بریده‌هایی از کتاب مینیمالیسم دیجیتال

به بیان دقیق‌تر، این کارها فقط "لاف‌زنی‌های یک پسربچه است". صنعتگری امکان فرار از این کم‌عمقی‌ها را فراهم می‌کند و منبع غروری عمیق‌تر را فراهم می‌آورد.

صنعتگری یکی از شاخصه‌های بشری است و انجام‌دادن این کار رضایت عمیقی فراهم می‌کند. به جرئت می‌توانم بگویم رسیدن به این سطح از رضایت، در فعالیت‌هایی که ارتباطی به صنعتگری ندارد دشوار است.

"مردم نیاز دارند با ابزار کار کنند و چیزهایی بسازند. ما به این کار نیاز داریم تا احساس کامل بودن کنیم." همان‌طور که روگوفسکی توضیح می‌دهد: "ما از مدت‌ها پیش آموخته‌ایم که هنگام استفاده از دستانمان فکر کنیم، نه برعکس."

"بزرگ‌ترین عامل جهت‌دهی زندگی امروز ما چیست؟" تجربهٔ او دربارهٔ بازی اجباری در طول آن پرواز شش‌ساعته، به‌طور ناگهانی، پاسخ را برایش مشخص کرد: صفحه‌نمایش گوشی ما

"فیلیپ موریس فقط ریه‌های شما را می‌خواست؛ اما اپ‌استور روح شما را می‌خواهد!"

کوپر پرسید: "سیلیکون‌ولی اپلیکیشن‌ها را کدنویسی و کنترل می‌کند یا مردم را؟" هریس پاسخ داد: "آن‌ها مردم را برنامه‌نویسی و کنترل می‌کنند. همیشه می‌گویند که فناوری خنثی است و این بستگی به ما دارد که چگونه از آن استفاده کنیم؛ اما این درست نیست..." کوپر حرف او را با این سؤال قطع کرد: "فناوری خنثی نیست؟!" "نه، خنثی نیست. آن‌ها می‌خواهند شما از راه‌های خاص و برای مدت زمان طولانی از آن استفاده کنید؛ چون پولشان را از این راه به‌دست می‌آورند."

ما به دلایل جزئی، تکنولوژی‌های جدید را به محدودهٔ تجربه‌هایمان اضافه کردیم؛ سپس یک روز صبح بیدار شدیم و متوجه شدیم که آن‌ها در مرکز زندگی روزمره‌مان قرار گرفته‌اند! به عبارت دیگر، ما در دنیای دیجیتال ثبت‌نام نکردیم تا به‌جای فعلی برسیم؛ در حقیقت، به‌نظر می‌رسد ما به درون این دنیا سُر خورده‌ایم.

اگر لایک‌کردن یا نظردهی در پست‌های رسانه‌های اجتماعی را متوقف کنید و به کسی تبدیل شوید که به‌سختی به پیام‌های متنی پاسخ می‌دهد، بی‌شک روابطتان بهتر خواهد شد

این نگرش را "مینیمالیسم دیجیتال" می‌نامم؛ بر مبنای این نگرش می‌توانیم با استفادهٔ کمتر از ابزارهای دیجیتال، فواید بیشتری کسب کنیم.

ر حین کارکردن روی این موضوع، متقاعد شدم که آنچه نیاز دارید نگرشی تکامل‌یافته دربارهٔ نحوهٔ استفاده از تکنولوژی است؛ نگرشی که در ارزش‌های اساسی شما ریشه داشته باشد و به سؤالات مطرح‌شده دربارهٔ ابزارهای مورد استفاده‌تان و چگونگی استفاده از آن‌ها،‌ پاسخ‌هایی واضح و روشن بدهد؛ نکتهٔ مهم دیگر این است که توانایی شما را در چشم‌پوشی آگاهانه از سایر چیزها درنظر بگیرد.

مواجه‌شدن با این نگرانی‌های اضطراب‌زا (از استفادهٔ بیش‌ازحد، خسته‌کننده و اعتیادآور از این ابزارها گرفته تا توانایی آن‌ها در کاهش استقلال، شادی، دامن‌زدن به غرایز نادرست و نادیده‌گرفتن فعالیت‌های باارزش‌تر) چشمانم را به روی روابط پریشان گشود؛ روابطی که امروزه از طریق بسیاری از تکنولوژی‌هایی که بر فرهنگ ما غلبه پیدا کرده‌اند، حمایت می‌شوند. به عبارت دیگر، به من کمک کرد تا درک درستی از منظور اندرو سالیوان داشته باشم که با افسوس گفت: "قرار بود انسان باشم."

قرارگرفتن مداوم در معرض تصاویر گلچین‌شدهٔ زندگی دوستانشان، در آن‌ها احساس بی‌کفایتی ایجاد می‌کرد؛ به‌خصوص در دوره‌هایی که احساس کمبود می‌کردند

چک‌کردن توییتر یا سایت ردیت حرکتی عصبی است که زمان شما را چندپاره می‌کند، درحالی‌که با زندگی آگاهانه از همین زمان نیز می‌توان سود برد.

قسمت تلخ ماجرا این است که آن‌ها برنامه‌ها را دانلود می‌کنند و به دلایلی مثبت حساب کاربری خود را ایجاد می‌کنند؛ اما این سرویس‌ها به‌تدریج فعالیت‌های باارزشی را که پیش‌تر برایشان جذاب بود، کم‌رنگ می‌کنند

ما به نگرشی نیاز داریم که هدف بلندمدت را به رضایت کوتاه‌مدت ترجیح دهد. به عبارت دیگر، ما به نگرشی مانند مینیمالیسم دیجیتال نیاز داریم.

مینیمالیسم دیجیتال چیزی بیش از مجموعه قوانینی خشک است و در حقیقت، دربارهٔ ایجاد زندگی ارزشمند در عصر کنونی ماست که مملو از دستگاه‌های جذاب است.

"سرمنشأ تمام مشکلات بشر این است که انسان نمی‌تواند به‌تنهایی و در آرامش در یک اتاق سر کند."

"هزینهٔ هر چیز، میزانی از زندگی است که بلافاصله یا در بلندمدت باید برایش بپردازم."

در طی سی روز پاک‌سازی دیجیتال، باید برخی از تکنولوژی‌ها را انتخاب کنید و آن‌ها را کنار بگذارید؛ بنابراین مرحلهٔ اول فرایند پاک‌سازی این است که مشخص کنیم چه فناوری‌هایی در این دسته قرار می‌گیرند.

ن‌ها با چیزهایی شروع می‌کنند که بیشترین ارزش را برایشان دارد؛ سپس به عقب می‌روند تا بپرسند آیا یک تکنولوژی جدید، با توجه به این ارزش‌ها بیشتر آسیب‌زننده است یا مفید. طبق توضیحات کریبل، آن‌ها با سؤالات ذیل مواجه می‌شوند: "آیا این تکنولوژی مفید خواهد بود یا مضر؟ آیا باعث تقویت زندگی ما در قالب جامعه خواهد شد یا باعث گسستگی آن می‌شود؟"