورم‌؟" به نظر او جمله " من پول برای خرید فلان چیز ندارم " ذهن آدم را از کار می‌انداخت و آنوقت فرد دیگر نمی‌توانست فکری کند. در حالیکه بر عکس جمله چطور می‌توانم هزینه خرید فلان چیز را در بیاورم‌؟ ذهن آدم را باز می‌کرد و وادارش می‌کرد دنبال پاسخ بگردد.

تگزاسی‌ها روی شکست‌هایشان را ماست مالی نمی‌کنند بلکه از آنها الهام می‌گیرند. آنها شکست شان را می‌پذیرند و کاری می‌کنند که دیگران برایشان هورا بکشند.

ه خاطر همین است که من تگزاسی‌ها را دوست دارم. آنها شکست بزرگشان را تبدیل به جاذبه‌ای توریستی کردند که سالانه میلیون‌ها دلار برایشان به ارمغان می‌آورد "

هرگز گلف بازی را ندیده‌ام که تا به حال توپی را هدر نداده باشد. هرگز افراد عاشقی را ندیده‌ام مگر اینکه قلبشان حداقل یک بار شکسته باشد. و هرگز پولداری را ندیده‌ام که هیچ‌وقت پولی از دست نداده باشد. پس دلیل اینگه چرا بسیاری از افراد موفقیت مالی‌ای کسب نکرده‌اند این است که درد از دست دادن پول برای آنها بسیار بیشتر از لذت بردن از ثروت است.

" آنچه که من بیشتر از هر چیزی می‌پسندم دیدگاه تگزاسی‌هاست. آنها وقتی می‌برند افتخار می‌کنند و وقتی می‌بازند لاف می‌زنند. آنها ضرب المثلی دارند که می‌گوید‌:" اگر قرار است ورشکست بشوی باید ورشکستگی‌ات بزرگ باشد و نباید اقرار کنی که سر یک پنی ورشکست شده‌ای." بسیاری از افرادی که دور و بر ما هستند آنقدر از ضرر کردن می‌ترسند که یک پنی هم حاضر نیستند از دست بدهند". او مدام به من و مایک می‌گفت که دلیل اصلی عدم موفقیت در امور مالی این است که بسیاری از افراد بیش از حد محتاطانه جلو می‌روند. وی می‌گفت آنها آن‌قدر از ضرر کردن می‌ترسند که دست آخر هم ضرر می‌کنند. فرن تارکنتون که زمانی بازیکن بزرگی در خط حمله در لیگ آن اف ال بود همین جمله پدر پولدار را به این شکل بیان کرده است " برنده شدن یعنی ترسی از باخت نداشتن".

ترس از دست دادن پول واقعیت است و همه حتی ثروتمندان هم آنرا دارند. اما مشکل اصلی ترس نیست بلکه مواجه شما با ترس است که مشکل آفرین می‌شود. طرز برخورد شما با از دست دادن پول است که مهم است.شکل مواجه شما با شکست است که می‌تواند در زندگی‌تان تفاوت ایجاد کند. این موضوع هم نه فقط در رابطه با پول بلکه در مورد هر چیزی در زندگی مصداق دارد. تفاوت عمده میان ثروتمندان و افراد بی پول همین طرز مواجه آنها با ترس ِاز دست دادن پول است.

پول درآوردن فقط یک بازی است. بعضی وقت‌ها می‌برید و بعضی وقت‌ها یاد می‌گیرید. در هر صورت به شما خوش می‌گذرد. خیلی از افراد چون بیشتر از باختن می‌ترسند هرگز برنده نمی‌شوند. مدرسه هم به همین دلیل به نظرم احمقانه می‌آمد. در مدرسه به بچه‌ها یاد می‌دهند که اشتباه کردن بد است و اگر اشتباه کنی به خاطرش تنبیه می‌شوی. با ‌این وجود انسان با اشتباه کردن است که یاد می‌گیرد. با زمین خوردن راه رفتن را یاد می‌گیریم. اگر هیچ وقت زمین نمی‌خوردیم که هرگز راه رفتن را یاد نمی‌گرفتیم. دوچرخه سواری کردن هم همین طور است. هنوز هم روی زانوهای من جای زخم مانده ‌اما ‌امروزه می‌توانم بدون‌ اینکه نیازی به فکر کردن داشته باشم دوچرخه برانم.

