بریده‌هایی از کتاب ذهن نامحدود

کارول دوک پیشنهادی دارد. او می‌گوید گاه دانش‌آموزان از اینکه به‌خوبی دیگران نیستند، دلسرد می‌شوند یا از اینکه متوجه مطلبی نمی‌شوند، شکایت می‌کنند. در این‌گونه مواقع، می‌توان به آن‌ها گفت: «هنوز آن را یاد نگرفته‌ای.» وقتی‌که از افراد می‌خواهم ایده‌ای را به تصویر بکشند، اغلب این‌گونه پاسخ می‌دهند: «نقاشی من افتضاحه.» و من در پاسخ می‌گویم: «منظورت اینه که هنوز یاد نگرفتی چطور نقاشی بکشی؟» در ظاهر، این کار فقط تغییر چند واژه ساده به‌نظر می‌رسد، اما تغییری مهم است؛ زیرا به‌جای تمرکز بر ناتوانی، بر فرایند یادگیری متمرکز است.

«تمام آنچه همواره خواسته‌ای، در آن‌سوی ترس‌هایت به انتظار تو نشسته است.»

شکست نخوردن در زندگی غیرممکن است؛ مگر اینکه آن‌قدر محتاطانه زندگی کنیم که گویی اصلاً زندگی نکرده‌ایم، که در آن صورت از پیش باخته‌ایم!

دانشجویی به نام جولیا می‌گوید: «اگر در دنیایی زندگی می‌کردم که هیچ‌کس برچسب باهوش‌بودن نداشت، بی‌شک سؤالات بیشتری می‌پرسیدم.»

والدین همواره، در راستای کمک به اعتمادبه‌نفس فرزندانشان آن‌ها را باهوش خطاب می‌کنند. وقتی‌که کودکان این واژه را می‌شنوند، در ابتدا با خود می‌اندیشند: «چه خوب! من باهوشم!»؛ اما بعدتر که در زندگی با مشکل و دشواری روبه‌رو می‌شوند یا شکست می‌خورند (اتفاقی که برای هر انسانی رخ می‌دهد) باورشان تغییر می‌کند و تصور می‌کنند: «اوه! من باهوش نیستم!

«اشتباهات باعث رشد مغز شما می‌شود.» این پیامی ساده و قدرتمند است که به بسیاری از دانش‌آموزان در سرتاسر جهان یاری رسانده است

وقتی به‌جای فکرکردن به کارهایی که نمی‌توانید انجام دهید، به آنچه می‌توانید انجام دهید فکر کنید، زندگی بسیار آسان‌تر و شادتر می‌شود. هر روز یک روز خوب است.

وقتی باورهایمان را تغییر می‌دهیم، مغز و بدن ما نیز از نظر فیزیکی تغییر می‌کند.

زمانی‌که مرکز ترس در مغز فعال می‌گردد، فعالیت مراکز حل مسئله خاموش می‌شود. جای تعجب نیست که بسیاری از افراد در ریاضیات شکست می‌خورند؛

«اگر در دنیایی زندگی می‌کردم که هیچ‌کس برچسب باهوش‌بودن نداشت، بی‌شک سؤالات بیشتری می‌پرسیدم.»

«تمام آنچه همواره خواسته‌ای، در آن‌سوی ترس‌هایت به انتظار تو نشسته است.»

به‌محض ایجاد اضطراب، قدرت تحلیل و تفکر در مغز از کار می‌افتد! اضطراب در هر موضوعی تأثیری منفی بر عملکرد مغز دارد.

اندرس اریکسون درباره بهره هوشی و سخت‌کوشی چندین دهه مطالعه کرده است. او چنین نتیجه‌گیری می‌کند که افرادی چون اینشتین، موتزارت و نیوتن که نابغه قلمداد می‌شوند «ساخته شده‌اند، نه اینکه این‌گونه متولد شده باشند» و موفقیت آن‌ها مرهون تلاش‌های سخت و پشتکار است. [۲۵] از آن مهم‌تر اینکه باید به تمام دانشجویان القا شود که در مسیر رشد و ارتقا هستند و هیچ‌چیز ثابتی درباره آن‌ها وجود ندارد، نه استعداد و نه ناتوانی.

فایده‌ای ندارد که به این فکر کنم اگر این اتفاق نمی‌افتاد، چه می‌شد. اتفاقی که افتاده، افتاده و دیگر نمی‌توان آن را تغییر داد؛ فقط می‌توان آن را پذیرفت. وقتی به‌جای فکرکردن به کارهایی که نمی‌توانید انجام دهید، به آنچه می‌توانید انجام دهید فکر کنید، زندگی بسیار آسان‌تر و شادتر می‌شود. هر روز یک روز خوب است.

بهترین زمان برای رشد مغزیْ وقتی است که در حال تقلا یا اشتباه‌کردن هستیم.

حال کارن می‌توانست رویکردی متفاوت درباره شکست و تقلاکردن داشته باشد. او برای توصیف زمانی‌که به این آگاهی جدید دست یافت، از استعاره «دره و کوه» استفاده می‌کند: وقتی در دره هستید، در تاریک‌ترین سطوح تغییر قرار دارید؛ آن لحظات را غنیمت بدانید و به تلاش خود ادامه دهید. روزی می‌رسد که روی قله ایستاده‌اید و سپاسگزارانه به عقب می‌نگرید.

زیرا ما انسان‌ها همواره با این باور بزرگ شده‌ایم که همه چیز باید درست و صحیح باشد. رهایی از این تصور که نیاز نیست همیشه درست عمل کنیم و مرتکب هیچ خطایی نشویم، بی‌شک تحول‌آفرین خواهد بود.

آن‌ها در تحقیقاتشان به نتایج جالب‌توجهی دست یافتند. در مغز افرادی که در رشته خود پیشگام تلقی می‌شوند چیزی با دیگران متفاوت است. نکته اینجاست که چنین افرادی ارتباطات فعال بیشتری بین نواحی متفاوت مغزشان، ارتباط بیشتری بین دو نیمکره مغزی و انعطاف بیشتری در نحوه تفکرشان دارند. [۱۲] ارتباطات مغزی، که مشخصه ویژه مغز افراد پیشگام است، از طریق یادگیری به‌دست می‌آید و خصوصیتی نیست که افراد با آن متولد شوند.

برخی از نقل‌قول‌هایی که از او دوست دارم عبارت‌اند از: - «کسی که هرگز اشتباه نمی‌کند، هیچ‌گاه کار جدیدی را امتحان نکرده است.» - «من باهوش نیستم؛ فقط بیشتر از دیگران روی مسائل کار می‌کنم.» - «من استعداد خاصی ندارم؛ فقط به‌شدت کنجکاوم.» - «فرصت‌ها در دل سختی‌ها پنهان شده است.» جملات فوق از اینشتین به این معناست که او طرز فکر رشد داشته، هرچند چنین اصطلاحی در آن زمان اصلاً باب نبوده است.

وقتی با رویکردی چندبعدی به مسائل نگاه می‌کنید، مسیرهای عصبی متفاوتی در مغز شما فعال می‌شود و در نتیجه یادگیری ارتقا می‌یابد.