بریده‌هایی از کتاب ذهن نامحدود

همه آن‌ها بلافاصله پیوند این نظرات را با زندگی و کار خود درک کرده بودند؛ حتی برخی از آن‌ها بینش‌های جدیدی به‌دست آوردند. سارا، که کاردرمانگر بود، بلافاصله پس از سخنرانی، نزد من آمد و تعریف کرد چطور چندین سال پیش از رشته ریاضی انصراف داده است؛ گویا بیش از اندازه برایش دشوار بوده که باور کند به این رشته تعلق دارد. او با یادآوری تجربیاتش، بیان کرد که چطور باورهای آسیب‌زننده و غلط درباره توانایی‌هایش او را در زندگی عقب نگه داشته‌اند. او نیز مانند اغلب مردم بر این باور بود که توانایی‌هایش محدود است.

یکی از مشخصه‌های اساسی یادگیری مؤثر، وجود اشتباه و نقش تقلا و خطاکردن در انتقال از سطح مبتدی به پیشرفته است. این مسئله با پژوهش‌های حوزه مغز همخوان است. بر این اساس، هرگاه افراد تلاش و تقلا می‌کنند و مرتکب اشتباه می‌شوند فعالیت‌های مغزی‌شان هم افزایش می‌یابد. در مقابل، وقتی کاری عاری از خطا انجام می‌دهند، شاهد کاهش فعالیت‌های مغزی آنان هستیم.

کلید یادگیری شماره ۲ بهترین زمان برای رشد مغزیْ وقتی است که در حال تقلا یا اشتباه‌کردن هستیم. استقبال از موانع و اشتباه‌کردن در فرایند یادگیری، ایجاد اتصالات عصبی و مغزی را تسهیل می‌کند و یادگیری را ارتقا می‌بخشد. درباره تأثیر مثبت اشتباه و تقلاکردن در حوزه علوم اعصاب [۱] و مطالعات رفتاری افراد موفق [۲] پژوهش‌های بسیاری صورت گرفته است. نتایج برخی از این پژوهش‌ها دور از انتظار است؛ زیرا ما انسان‌ها همواره با این باور بزرگ شده‌ایم که همه چیز باید درست و صحیح باشد. رهایی از این تصور که نیاز نیست همیشه درست عمل کنیم و مرتکب هیچ خطایی نشویم، بی‌شک تحول‌آفرین خواهد بود.

تغییر مهمِ دیگر کسبِ آگاهی درباره این حقیقت است که نیازی نیست همیشه مثل متخصصی تمام‌عیار رفتار کنیم؛ بلکه به‌راحتی می‌توانیم به موقعیت‌های جدید قدم بگذاریم و ابهام را تجربه کنیم

چطور می‌توان این مسیرهای عالی عصبی را در مغز ایجاد کرد؟ این اتفاق زمانی رخ می‌دهد که افراد در حد نهایی دانش و توانایی خود کار کنند، مرتکب اشتباه شوند، آن‌ها را تصحیح کنند و دائماً خود را با تکالیف سخت‌تر به مبارزه بطلبند.

هرچه بیشتر در یادگیری موضوعی سختی بکشیم و تقلا کنیم، رشد مغزی و یادگیری بهتری رخ خواهد داد

در دنیای رسانه‌های مجازی امروز، تقریباً غیرممکن است حرفی بزنیم و در جوابش حرفی تهاجمی تحویل نگیریم. من بارها پاسخ‌های منفی و افراطی بسیاری را تجربه کرده‌ام و به این مسئله واقفم که باید در آن لحظات قوی ماند و به چیزی مثبت توجه کرد. به‌جای طفره‌رفتن از مشکل و مواخذه‌کردن خودتان به این فکر کنید که «من چیزی از این موقعیت می‌آموزم و از آن برای رشد خودم استفاده می‌کنم».

من آرزو می‌کنم تمام دانش‌آموزانی که مشکلات یادگیری دارند آموزش مغزی را تجربه کنند، از همه برچسب‌ها و محدودیت‌هایی که با آن‌ها زندگی کرده‌اند رهایی یابند و با نور امید حاصل از مغزی متحول‌شده به زندگی‌شان ادامه دهند.

زمانی‌که مرکز ترس در مغز فعال می‌گردد، فعالیت مراکز حل مسئله خاموش می‌شود. جای تعجب نیست که بسیاری از افراد در ریاضیات شکست می‌خورند؛ زیرا به‌محض ایجاد اضطراب، قدرت تحلیل و تفکر در مغز از کار می‌افتد! اضطراب در هر موضوعی تأثیری منفی بر عملکرد مغز دارد