بریده‌هایی از کتاب وقتی زنان بخواهند

ازنظر تو موفقیت یعنی چه؟ یعنی طرز زندگی آدم. ازنظر من، طرز زندگی یعنی آزادیِ انتخابی که ازروی‌ترس نباشد. حالا می‌خواهد انتخاب پروژه‌هایی باشد که می‌خواهم قبول کنم و از آنها چیزی یاد بگیرم یا یک ماه تعطیل‌کردن و سفررفتن باشد. آزادیِ انتخاب، نهایتِ تجمل است.

حتماً از آدم‌های حرفه‌ای برای کارهایی که در آنها ضعیف هستی یا از آنها اطلاع کافی نداری استفاده کنی. نکته اینجاست که لازم نیست به‌تنهایی همهٔ کارهایت را انجام دهی. وقتی نیاز شد، باید سراغ آدم‌های وارد بروی.

هنوز خیلی راه مانده و باید کارهای زیادی انجام بدهم تا بتوانم در دنیا دخیل بشوم.

«اینکه بدانی موفقیتت کاملاً به خودت بستگی دارد بعضی‌وقت‌ها باعث وحشت آدم می‌شود، اما من با دنیا عوضش نمی‌کنم.»

واقعاً فکر می‌کنم حق با شرکت نایکی بود که گفت «فقط انجامش بده!» هروقت این جمله را تکرار می‌کنم دوستم به من می‌خندد، اما خب افراد زیادی را می‌بینم که می‌خواهند چیزی را تغییر بدهند اما بازهم چسبیده‌اند به عقایدشان و حاضر نیستند تغییر را شروع کنند.

«هم‌رنگ جماعت شدن خیلی ساده است؛ داشتن استقلال شخصی در تنهایی هم خیلی ساده است، اما مرد به کسی می‌گویند که بتواند بین مردم، استقلال تنهایی‌اش را حفظ کند.»

حتماً به خودم می‌گفتم که کمتر به فکر حرف‌های مردم باشم

«زن‌هایی که وقتی در پروسهٔ خلاقانه دچار تردید و شکست می‌شوند اما بااین‌حال به راهشان ادامه می‌دهند را تحسین می‌کنم. این زن‌ها ذهن بازی دارند و آستانهٔ شکست‌پذیری‌شان بالاست.»

«زندگی‌ات را بسنج و ببین چگونه می‌خواهی ادامه‌اش بدهی. این‌طوری می‌توانی بیزینست را حول‌وحوش همان چیزهایی که دوست داری طراحی کنی و می‌دانی کِی قرار است به هدفت برسی.»

قدم اول: ببین چه‌چیز نیاز دارد. قدم دوم: یک کاری بکن که بشود.

به‌نظرم دنیا به آگاهی بیشتر درمورد همبستگی نیاز دارد

فکر می‌کنم خیلی مهم است که بدانی در چه کاری مهارت داری و چه جاهایی به کمک نیاز داری و دوروبرت را پر کنی از آدم‌هایی که می‌خواهند و دارند به تو کمک می‌کنند تا تو را به موفقیتت نزدیک کنند و یاد گرفته‌ام که بهترین روش برای جبران کارهایی که آن آدم‌ها برایت انجام می‌دهند این است که حقوق منصفانه‌ای به آنها بدهی.

«منی» که از این مشکل بیرون می‌آید قوی‌تر و محکم‌تر از «منی» می‌شود که تردید داشت.

من مادر پنج فرزندم و به‌خاطر همین به ناامیدی و شکست و اتفاق‌های بد عادت دارم. اینها همه جزئی از زندگی من هستند. معمولاً این چیزها باعث می‌شوند مردم کم بیاورند و پا پس بکشند، اما روی من هیچ تأثیری ندارند. نمی‌گویم اعتمادبه‌نفسم از بقیه بیشتر است، فقط می‌گویم که خیلی پیگیر و سرسخت هستم. وقتی اوضاع به هم می‌ریزد و طبق برنامه پیش نمی‌رود یک پروژه‌ای پیدا می‌کنم و خودم را با آن سرگرم می‌کنم. عاشق کارهای پرفرازونشیب هستم و هروقت تا سر در مشکلات فرومی‌روم با پیروزی بیرون می‌آیم. وقت‌هایی که کار می‌خوابد، وب‌سایتم را سروسامان می‌دهم. یک سر به شبکه‌های اجتماعی می‌زنم و مطالب زیادی یاد می‌گیرم. وبلاگ راه می‌اندازم و کتاب می‌نویسم. خلاقیت به من برمی‌گردد و باعث می‌شود رشد کنم و سرپا شوم.

ما می‌توانیم تا ابد برای رسیدن به آرزوهایمان کار کنیم و اگر واقعاً کاری را که می‌کنیم و کسی را که هستیم دوست داریم احساس رضایت و کمال می‌کنیم.

«من خود واقعی‌ام هستم. نمی‌توانم آن‌طوری باشم که مردم می‌خواهند یا انتظار دارند.»

اینکه باید زیرک باشی، سخت کار کنی، مهربان باشی و مدام خلاقیت به‌خرج بدهی. هیچ‌وقت نمی‌توانی بفهمی یک غریبه چه‌جور آدمی است و بعدها در شغل تو چه تأثیری می‌گذارد، پس همیشه سعی کن با هرکسی که سر راهت قرار می‌گیرد با احترام رفتار کنی و پل‌های پشت‌سرت را خراب نکنی و دیگر اینکه وقتی مشغول طراحی و ساخت کار هستی، با خودت روراست باشی و از داستان زندگی خودت به‌عنوان یک منبع الهام‌بخش استفاده کنی تا بتوانی کاری بی‌نقص تحویل بدهی و در اجتماع بدرخشی

چه جمله‌ای شنیده‌ای که به تو انگیزه داده خودت باشی و کاری را که دوست داری انجام بدهی؟ یک شعر از باب دیلن «زمان یک اقیانوس است، اما به ساحل که برسد تمام می‌شود.»

چیزی که پدرم به من یاد داد و چیزی که با خودم وارد کار کردم این بود که قدر خودم و انرژی‌ام را بدانم. مهم‌ترین چیزی که دارم را نه می‌شود اندازه گرفت، نه از روی آن تقلید کرد و نه حساب کرد. بخت‌واقبالم تنها دارایی من است. هر روز آن را روی دایره می‌ریزم.

برنده‌ها همان بازنده‌هایی هستند که پا پس نکشیدند. وقتی چیزی را می‌خواهی دنبالش برو تا به‌دستش بیاوری. آن چیز متعلق به توست.