بریده‌هایی از کتاب خدای خوب ابراهیم

یا أَیهَا الْإِنسَانُ مَا غَرَّک بِرَبِّک الْکرِیمِ

عامل پیروزی است برای آن کس که به آن استدلال کند

یکبار می‌خواستم جوراب رنگی و نازک بپوشم و از خانه بیرون بیایم. ابراهیم جلو آمد و گفت: خواهرجان، سعی کن وقتی از خانه بیرون می‌روی در مقابل نامحرم جلب توجه نکنی. ابراهیم خیلی در مورد حجاب با من صحبت کرد و با لحن مهربان و بدون اینکه دستور بدهد مرا راهنمایی می‌کرد. می‌گفت: سه بار در قرآن در مورد حجاب دستور داده شده. اگر خانم‌ها حریم حجاب را رعایت بکنند، خودشان کمتر مورد توجه و آزار افراد هوسران قرار می‌گیرند. یا أَیهَا النَّبِی قُل لِّأَزْوَاجِک وَ بَنَاتِک وَ نِسَاءِ الْمُؤْمِنِینَ یدْنِینَ عَلَیهِنَّ مِن جَلَابِیبِهِنَّ ذَٰلِک أَدْنَیٰ أَن یعْرَفْنَ فَلَا یؤْذَینَ وَکانَ اللَّهُ غَفُوراً رَّحیمًا ای پیامبر، به زنان و دخترانت و به زنان مؤمنان بگو: پوشش‌های خود را بر خود فروتر گیرند. این برای آنکه شناخته شوند و مورد آزار قرار نگیرند (بهتر و) نزدیکتر است، و خدا آمرزنده مهربان است. (احزاب/۵۹)

أَلَیسَ اللَّهُ بِکافٍ عَبْدَهُ

نفس انسان اگر مهار نشود حتماً انسان را زمین می‌زند

نماز اول وقت مثل میوه‌ای است که وقت چیدنش شده. اگه میوه رو نچینی، خراب می‌شه و مزه اولیه رو نداره

تمام مشکلات بشر به خاطر دوری از خداست

گمنامی معشوقی بود که ابراهیم به دنبال آن می‌دوید.

قرآن می‌گوید: اگر بخواهی از اکثریت مردم، فقط به این خاطر که اکثریت هستند پیروی کنی، بدون شک از راه خدا دور می‌شوی. همیشه با چشمان باز تصمیم بگیر.

باید تلاشمان این باشد که قرآن در زندگی ما تجسم پیدا کند. سخنان مقام معظم رهبری در موضوع قرآن

بدانید که زندگانی پستِ دنیا، چیزی جز بازی و سرگرمی و زینت‌طلبی و فخر فروشی در میان خود و افزون‌طلبی بر همدیگر در اموال و فرزندان نیست، همانند بارانی که گیاه آن، کشاورزان را به شگفتی وا دارد، سپس خشک شود و آن را زرد بینی، سپس کاه شود و در آخرت، عذابی شدید (برای گنهکاران) و مغفرت و رضوانی (برای اطاعت‌کنندگان) از جانب خداوند است و زندگانی دنیا جز کالایی فریبنده نیست. (حدید/۲۰)

مدتی که در اداره کار می‌کرد، برای این که غرور او را زمین نزند، میز کارمندی خود را پشت صندلی‌اش گذاشت و صندلی مراجعین را جلوی صندلی خود قرار داد!

لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ فِی کبَدٍ که ما انسان را در رنج آفریدیم (و زندگی انسان پر از سختی است). (بلد/۴)

اهل قرآن هیچکدام از ناملایمات زندگی برایشان سخت نیست. زیرا می‌دانند که شاید خیرشان در همان مشکلات است. خداوند می‌فرماید: کتِبَ عَلَیکمُ الْقِتَالُ وَهُوَ کرْهٌ لَّکمْ وَعَسَیٰ أَن تَکرَهُوا شَیئًا وَهُوَ خَیرٌ لَّکمْ وَعَسَیٰ أَن تُحِبُّوا شَیئًا وَهُوَ شَرٌّ لَّکمْ وَاللَّهُ یعْلَمُ وَأَنتُمْ لَا تَعْلَمُونَ جهاد در راه خدا، بر شما مقرر شد. در حالی که برایتان ناخوشایند است. چه بسا چیزی را دوست نداشته باشید، حال آن که خیر شما در آن است و یا چیزی را دوست داشته باشید، حال آن که شرّ شما در آن است. و خدا می‌داند، و شما نمی‌دانید. (بقره/۲۱۶)

گمنامی معشوقی بود که ابراهیم به دنبال آن می‌دوید. او فهمید که دنیا جای ماندن نیست و چیزی باقی می‌ماند که برای خدا باشد. برای همین نمی‌خواست در دنیا مشهور شود و اثری از او بماند، ولی خدای خوب ابراهیم، بر خلاف او، خواستش بر این بود تا او در این دنیا هم نامدار باشد.

و بر زمین، با تکبّر راه مرو. تو هرگز نمی‌توانی زمین را بشکافی، و هرگز طول قامتت به کوهها نمی‌رسد. (اسراء/۳۷)

معلم بود و کلاس درسش در منطقه‌ای بی بضاعت بود. برای همین قبل از کلاس برای بچه‌ها صبحانه‌ای ساده می‌گرفت تا بچه‌ها درس را خوب متوجه شوند. ابراهیم با اینکه خوش خوراک بود، اما زیاد دیده بودیم که از غذای خودش می‌گذشت و به دیگران می‌بخشید. در جبهه بارها سهمیه غذایش را به اسیران جنگی می‌داد. حتی در روزهای آخر و محاصره در کانال. او همیشه به مانند اهل بیت: عمل می‌کرد:

وقتی بعد از انقلاب برای ماموریت اداره، به ابراهیم ماشین خارجی می‌دهند، ماشین را پس می‌دهد تا یک وقت ماشین مدل بالا، زمینه غرور و جدایی از مردم برایش نشود. ابراهیم برای این که جایگاه و پست و مقام، او را مغرور نکند همه عوامل کبر و غرور را از خودش دور می‌کرد. می‌دانست غرور و تکبر، شیطان را جهنمی کرد. چه برسد به او!

ابراهیم اذان صبح گفت و با اذان او دلهای نیروهای دشمن متوجه خدا گردید. هجده نفر از آن‌ها تسلیم شدند و ارتفاع آزاد و عملیات پیروز شد. آن‌ها بعدها به سپاه اسلام پیوستند و همگی در راه خدا شهید شدند

با اینکه خیلی برای رفقایش خرج می‌کرد و به بسیاری از افراد کمک مالی می‌کرد، اما وقتی دوستان متأهل را می‌دید که زیاد انفاق می‌کنند، به آن‌ها گوشزد می‌کرد که شماها حسابی خرج دارید. پس به اندازه انفاق کنید.