بریده‌هایی از کتاب یادداشت‌هایی برای سیاره‌ی پراسترس

گزارشِ رسانه‌ها از علل مضطرب شدن ما در واقع می‌تواند ما را مضطرب کند و این تناقضی است که از خودِ این عناوین خبری حرف‌های بیشتری برای گفتن دارد.

اغلب مردم می‌دانند که زندگی مدرن می‌تواند اثرات فیزیکی نیز داشته باشد؛ آنها می‌دانند که در کنار تمام پیشرفت‌ها، جنبه‌هایی از زندگی مدرن برای جسم و اندام ما خطرناک هستند

پس از چندین سال فهمیده بودم که مشکل، بارِ اضافیِ دیگری به نام بارِ زندگی است. و البته بارِ تکنولوژی.

گاهی برای پیشروی کردن باید عقب نشینی کرد

درسی که بیماریِ ذهنی به من آموخت این بود که بهبودی به پذیرش بستگی دارد. تنها با پذیرش وضع موجود است که می‌توانید در مسیر تغییرِ آن قدم بردارید. بایستی از شوک درس بگیرید نه اینکه از خودِ آن شوک، شوکه شوید. نه اینکه نسبت به موضوعی نگران کننده، در موضع نگرانی و اضطراب قرار بگیرید. بایستی یاد بگیرید آنچه را که قادر به تغییرش هستید تغییر دهید و درگیر تلاشی بیهوده برای تغییرِ آنچه که در توان شما نیست نشوید.

شاید باید اتصال خود را قطع کنیم تا به نسخهٔ جدیدی از خودمان برسیم.

. ما طوری تربیت نشده‌ایم که برای شکست هایمان، بافت و محیط را نیز در نظر داشته باشیم.

به هیچ‌کس و هیچ‌چیز اجازه ندهید به شما احساس ناکافی بودن را القا کند. فکر نکنید برای اینکه شما را بپذیرند باید به موفقیت‌های بیشتری برسید. از آنچه که هستید خرسند باشید؛ فارغ از هر به‌روزرسانی‌ای. رویابافی برای رسیدن به اهداف خیالی را تمام کنید. آنچه را که بازار شما را از پذیرش آن منع می‌کند بپذیرید. شما هیچ مشکلی ندارید. شما هیچ فقدانی ندارید.

شما فقط یک مصرف کننده نیستید

مدیر عامل شرکت اپل، تیم کوک، در سال ۲۰۱۸ در مورد استفاده مفرط از تکنولوژی سخن گفت. "من به استفاده مفرط اعتقادی ندارم. من از اون آدم‌هایی نیستم که استفاده بیش از حد شما از محصولاتمون رو موفقیت بدونم. به هیچ وجه با چنین چیزی موافق نیستم."

لحظه‌ای که چیزی می‌خواهیم همان لحظه‌ای است که از چیزی ناراضی هستیم. هرچه بیشتر بخواهیم، بیشتر رضایت را از خودمان دور خواهیم کرد.

۸. اگر نسبت به خودتان احساس بدی دارید، از اینستاگرام فاصله بگیرید.

شاید بهتر باشد برای لذت بردن از زندگی، دست از فکر کردن به آنچه که هرگز قادر به خواندن و گفتن و تماشا کردنش نیستیم برداریم و به این فکر کنیم که چگونه می‌توانیم با وجودِ محدودیت‌هایمان از زندگی لذت ببریم.

"وقتی احساس می‌کنیم که همه چیز می‌خواهیم احتمالاً دلیلش این است که به شکل خطرناکی در مرز هیچ چیز نخواستن قرار گرفته‌ایم." سیلویا پلات

"...تلاقیِ تصوری که فرد از خودش دارد و آنچه که حقیقتاً هست تقریباً همیشه دردناک است و در این مورد دو کار می‌توان انجام داد: فرد می‌تواند با این حقیقت رو به رو شود و تلاش کند تا به آنچه که واقعاً هست تبدیل شود، یا می‌تواند عقب‌نشینی کند و همان شخصیت تخیلی که تصورش را می‌کرده باقی بماند؛ شخصیتی که بدون شک در آن تباه خواهد شد." جیمز بالدوین، هیچ‌کس نام مرا نمی‌داند

احتمالاً برای اینکه همه شما را لایک کنند و از شما خوش‌شان بیاید لازم است بی‌مزه‌ترین و خنثی‌ترین آدمِ روی زمین باشید. یقیناً ویلیام شکسپیر بهترین نویسنده تاریخ است اما با این وجود در سایت گودریدز امتیاز متوسطِ ۳.۷ را به خودش اختصاص داده.

آنگاه که خشم در اینترنت، همچون توری در انتظارِ طعمه، در اعماقِ آب شناور می‌شود، زمانش رسیده که اتصال را قطع کنی و کتابی بخوانی.

اخیراً وقتی به یکی از دوستانم در مورد این کتاب که در تلاش برای نوشتنش بودم گفتم، به من گفت: "تصور کن چی می‌شد اگر دنیا آدم رو دیوانه نمی‌کرد. فرض کن جهان خودش دیوانه می‌بود. اگر به معنای واقعیِ کلمه جهان دیوانه باشه چی؟ به نظرم این اتفاق داره رخ می‌ده. به نظرم جامعهٔ بشری در حال فروپاشیه." گفتم: "درسته. مثل بیماری که دچار فروپاشیِ عصبی می‌شه."

ما رشته‌هایی عصبی و پر از بارِ اضافی بر روی سیاره‌ای پر استرس و آماده برای فروپاشی هستیم.

وبسایت منتال فلاس که تا حد زیادی به داده‌های گوگل تکیه دارد، با تخمینی خوش‌بینانه اعلام کرد صد و سی و چهار میلیون و بیست و یک هزار و پانصد و سی و سه کتاب در جهان وجود دارد.