کتاب غواص دریا دل؛ اوج بندگی ۱۹

کسی که خدا رو نداره، در حقیقت هیچی نداره!

توکل کن به خدا، یه بسم‌الله بگو و بدو!

امام‌صادق (ع) می‌فرماید: «هر کس قرآن بخواند در حالی که او جوان مؤمنی است، قرآن با گوشت و خونش آمیخته می‌گردد.»

بارها از او شنیدم که می‌گفت: «تو نماز، سجده رو طولانی کنین چون خدا به‌واسطهٔ همین، گناهان رو می‌بخشه.»

مثل دونده‌ها، فکر کن داریم مسابقه می‌دیم!

«جوانی به لباس، کفش و اندام زیبا نیست. اگر جوانی بگوید موی زیبا دارم و به موی زیبایش بنازد، باید به او گفت که به موی زیبایت نناز، که یال اسب زیباتر است! جوان باید غیرت داشته باشد و قدرت. از غیرت و قدرتش برای احیای اسلام ناب محمدی استفاده نماید. یک جوان باید علی‌اکبر را، الگوی خودش قرار دهد.»

سفره‌ای پهن شد و غذا را آوردند. شروع کردیم به غذاخوردن، تا نصف بشقاب را پیش رفته بودم که یادم آمد بسم‌الله را نگفته‌ام. گفتم: «ای بابا، اصلاً یادم رفت بسم‌الله بگم!» محمدعلی نگاهی کرد و گفت: «اشکالی نداره علی، الان بگو.» - الان؟ - آره، هر وقت بسم‌الله بگی درسته! هیچ‌وقت دیر نیست برای یاد خدا، هر وقت ماهی رو از آب بگیری تازه‌ست!

کتابخانه آماده شده بود. تابلو سردر کتابخانه را هم آورده بودند که نصب کنند. همه اصرار می‌کردند که محمدعلی خودش تابلو را نصب کند؛ چون از ایده تا اجرای این کار به‌عهدهٔ او بوده. قبول نمی‌کرد اما اصرار بچه‌ها او را قانع کرد. از نردبان بالا رفت و یک سمت تابلو را نصب کرد و سریع پایین آمد؛ طوری که انگار اتفاق بدی افتاده. همه متعجب شدیم و پرسیدیم: «چرا پایین اومدی؟ اون طرف تابلو رو نصب می‌کردی دیگه!» سکوت کرده بود. بهم گفت: «شکرالله برو بالا، اون‌طرف رو تو نصب کن!» به‌شوخی گفتم: «آقا محمدعلی، کار را آن کرد که تمام کرد، دست خودت رو می‌بوسه!» نگاه جدی محمدعلی خیلی سنگین بود. با تأکید گفت: «خودت برو.» - ای بابا، حالا چرا من برم؟ - هر کاری که برای رضای خدا باشه یه ثوابی داره، حتی اگر نصب یه تابلو باشه، معطل نکن برو بالا، ثواب این کار مال تو!

- ان‌شاءالله این دفعه قراره جراحی کنم. - کی؟ - یه عملیاتی در پیشه، اگر توفیق شهادت پیدا کنم همهٔ دردهام از بین می‌ره، این هم یه نوع عمله دیگه.

پولی که به دست میاد باید تو همون راهی خرج بشه که خدا رضایت داشته باشه.