بریده‌هایی از کتاب خدای خوب ابراهیم

یک بار به همراه رفقایش سر کوچه نشسته بودند، فرد مستی وارد کوچه شد و در حال مستی، داخل جوی آب افتاد. رفقایش او را مسخره کردند. ابراهیم به جای این کار، او را از جوی بیرون آورد و تمیز کرد و به خانه‌اش رساند. کسی ندید که ابراهیم دیگران را مسخره و عیب جویی کند.

۱۳۸. تقوی، وسیله نجات روزی دیدم خیلی ناراحت و محزون است. دلیلش را پرسیدم گفت: یک خانم جوان به دنبال من افتاده و قصد گناه دارد. گفتم: آقا ابراهیم، هیکل و قیافه خوب برای خودت درست کردی، معلومه که ... ابراهیم کمی فکر کرد. از فردا سرش را تراشید و لباس گشاد پوشید و با دمپایی و... اینقدر اینگونه ادامه داد تا آن دختر جوان دست از سرش برداشت. خدای خوب ابراهیم، این را نتیجه برای تقوا بیان کرده: یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا إِنْ تَتَّقُوا اللَّهَ یَجْعَلْ لَکُمْ فُرْقاناً وَ یُکَفِّرْ عَنْکُمْ سَیِّئاتِکُمْ وَ یَغْفِرْ لَکُمْ وَ اللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظیمِ

چه بسا چیزی را دوست نداشته باشید، حال آن که خیر شما در آن است و یا چیزی را دوست داشته باشید، حال آن که شرّ شما در آن است. و خدا می‌داند، و شما نمی‌دانید. (بقره/۲۱۶)

همیشه می‌گفت: مشکل کارهای ما این است که برای رضای همه کار می‌کنیم جز برای رضای خدا.

حیف است آدم عمرش را فقط صرف خوردن و خوابیدن کند و دنبال علم نرود.

قَاتِلُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ الَّذِینَ یقَاتِلُونَکمْ وَلَا تَعْتَدُوا إِنَّ اللَّهَ لَا یحِبُّ الْمُعْتَدِینَ و در راه خدا، با کسانی که با شما می‌جنگند، نبرد کنید. و از حد تجاوز نکنید، که خدا متجاوزان را دوست ندارد. (بقره/۱۹۰)

با اینکه خیلی برای رفقایش خرج می‌کرد و به بسیاری از افراد کمک مالی می‌کرد، اما وقتی دوستان متأهل را می‌دید که زیاد انفاق می‌کنند، به آن‌ها گوشزد می‌کرد که شماها حسابی خرج دارید. پس به اندازه انفاق کنید.

از جبهه با آقا ابراهیم بر می‌گشتیم. توی راه به من گفت: نفس انسان اگر مهار نشود حتماً انسان را زمین می‌زند. اینکه می‌بینی برخی از آدم‌های خوب، عاقبت به خیر نمی‌شوند به خاطر بی‌توجهی به خواهش‌های نفس است.

عزیزان من! ما احتیاج داریم به قرآن این قرآن نیاز امروز ما است نه فقط ملّت ایران، جامعهٔ اسلامی بلکه جامعهٔ بشری، امروز واقعاً به قرآن نیاز دارند.

۱۲. بزرگترین دشمن معمولاً آیهٔ وجعلنا در سوره یاسین را می‌خوانند تا از مشکلات و دشمنی دشمنان در امان باشند. ابراهیم مرتب این آیه را می‌خواند. حتی زمانی که در شهر بود! رفقایش پرسیدند: الان که دشمنی وجود نداره؟ برای چی وجعلنا می‌خوانی: ابراهیم مکثی کرد و گفت: مگه فراموش کردید که بزرگترین دشمن ما شیطان است!؟ وَ جَعَلْنَا مِن بَینِ أَیدِیهِمْ سَدّاً وَمِنْ خَلْفِهِمْ سَدّاً فَأَغْشَینَاهُمْ فَهُمْ لَا یبْصِرُونَ در پیش روی آنان سدی قرار دادیم و در پشت سرشان سدی و چشمانشان را پوشانده‌ایم، لذا نمی‌بینند. (یس/۹)

۲۰. خیر در آنچه خدا بخواهد شاید داستان معجزه اذان ابراهیم هادی را شنیده باشید، او فرمانده نیروها بود، شاید دوست داشت خیلی زود ارتفاع آزاد شود و رزمندگان پیروز شوند، اما خدای ابراهیم چیز دیگری می‌خواست. ارتفاع آزاد نشد. ابراهیم اذان صبح گفت و با اذان او دلهای نیروهای دشمن متوجه خدا گردید. هجده نفر از آن‌ها تسلیم شدند و ارتفاع آزاد و عملیات پیروز شد. آن‌ها بعدها به سپاه اسلام پیوستند و همگی در راه خدا شهید شدند. اینجاست که باید به این کلام نورانی خدا بیشتر فکر کنیم: ... فَعَسَیٰ أَن تَکرَهُوا شَیئًا وَیجْعَلَ اللَّهُ فِیهِ خَیرًا کثِیرًا چه بسا چیزی خوشایند شما نباشد و خداوند خیر فراوانی در آن قرار می‌دهد. (نساء/۱۹)

