کتاب بایگانی همیشگی

در این قانون آمده: «وظیفهٔ تمامی مستخدمین دولت آمریکا و شهروندان آن، این است که هرگونه بی‌عدالتی و سوءاستفادهٔ کارمندان و مستخدمین دیگر دولتی از جایگاه و مناصب‌شان را به کنگره یا مقامات ذی‌صلاح گزارش کنند.»

مسیر زندگی همیشه در یک جهت است: جهت گذار زمان. مهم نیست که تا کجاها پیش می‌رویم، این دیوار نامرئی پشت سر ماست و ما را از گذشته جدا می‌کند و به‌سوی ناشناخته پیش‌مان می‌برد.

می‌گویند انگلیسی‌ها به‌زور به زندانیانشان خرده شیشه می‌خوراندند و این‌جوری از شرشان خلاص می‌شدند)

وقتی آدم‌ها دوست دارند فقط روی اینترنت با هم حرف بزنند و خبر از هم بگیرند و به دوستان، خانواده و دیگران و حتی غریبه‌ها خبر بدهند که الان کجا هستند و چه می‌کنند، دیگر کار شرکت‌ها تنها این شد که چگونه خودشان را در مسیر این رابطهٔ انسانی قرار دهند و از آن رهگذر پولی به جیب بزنند. پایان کار اینترنتی را که من می‌شناختم همین رقم زد؛ نظام سرمایه‌داری نظارت.

شما هم که دفعهٔ بعد فایلی را روی دیسک خودتان می‌ریزید، به این نکته دقت کنید که چرا کپی‌کردنش این‌قدر طول می‌کشد و پاک کردنش آنی است. پاسخ هم این است که فرآیند پاک‌کردن، در عمل کاری به خود فایل ندارد و فقط نشانی آن را پاک می‌کند. راحت‌تان کنم: کامپیوترها برای رفع اشتباه و تصحیح آن ساخته نشده‌اند. این وسایل فقط آن را مخفی می‌کنند و تازه فقط از دید کسانی که نمی‌دانند چگونه در دل آن جستجو کنند.

باید همیشه بگذاری که آدم‌ها هرچه دلشان می‌خواهد تو را دست‌کم بگیرند چون تنها در این صورت است که هراسی از تو ندارند و نقاط ضعف و حفره‌های فکری‌شان برایت گشوده و آشکار می‌ماند. دیگر تلاشی نمی‌کنند که ضعف‌هایشان را پیش تو بپوشانند و بعدها می‌توانی در دل همین حفره‌ها برای خودت تاخت‌وتاز کنی و با شمشیر آتشین و آختهٔ عدالت، حکم برانی.

باید همیشه بگذاری که آدم‌ها هرچه دلشان می‌خواهد تو را دست‌کم بگیرند چون تنها در این صورت است که هراسی از تو ندارند و نقاط ضعف و حفره‌های فکری‌شان برایت گشوده و آشکار می‌ماند. دیگر تلاشی نمی‌کنند که ضعف‌هایشان را پیش تو بپوشانند و بعدها می‌توانی در دل همین حفره‌ها برای خودت تاخت‌وتاز کنی و با شمشیر آتشین و آختهٔ عدالت، حکم برانی.

سنجه و معیار وجود آزادی در هر کشوری، میزان احترام به حقوق شهروندان آن است.

برای من همیشه زمانی که پشت فرمان می‌گذرانم، زمان اندیشه و فکر کردن است و هیچ مشکلی هم با راه‌بندان‌های سنگین ندارم

به همین رودخانه‌ها می‌اندیشم و این معنی که آب هرکجا برود، آخرش سر از یک‌جا درمی‌آورد.