بریده‌هایی از کتاب ابوطاها

شخصی نزد امام صادق (ع) آمد و برای یک سفر تجاری استخاره کرد. استخاره بد بود. اما آن شخص به سفر رفت و سود خوبی به دست آورد. در بازگشت نزد امام آمد و ماجرای خود را بیان کرد. امام صادق (ع) در جواب فرمود: یادت می‌آید در فلان منزل، به علت خستگی، نماز صبح شما قضا شد، اگر خداوند دنیا و آنچه در آن است را به تو داده بود، جبران آن خسارت (قضا شدن نماز صبح) نمی‌شد.

شخص دیگری نزد امام صادق (ع) آمد و گفت: من گناه بزرگی کرده‌ام. چه کنم؟ حضرت فرمود: اگر به بزرگی کوه باشد خدا می‌بخشد. آن شخص گفت: از کوه هم بزرگتر است و به حضرت بیان کرد که چه گناهی مرتکب شده. گناهش بسیار بزرگ بود اما امام صادق (ع) در پاسخ فرمود: من تصور کردم نماز صبح شما قضا شده که اینگونه گفتی؟!

یکی از مهمترین مسائلی که تأکید می‌کرد، بحث حیا بود. می‌گفت: اگر کسی باحیا بود، امید به سعادتش هست

توصیه می‌کرد حتماً بچه‌های باشگاه کتاب سلام بر ابراهیم رو مطالعه کنند. کتاب رو می‌آورد به بچه‌ها معرفی می‌کرد و به بچه‌ها هدیه می‌داد. حتی الان هم رسم هست، برخی از شاگردان استاد مجید که الان خودشون مربی شدند و صاحب باشگاه شدند، این کتاب رو تهیه می‌کنند و تو باشگاه خودشون توزیع می‌کنند و مسابقه برگزار می‌کنند.

از شهادتش اصلاً متعجب نشدم. چون زندگی استاد مجید شهادت گونه بود

می‌گفت باید هزینه باشگاه رو کم کنیم تا بچه‌ها بیان. باید در قالب ورزش مسیر شهدا رو معرفی کنیم.

بچه‌ها درسته شهادت آرزوی هر بچه بسیجی هست اما دعا کنید حالا حالاها باشیم و در رکاب ولایت بجنگیم شهادت بمونه ایشالله تو تلاویو زمان فتح فلسطین اونجا شهید بشیم. خیلی حال می‌ده که تو جنگ با اسرائیلی‌ها شهید بشیم، من هم مثل حاج احمد متوسلیان دوست دارم تو جنگ با اسرائیلی‌ها شهید بشم. فعلاً باید بریم پدر این تکفیری‌های بی‌پدر مادر رو در بیاریم که زورشون به چهار تا زن و بچهٔ بی‌گناه رسیده. وجود دارن بیان با شیر بچه‌های امیرالمومنین در بیفتند. هر کدوم از ماها باید حداقل صد تا تکفیری رو به درک واصل کنیم.

بعد از ازدواج اغلب من در خانه تنها می‌ماندم و مجید می‌رفت سرکار. یک روز آمد و گفت: خانم، اسمت را نوشتم دانشگاه، دوست داری؟ گفتم:" من دیگه حوصله درس خواندن ندارم" گفت:" نخیر، باید درس بخونی، چرا تنها می‌مانی خانه، اینطوری وقت و عمرت هدر می‌رود، من هم کمکت می‌کنم.