بریده‌هایی از کتاب آن‌جا که جنگل و ستاره‌ها به هم می‌رسند

«نفرت مشکل آفرینیه.» «فکرش رو هم نمی‌تونی بکنی چه‌قدر مشکل‌آفرینه.»

«نفرت مشکل آفرینیه.» «فکرش رو هم نمی‌تونی بکنی چه‌قدر مشکل‌آفرینه.»

«می‌دونی چیه، تنها بودن تو دنیا شوخی نیست. باید بری خونه پیش کسی که بهت اهمیت می‌ده.»

اما گاهی اتفاق‌های بد لازمن تا اتفاق‌های خوب بیفتن

«به نظرت چرا آدم‌ها از اون هدف‌های تیراندازی استفاده می‌کنن؟ که یاد بگیرن گلوله رو به سمت قلب یا مغز نشونه برن

«اگه فرار کرده، پس نمی‌خواد کسی پیداش کنه.»

می‌گفت باید یادم بمونه یه دنیا خارق‌العاده‌ای ورای مرزهای سرزمین کوچیک غمگین من وجود داره...

«خیلی از خانواده‌ها وضعیت خرابی دارن. چیزی که مهمه اینه که عشق بین‌شون چه‌قدره.»

«ار وقتی وارد رشتهٔ زیست‌شناسی شدم، فهمیدم بیش‌تر دانشمندهایی که تو طبیعت کار می‌کنن یه کم با بقیهٔ آدم‌ها فرق دارن. شاید این تفاوت مربوط به این باشه که چه‌طور می‌تونن برای مدتی طولانی از راحتی‌های جامعه‌شون دور باشن. اما فقط این نیست که می‌تونن جامعه رو نادیده بگیرن، انگار بیش‌تر به این نادیده گرفتنه نیاز دارن. برای این‌طور آدم‌ها، طبیعت حیات بخشه. یه تجربهٔ روحانیه.»

«هنر یعنی نشون بدی که دنیا از دید تو چه‌طوریه نه این‌که دقیقاً عین چیزی رو که می‌بینی بکشیش.»

گاهی اتفاق‌های بد لازمن تا اتفاق‌های خوب بیفتن.»

«آدم‌ها می‌تونن تو هر سنی عاشق بشن.»

ما آدم‌ها همیشه بدترین منتقدهای خودمونیم.

اون اتفاق بهترین اتفاق کوفتی‌ای بود که تا حالا تو خونواده‌م افتاده بود.»

کم‌کم داشت مثل اورسا زندگی می‌کرد. در زمان حال بی‌انتهایی که ارتباطش با گذشته و آینده قطع شده بود.

«چرا مردها معمولا به زن‌های باهوش می‌گن آب زیرکاه و مرموز؟»

بیش‌تر آدم بزرگ‌ها نمی‌فهمن بچه‌ها دارن به حرف‌هاشون گوش می‌دن یا این‌که چه‌قدر این بچه‌ها حالی‌شونه.»

«تو تنها آدم خوبی هستی که می‌شناسم.

چشم‌های فندقی داخل آینه مسخره‌اش می‌کردند. اما انعکاس داخل آینه واقعاً چه کسی بود، همان جو قدیمی یا جو نسبتاً جدید؟

دخترک سرش را روی بالش گذاشت و هم‌چون کرم ابریشمی که دست‌کاری‌اش کرده‌اند، در خودش جمع شد.