بریده‌هایی از کتاب دید اقتصادی

تقاضای بیشتر میل ذاتی همهٔ انسان‌هاست. صرف‌نظر از اینکه چقدر داشته باشیم، همیشه زیادتر می‌خواهیم. شاید اجناس بیشتری نخواهیم، اما بی‌تردید دنبال زمان، تفریح و انتخاب‌های بیشتری هستیم که سرمایهٔ بیشتری احتیاج دارند.

تمام مواهب اقتصادی از افزایش بهره‌وری نشئت می‌گیرد.

به زبان اقتصاد، سرمایه ابزاری است که می‌سازیم و استفاده می‌کنیم، نه به‌خاطر خودش بلکه برای ساختن یا درست‌کردن چیز دیگری که لازم داریم.

کارگران وقتی منافع شخصی‌شان نادیده گرفته شود با زور کار می‌کنند، ولی اگر از نیروی کارشان منتفع بشوند خیلی بهتر عمل می‌کنند.

به زبان اقتصاد، سرمایه ابزاری است که می‌سازیم و استفاده می‌کنیم، نه به‌خاطر خودش بلکه برای ساختن یا درست‌کردن چیز دیگری که لازم داریم.

دسترسی به ذخایر اضافی نتوانست جلوی خروج طلا را بگیرد. در نهایت در ۱۹۷۱ رئیس جمهور ریچارد نیکسون درِ گیشه را بست و آخرین ارتباط بین دلار و طلا را قطع کرد.

گرسنگیِ آنها، که در اقتصاد به آن «تقاضا» می‌گویند، لازم بود تا رشد اقتصاد را تحریک کند اما برای رسیدن به آن کافی نبود. تقاضای بیشتر میل ذاتی همهٔ انسان‌هاست. صرف‌نظر از اینکه چقدر داشته باشیم، همیشه زیادتر می‌خواهیم. شاید اجناس بیشتری نخواهیم، اما بی‌تردید دنبال زمان، تفریح و انتخاب‌های بیشتری هستیم که سرمایهٔ بیشتری احتیاج دارند.

پس‌انداز فقط وسیله‌ای برای افزایش توانایی مصرف نیست. ضربه‌گیرِ واجبی است که از نظام‌های اقتصادی در برابر حوادث غیرمنتظره محافظت می‌کند.

وام‌دهندگانِ خصوصی مایل هستند فقط تحت تاثیر نتایج مالی وام قراربگیرند، نه نمادپردازی‌های سیاسی پشت آن. کسب‌وکارهایی که به مدل‌های موفق وفادار هستند و مالکانی با سابقهٔ درخشان آنها را اداره می‌کنند، حاضر هستند بابت وام‌هایی که می‌گیرند بهرهٔ بالاتری پرداخت‌کنند. پس این نوع طرح‌های تجاری مستعد جذب وام‌دهندگانِ راغب هستند. مِثل نظریهٔ داروین که می‌گوید گزینش طبیعی، موجوداتِ سخت‌جان‌تری ایجاد می‌کند، این قواعدِ وام به ایجاد شرکت‌های سالم‌تر و اقتصاد مقاوم‌تر گرایش دارد.

اگر دولت مجبور شود همهٔ ناملایمات را درمان کند، دیگر کسی به معنای واقعی آزاد نیست. اگر آزادیِ شکست را دریغ کنیم، آن وقت آزادیِ موفقیت را هم از بین برده‌ایم.

بیشترِ اقتصاددان‌ها فکر می‌کنند اگر به مردم پول بیشتری برای خرج کردن بدهیم، می‌توانیم تقاضا را زیاد کنیم. اما این کار اثری بر تقاضای واقعی، یعنی مقداری که مردم به ازای چیزهایی که تولید شده می‌توانند خرج کنند، ندارد. تنها با افزایش عرضه است که مردم می‌توانند واقعاً بیشتر از تقاضایشان به‌دست بیاورند.

ساده‌ترین تعریف اقتصاد عبارتست از تلاش برای حداکثر کردن دسترسی به منابع محدود (که تقریباً همه منابع محدود هستند) به‌طوری‌که بیشترین تقاضای ممکن انسان تأمین شود.

به زبان اقتصاد، سرمایه ابزاری است که می‌سازیم و استفاده می‌کنیم، نه به‌خاطر خودش بلکه برای ساختن یا درست‌کردن چیز دیگری که لازم داریم. آبل تور نمی‌خواهد بلکه ماهی می‌خواهد. تور احتمالاً می‌تواند ماهی بیشتری نصیبش کند. بنابراین تور جزئی از سرمایه محسوب می‌شود و ارزشمند است. آبل کار تورش را تا شب تمام کرده بود! او با ازخودگذشتگی‌اش سرمایه خلق کرده بود!

بیشترِ اقتصاددان‌ها فکر می‌کنند اگر به مردم پول بیشتری برای خرج کردن بدهیم، می‌توانیم تقاضا را زیاد کنیم. اما این کار اثری بر تقاضای واقعی، یعنی مقداری که مردم به ازای چیزهایی که تولید شده می‌توانند خرج کنند، ندارد. تنها با افزایش عرضه است که مردم می‌توانند واقعاً بیشتر از تقاضایشان به‌دست بیاورند.

بیشترِ اقتصاددان‌ها فکر می‌کنند اگر به مردم پول بیشتری برای خرج کردن بدهیم، می‌توانیم تقاضا را زیاد کنیم. اما این کار اثری بر تقاضای واقعی، یعنی مقداری که مردم به ازای چیزهایی که تولید شده می‌توانند خرج کنند، ندارد. تنها با افزایش عرضه است که مردم می‌توانند واقعاً بیشتر از تقاضایشان به‌دست بیاورند.

ساده‌ترین تعریف اقتصاد عبارتست از تلاش برای حداکثر کردن دسترسی به منابع محدود (که تقریباً همه منابع محدود هستند) به‌طوری‌که بیشترین تقاضای ممکن انسان تأمین شود. ابزارها، سرمایه و نوآوری جواب این معادله هستند.

تورم به طور ساده ابزاری است که ثروت را از کسی که در یک واحد پولی پس‌انداز دارد به کسی که در همان واحد پولی بدهی دارد منتقل می‌کند.

تورم به دولت‌ها امکان می‌دهد از انتخاب گزینه‌های سخت طفره بروند و دزدکی از شرّ بدهی‌هایشان خلاص شوند. دولت‌ها با چاپ پول می‌توانند اسماً تمام بدهی‌شان را پس بدهند، اما این کار را با آب بستن به پول کشورشان می‌کنند.

اما حالا ما در دنیایی هستیم که، در چهل سال گذشته، هیچ کشوری پول واقعی منتشر نکرده است. این بزرگترین تجربهٔ پولی است که تا به حال اجرا شده است. کسی نمی‌داند چطور و چه وقت تمام می‌شود. اما خیالتان راحت، تمام می‌شود

تقریباً همه تصور می‌کنند بالا رفتن قیمت‌ها یعنی تورم. پس اگر قیمت‌ها بالا نمی‌روند، حتماً تورمی نیست. اما قیمت‌های رو به بالا فقط نتیجهٔ تورم است! تورم بسط عرضهٔ پول است.