وی می‌گفت فقرا و طبقه متوسط برای پول کار می‌کنند ‌اما پولدار‌ها پول می‌سازند. هر چقدر بیشتر فکر کنید پول واقعی است سخت تر برای بدست آوردنش کار می‌کنید. اگر متوجه بشوید که پول واقعی نیست سریع تر پولدار می‌شوید. غالب اوقات من و مایک می‌پرسیدیم " اگر پول واقعی نیست پس چیست‌؟" پدر پولدار می‌گفت " پول یک جور توافق بین آدمهاست ". تنها دارایی قدرتمند‌ی که ما داریم فکر ماست. اگر فکرمان خوب پرورش پیدا کند می‌تواند در یک چشم به هم زدن ثروتی عظیم تولید کند

ترس بیش از حد و تردید در توانایی‌های خود مهمترین عوامل جلوگیری کننده از نبوغ شخصی هستند

همه ما توانایی‌های بالقوه چشمگیری داریم و استعداد‌های زیادی در ما وجود دارد. ‌اما آن چیزی که من را عقب نگه ‌می‌دارد تردید به توانایی‌هایمان است.

بسیاری از کارفرمایان تصور می‌کنند که اگر کارفرمایان‌شان را نصیحت کنند که با بیزنس خودشان اهمیت بدهند به ضرر کسب و کار خودشان تمام می‌شود. من مطمئنم که در مورد برخی کار مندان این گفته واقعا حقیقت دارد اما در مورد خود من بها دادن به بیزنس شخصی‌ام و افزودن به دارایی‌هایم از من کارمند بهتری ساخت. حالا دگر هدف داشتم. صبح زود می‌آمدم سر کار و با پشتکار کار می‌کردم و به پول‌هایی فکر می‌کردم که بدست می‌آوردم و می‌توانستم از آنها برای سرمایه‌گذاری در املاک استفاده کنم.

پدر تحصیلکرده‌ام همیشه از من می‌خواست تا در شرکتی معروف و بزرگ استخدام شوم. وی از فضیلت پله پله مراحل ترقی را در اداره طی کردن برایم حرف می‌زد. وی از این نکته آگاهی نداشت هنگامی‌ که چک حقوقی‌ای که از کار فرمای شرکت دریافت می‌کنی مثل گاوی رام می‌شوی که همیشه آماده دوشیدن است. وقتی توصیه پدر خودم را برای پدر پولدار باز گو کردم وی خندید و در جواب گفت " حالا چرا خودت صاحب نردبان ترقی نباشی؟"

وقتی با استفاده از هزینه کارت اعتباری چیز تجملی‌ای را می‌خرید دیر یا زود نسبت به آن حس، خشم و تنفر پیدا می‌کنید زیرا قسطی که باید بابت پرداخت کردن قیمت آن بدهید بار مالی دیگری را به مشکلات‌تان اضافه می‌کند. وقتی مدتی را صبر کنید و روی تجارت‌ خودتان سرمایه‌گذاری کنید و آنرا بسازید نوبت این می‌رسد که بزرگترین راز ثروتمندان را به کار بگیرید. رازی که شما را از دیگران جلو می‌اندازد و پاداشی است که در انتهای مسیری که سالیانه برای تجارت‌ خودتان طی کرده‌اید نصیبتان می‌شود.