بعد از عملیات فتح‌المبین با او صحبت کردم. ابراهیم می‌گفت: رزمندگان ما، کوچک و بزرگ، با تقوا و ایمان مثال‌زدنی به جنگ دشمن رفتند. خداوند هم با امداد غیبی، به گونه‌ای ما را یاری کرد که در تمام مدت عملیات، شاهد بودیم که دشمن یا اسیر می‌شد، یا کشته می‌شد ویا فرار می‌کرد! یکی از فرماندهان دشمن اسیر شد. می‌گفت: من وقتی به سمت ایرانی‌ها نگاه کردم، دیدم تمام صحرا پر از رزمنده است! وقتی همراه با نیروهایم اسیر شدیم،‌ با تعجب دیدم که فقط چند رزمنده نوجوان ایرانی بالای سر ما هستند!!

باید به نماز اهمیت ویژه‌ای بدهیم. چرا که باعث از بین رفتن گناهان می‌شود. وَأَقِمِ الصَّلَاهًَْ طَرَفَی النَّهَارِ وَزُلَفًا مِّنَ اللَّیلِ إِنَّ الْحَسَنَاتِ یذْهِبْنَ السَّیئَاتِ ذَٰلِک ذِکرَیٰ لِلذَّاکرِینَ در دو طرف روز و اوایل شب، نماز را برپا دار. چرا که حسنات، گناهان (و آثار آن‌ها) را از بین می‌برند. این تذکری است برای کسانی که اهل تذکرند. (هود/۱۱۴)

تکه نان خشکی را روی زمین دید. خم شد و آن را برداشت. در کنار کوچه نشست و با آجر به آن نان کوبید و خرده‌های آن را در مقابل پرندگان ریخت تا نان اسراف نشود. خدای خوب ابراهیم در چندین آیه به این موضوع اشاره دارد: اِنَهُ لا یحِبُ المُسرفین. خداوند اسراف کنندگان را دوست ندارد. (انعام ۱۴۱) کُلوا وَاشَربُوا وَلا تُسرفُو. بخورید و بیاشامید و اسراف نکنید. (اعراف ۳۱)

یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا إِنَّمَا الْخَمْرُ وَ الْمَیْسِرُ وَ الْأَنْصابُ وَ الْأَزْلامُ رِجْسٌ مِنْ عَمَلِ الشَّیْطانِ فَاجْتَنِبُوهُ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ* إِنَّما یُریدُ الشَّیْطانُ أَنْ یُوقِعَ بَیْنَکُمُ الْعَداوَهًَْ وَ الْبَغْضاءَ فِی الْخَمْرِ وَ الْمَیْسِرِ وَ یَصُدَّکُمْ عَنْ ذِکْرِ اللَّهِ وَ عَنِ الصَّلاهًِْ فَهَلْ أَنْتُمْ مُنْتَهُونَ ای کسانی که ایمان آورده‌اید! شراب و قمار و بتها و ازلام (نوعی بخت آزمایی) پلید و از عمل شیطان است، از آن‌ها دوری کنید تا رستگار شوید!* شیطان می‌خواهد به وسیله شراب و قمار، در میان شما دشمنی و کینه ایجاد کند و شما را از یاد خدا و از نماز بازدارد. آیا (با این همه زیان و فساد، و با این نهی اکید) خودداری خواهید کرد؟ (مائده/۹۰ و ۹۱)

۳۶. دقت کن! قرآن می‌گوید: اگر بخواهی از اکثریت مردم، فقط به این خاطر که اکثریت هستند پیروی کنی، بدون شک از راه خدا دور می‌شوی. همیشه با چشمان باز تصمیم بگیر. برای ابراهیم هیچگاه حضور در میان اکثریت ملاک نبود. بارها دیده بود که دوستانش به دنبال عمل نادرستی می‌روند، با اینکه بیشتر جوان‌ها، همراهی با دوستان و همسالان را دوست دارند، اما ابراهیم به خاطر خدا از جمع آن‌ها جدا می‌شد و تلاش می‌کرد تا آن‌ها را هدایت کند. وَلاَ تَقْفُ مَا لَیْسَ لَک بِهِ عِلْمٌ إِنَّ السَّمْعَ وَالْبَصَرَ وَالْفُؤَادَ کلُّ أُولئِک کانَ عَنْهُ مَسْؤُولاً در پی آنچه نمی‌دانی که چیست مرو، زیرا گوش و چشم و دل، همه را بازخواست می‌کنند. (اسراء/۳۶)

امام صادق (ع) می‌فرماید: «هر جوان با ایمانی که به خواندن (وفهم) قرآن بپردازد، قرآن با گوشت و خون او آمیخته می‌شود.

و زندگانی دنیا جز کالایی فریبنده نیست. (حدید/۲۰)

وای بر هر عیب جوی مسخره کننده! (همزه/۱)

که ما انسان را در رنج آفریدیم (و زندگی انسان پر از سختی است). (بلد/۴)