بریده‌هایی از کتاب کیمیاگر

درحالی‌که به خورشید نگاه می‌کرد با خود اندیشید، «نمی‌توانستم خدا را در مدارس علوم دینی پیدا کنم.»

من آموخته‌ام که جهان دارای روح است و هر کسی این روح را بفهمد می‌تواند زبان همه‌چیز را نیز بفهمد

. عشق نیرویی است که روح جهان را متحول می‌کند و بهبود می‌بخشد. وقتی اولین بار به درون آن نفوذ کردم، با خود اندیشه کردم که روح جهان عالی است؛ اما بعداً دریافتم که آن مانند دیگر جنبه‌های آفرینش است و سوداها و جنگ‌های خود را دارد. این ما هستیم که روح جهان را تغذیه می‌کنیم و دنیایی که در آن زندگی می‌کنیم، بهتر یا بدتر خواهد شد، بسته به این‌که ما بهتر یا بدتر شویم؛ و این‌جایی است که قدرت عشق وارد می‌شود. چون وقتی ما عاشق هستیم، همیشه تلاش می‌کنیم که بهتر از آنچه که هستیم باشیم.»

فقط می‌توانم یک پند به تو بدهم. «راز خوشبختی» این است که همهٔ شگفتی‌های دنیا را ببینی و هرگز قطراتِ روغنِ درونِ قاشق را فراموش نکنی.»

«مردان خردمند می‌دانند که این دنیای مادی تنها یک تصویر و یک رونوشتی از بهشت است. وجود این جهان ساده تضمین‌کنندهٔ وجود جهانی کامل و بدون نقص است. خداوند جهان را چنان خلق کرد که از طریق اشیا قابل‌رؤیت آن، انسان‌ها می‌توانند آموزه‌های معنوی او و شگفتی‌های خِرَد او را ادراک کنند. این چیزی است که من به آن عمل می‌گویم.»

«وقتی مردم با من مشورت می‌کنند، این‌طور نیست که من آینده را می‌خوانم؛ بلکه آن‌ها را حدس می‌زنم. آینده متعلق به خدا است و فقط او است که در شرایط فوق‌العاده‌ای، آن را فاش می‌کند. چطور آینده را حدس می‌زنم؟ بر مبنای نشانه‌های زمان حال. راز کار اینجا در زمان حال است. اگر به زمان حال دقت کنی، می‌توانی آن را بهبود ببخشی؛ و اگر زمان حال را بهتر کنی، هر چیزی که بعداً اتفاق می‌افتد بهتر خواهد شد. آینده را فراموش کن و هر روز طبق آموزه‌های خود زندگی کن و مطمئن باش که خداوند بندگانش را دوست دارد. هر روز، با خود، ابدیت را به ارمغان می‌آورد.»

«چرا یک پادشاه با یک چوپان صحبت می‌کند؟» «به دلایل متعدد؛ اما اجازه بده بگویم که مهم‌ترین دلیل این است که تو موفق شده‌ای افسانهٔ شخصی خود را کشف کنی.» پسر نمی‌دانست منظور پیرمرد از «افسانهٔ شخصی» چیست؟ «افسانهٔ شخصی چیزی است که همیشه می‌خواهی آن را انجام دهی. هرکسی، وقتی جوان هستند، می‌دانند که افسانهٔ شخصی‌شان