به عنوان نمونه هنگامی که من و همسرم به درآمد اضافی حاصل از اجاره آپارتمان‌هایمان دست پیدا کردیم همسرم سراغ مرسدس مورد علاقه‌اش رفت و آنرا خرید. لازم نبود که وی برای خرید آن کار اضافه‌ای انجام بدهد یا ریسک کند. زیرا هزینه آن خرید از اجاره‌ خانه‌های آپارتمانی‌مان تامین شده بود. البته وی بایستی ۴ سال برای خرید ماشین مورد علاقه‌اش منتظر می‌ماند تا اوراق بهادار و سهامی که روی املاک سرمایه‌گذاری کرده بودیم رشد ارزش پیدا کند و در نتیجه گردش سرمایه به ا ندازه کافی تولید بشود تا بتوانیم بهای ماشین را بدهیم. اما مرسدسی که خرید حقیقتاً پاداش محسوب می‌شد زیرا وی ثابت کرد که می‌داند چگونه باید ارزش ستون دارایی‌هایش را بالا ببرد. ماشین مزبور برای وی بیشتر از یک ماشین ارزش دارد. برای وی تداعی کننده این مطلب است که برای خریدش از هوش مالی‌اش استفاده کرده است.

دو گروه دیگر غالباً چیز‌های لوکسی مانند خانه‌های بزرگ، الماس، خز، جواهر یا قایق را اول می‌خرند چون می‌خواهند ظاهر‌شان شبیه پولدار‌ها باشد. شاید آنها ظاهراً ثروتمند به نظر بیایند اما در واقع دارند بدهکارتر می‌شوند. افراد پولدار یعنی آنهایی که در دراز مدت پولدار هستند ابتدا ستون دارایی‌شان را می‌سازند سپس با استفاده از درآمد حاصل از ستون مزبور وسایل تجملاتی می‌خرند. فقرا و طبقه متوسط هزینه خرید تجملات را از عرق جبین و خون دل خوردن و ارثیه فرزندانشان تامین می‌کنند. یک چیز تجملی حقیقی، پاداشی است که حاصل سرمایه‌گذاری وتوسعه دارایی حقیقی باشد.

. نکته مثبتی که پول دارد این است که ۲۴ ساعته و نسل به نسل برایتان کار می‌کند. کار روزانه تان را نگه دارید و کارمند سخت کوشی هم باشید اما حواستان هم به ساختن ستون دارایی‌هایتان باشد. وقتی گردش سرمایه‌تان رشد کرد می‌توانید وسایل تجملی بخرید. یک تفاوت مهم میان پولدار‌ها با فقرا و طبقه متوسط این است که پولدار‌ها برخلاف دو گروه دیگر وسایل تجملاتی را آخر همه می‌خرند

دارایی واقعی چند چیز را شامل می‌شود: ۱. تجارت‌‌هایی که در آنها احتیاجی به حضور فیزیکی خود فرد نباشد. یعنی من صاحبشان باشم اما افراد دیگری آنرا برای من مدیریت یا اداره کنند. اگر قرار باشد که من شخصاً سر کار بروم که اسم آن تجارت‌ نمی‌شود بلکه اسم آن شغل است. ۲. سهام ۳. اوراق قرضه ۴. شرکت‌های سرمایه‌گذاری ۵. املاک مولد درآمد ۶. سفته ۷. فواید مرتبط بر دارای‌های معنوی مانند حق التألیف موسیقی، نمایشنامه، مجوز تولید یا استفاده از اثر کتاب ۸. هر چیز دیگری که ارزش داشته باشد یا تولید درآمد کند یا ارزش آن بالا برود و تقاضا برای آن در بازار وجود داشته باشد.

بین تجارت‌ و حرفه‌ای که یک فرد در آن کار می‌کند تفاوت زیادی هست. من غالباً از افراد می‌پرسم که تجارت‌تان چیست و آنها مثلاً می‌گویند من در بانک کار می‌کنم . بعد که از آنها می‌پرسم آیا بانک مال خودشان است می‌گویند نه من فقط آنجا کارمندم. در مثالی که گفتم افراد حرفه را با تجارت‌ اشتباه می‌گیرند. شاید حرفه آنها کارمندی در بانک است اما باز هم لازم است که برای خودشان تجارتی را دست و پا کنند

راز مزبور این است که به تجارت‌ شخصی تان بها بدهید. تقلای مالی، غالباً نتیجه مستقیم کار افرادی است که تمام زندگی‌شان را وقف کار برای دیگران می‌کنند.

روند رو به افزایش هزینه‌ها، خانواده‌ها را به دامان بدهی بیشتر می‌اندازد و آنها را درگیر بی‌اعتمادی به آینده از نظر مالی می‌کند.