بریده‌هایی از کتاب یادداشت‌هایی برای سیاره‌ی پراسترس

احتمالاً برای اینکه همه شما را لایک کنند و از شما خوش‌شان بیاید لازم است بی‌مزه‌ترین و خنثی‌ترین آدمِ روی زمین باشید. یقیناً ویلیام شکسپیر بهترین نویسنده تاریخ است اما با این وجود در سایت گودریدز امتیاز متوسطِ ۳.۷ را به خودش اختصاص داده.

آنگاه که خشم در اینترنت، همچون توری در انتظارِ طعمه، در اعماقِ آب شناور می‌شود، زمانش رسیده که اتصال را قطع کنی و کتابی بخوانی.

اخیراً وقتی به یکی از دوستانم در مورد این کتاب که در تلاش برای نوشتنش بودم گفتم، به من گفت: "تصور کن چی می‌شد اگر دنیا آدم رو دیوانه نمی‌کرد. فرض کن جهان خودش دیوانه می‌بود. اگر به معنای واقعیِ کلمه جهان دیوانه باشه چی؟ به نظرم این اتفاق داره رخ می‌ده. به نظرم جامعهٔ بشری در حال فروپاشیه." گفتم: "درسته. مثل بیماری که دچار فروپاشیِ عصبی می‌شه."

ما رشته‌هایی عصبی و پر از بارِ اضافی بر روی سیاره‌ای پر استرس و آماده برای فروپاشی هستیم.

وبسایت منتال فلاس که تا حد زیادی به داده‌های گوگل تکیه دارد، با تخمینی خوش‌بینانه اعلام کرد صد و سی و چهار میلیون و بیست و یک هزار و پانصد و سی و سه کتاب در جهان وجود دارد.

"ما به ندرت متوجه می‌شویم که به عنوان مثال، شخصی‌ترین افکار و احساساتمان در واقع متعلق به خودمان نیستند. درست مثل زبان که ابداعِ ما نیست و تنها توسط اجتماع به دست ما رسیده." آلِن واتس، فرهنگِ ضد فرهنگ

آنچه که حقیقتاً خواهان دارد رابطه جنسی نیست؛ ترس است.

چگونه می‌توان در این دنیای دیوانه زندگی کرد بی‌آنکه خودمان دیوانه شویم؟

به خاطر داشته باشید که هیچ‌کس به چگونگی ظاهرِ شما اهمیتی نمی‌دهد. همه نگران ظاهر "خودشان" هستند. در این دنیا شما تنها کسی هستید که نگران چهره شماست.

"هیچ خوب و بدی وجود ندارد؛ این فکرِ ماست که خوب و بد می‌سازد."

اکنون در عصر ساعت‌های اتمی هستیم. این ساعت‌ها به شکل شگفت‌انگیز و ترسناکی دقیق هستند. به‌عنوان مثال در سال ۲۰۱۶ فیزیک‌دانان در آلمان ساعتی چنان دقیق ساختند که تا ۱۵ میلیارد سال آینده هم حتی یک ثانیه کم یا زیادتر نشان نمی‌دهد. حالا فیزیک‌دانانِ آلمانی هیچ بهانه‌ای برای دیر رسیدن به هیچ کجا ندارند.

تغییر نه با تمرکز بر نقطه‌ای که قصد فرار از آن را داری بلکه با تمرکز بر نقطه‌ای که خواهانِ رسیدن به آن هستی رخ می‌دهد

مشکل آشفتگی ذهنی این است که تمام آنچه که باعث می‌شود در کوتاه مدت احساس بهتری داشته باشی، در طولانی مدت حال تو را خراب‌تر می‌کند. درست در زمانی که کاملاً به شناخت خودت نیاز داری، خودت را سردرگم و پریشان می‌کنی.

در کنار تمام خشونت‌ها و کم طاقتی‌های مکرر و بی‌عدالتی‌های اقتصادی که میان نسل ما رایج است، دلایلی برای مباهات و امیدوار بودن نیز وجود دارند.

دیوانگی اگر جمعی باشد و بیماری اگر فرهنگی، تشخیصش هم مشکل است چه برسد به درمانش.

اگر همگی صبح‌ها زودتر از خواب بیدار می‌شوند تا دوازده ساعت از روزشان را به کار اختصاص دهند پس چرا باید چنین چیزی را زیر سوال ببریم؟ اگر همگی نگران ظاهرشان هستند پس احتمالاً ما هم باید نگران ظاهرمان باشیم. اگر همه مشغول پُر کردن کارت‌های بانکی‌شان هستند تا آنچه را که نیازی به آن ندارند خریداری کنند، پس احتمالاً این کار خیلی هم ایرادی ندارد. اگر تمامِ این سیاره در حال دچار شدن به نوعی فروپاشیِ دسته‌جمعی است پس وجود رفتار ناسالم نیز کاملاً بلامانع است. وقتی عادی بودن به دیوانگی بدل می‌شود، بهترین راه برای رسیدن به سلامت عقل، شهامتِ متفاوت بودن است؛ این شهامت که کسی باشی که در ورایِ تمام درهم ریختگیِ جسمانی و آوارهای ذهنیِ ناشی از زندگیِ مدرن، وجودیت دارد.

۳. درک کنید که جهان به آن اندازه که حس می‌کنید پر از خشونت و هیاهو نیست. بسیاری از نویسندگان همچون روانشناس مشهور، استیون پینکر این‌طور اشاره می‌کند که جامعه علی رغم تمام مخوف بودنش، نسبت به گذشته خشونت کمتری در خودش دارد. تاریخ‌دان، یووال نوح هَراری می‌گوید: "قطعا که هنوز هم خشونت وجود داره. من در خاورمیانه زندگی می‌کنم و کاملاً این موضوع رو می‌دونم. اما اکنون میزان خشونت در طول تاریخ از هر زمان دیگه‌ای کمتر شده. امروزه مردم بیشتر بر اثرِ پر خوری می‌میرند تا بر اثرِ خشونت‌های انسانی؛ اتفاقی که قطعاً نوعی پیشرفت محسوب می‌شه."

مشکل آشفتگی ذهنی این است که تمام آنچه که باعث می‌شود در کوتاه مدت احساس بهتری داشته باشی، در طولانی مدت حال تو را خراب‌تر می‌کند. درست در زمانی که کاملاً به شناخت خودت نیاز داری، خودت را سردرگم و پریشان می‌کنی.

اغلب مردم می‌دانند که زندگی مدرن می‌تواند اثرات فیزیکی نیز داشته باشد؛ آنها می‌دانند که در کنار تمام پیشرفت‌ها، جنبه‌هایی از زندگی مدرن برای جسم و اندام ما خطرناک هستند؛ تصادف اتومبیل‌ها، سیگار کشیدن، آلودگی هوا، پیتزای بیرون‌بر، تشعشعات رادیویی و چهارمین لیوان از یک نوشیدنی. حتی استفاده از لپ‌تاپ نیز می‌تواند به تهدیدی برای ستون فقرات تبدیل شوند. حتی یکبار چشم پزشک به من گفت که عفونت چشم‌ها و مسدود شدن مجرای اشک چشمم نتیجهٔ نگاه کردن بیش از اندازه به صفحهٔ نمایشگر است چرا که ظاهراً هنگام استفاده از کامپیوتر و خیره شدن به صفحهٔ نمایشگر، کمتر پلک می‌زنیم.

"یادگیریِ رها کردن بر یادگیریِ به دست آوردن ارجح است."