بریده‌هایی از کتاب وقتی نیچه گریست

کسی باش که باید بشوی!

انسان، دوستان خود را سخت‌تر از دشمنان می‌بخشد.»

«پروفسور نیچه، شما پاداش رنج را رشد می‌دانید.»

"سرنوشت خود را انتخاب کن، و تقدیر خود را دوست داشته باش.»

نمی‌دانم چرا ترس، شبها به سراغ انسان می‌آید. بیست سال نادان بودم، ولی امروز می‌دانم که ترس، در تاریکی ایجاد نمی‌شود، بلکه مانند ستارگان، همیشه حضور دارد، ولی در نور روز، به چشم نمی‌آید.»

باید به او یاد داد که نباید از جمله انسانهایی باشد که چون چنگال تیز ندارند، تصور می‌کنند خوب هستند.

بدترین مصیبت، امید است، چون عذاب را طولانی می‌کند.»

ناامیدی یعنی هزینه‌ای که هرکس باید برای خودآگاهی بپردازد

آخرین پاداش یک مرده، این است که دیگر نخواهد مرد.

نمی‌دانم چرا ترس، شبها به سراغ انسان می‌آید