بریده‌هایی از کتاب نسخه بهتر خودت

شانه‌هایت را صاف نگه دار، لبخندی بر چهره‌ات بنشان و دنبال فرصت‌هایی باش تا رو به جلو گام برداری.

افراد بسیاری اعتمادبه‌نفس و عزت‌نفس لازم را ندارند، زیرا دائم به افکار منفی اجازه اقامت می‌دهند. نمی‌خواهم مغرور شوم؛ اما تمام روز تلاش می‌کنم در ذهنم به خود یادآوری کنم که من تأیید شده‌ام، من خلاقم، من بااستعدادم، من موفقم، من محبوب خداوندم و مردم من را گرامی می‌دارند. من قربانی نیستم، پیروز و قادرم.

«ارزش، نعمت و استعدادها را خداوند متعال در دل تو جا داده است. اصلاً مهم نیست دیگری در مورد تو چه حرف‌هایی می‌زند. خبر خوش این است که حکم آخر، همان حکم خداست. او می‌گوید گنجینه‌ای درون توست. می‌گوید تو سرشار از موهبت‌ها هستی. می‌گوید تو ارزشمندی.» باید آن صدای قدیمی را ساکت کنی و به این نغمه تازه گوش بسپاری. باید چنین افکاری را در سر بپروری: «من خلاقم، من بااستعدادم، من باارزشم و آینده روشنی دارم. روزهای خوب من روبه‌روی چشم‌هایم هستند.

نمی‌توانیم به ذهنیت‌های نادرست، گذشته‌های منفی یا طرز فکر دیگران اجازه بدهیم ما را ناامید کنند و باعث شوند تسلیم شویم و دیگر به جلو حرکت نکنیم

خدایا، چه به خواسته‌ام برسم چه نرسم، می‌خواهم به تو اطمینان کنم.

. در خون تو شجاعت جاری است.

«امدادها و موهبت‌های خداوند فسخ‌نشدنی هستند.» یعنی خداوند هیچگاه آن استعدادها را پس نمی‌گیرد. آن‌ها را در دلت روان ساخته است و هرگز نخواهد گفت: «من از سروکله زدن با تو خسته شده‌ام؛ بارها تلاش کردی و شکست خوردی؛ اشتباه‌های زیادی مرتکب شدی و می‌خواهم نعمت‌هایم را پس بگیرم.» نه، آن نعمت‌ها و آن خداداده‌ها تا وقتی که روی زمین اقامت داری همراه تو هستند؛ اما اینکه از آن‌ها استفاده بکنی یا آن‌ها را سربه‌مُهر رها کنی، به خودت بستگی دارد.

ما باید متوجه شویم امروز روزی منحصربه‌فرد است و جایگزین ندارد. باید بیشترین بهره را از آن ببریم و طوری زندگی کنیم که انگار روز آخر عمرمان است.

آرزو دارم همیشه بهترین عملکرد خود را نشان بدهم و هر لحظه تلاش کنم بهتر شوم. از قصد کاری را اشتباه انجام نمی‌دهم؛ اما من هم مثل دیگران نقطه‌ضعف‌هایی دارم. گاهی وقت‌ها من هم اشتباه می‌کنم و گزینه‌های نادرستی را انتخاب می‌کنم؛ اما یاد گرفته‌ام برای آن مسائل خود را تحقیر نکنم. من در گل‌ولای محکومیت غلت نمی‌زنم. از گوش سپردن به آن صداهای محکوم‌کننده خودداری می‌کنم. می‌دانم خدا هنوز با من کار دارد، یعنی در حال رشد و یادگیری هستم، قرار است آدم بهتری بشوم.

افراد بیشماری را می‌شناسم که در سرزمین «به اندازه کافی خوب است» زندگی می‌کنند. «جوئل، من شغل خودم را دوست ندارم؛ اما به اندازه کافی خوب است. من و همسرم با یکدیگر نمی‌سازیم؛ اما اوضاع به اندازه کافی خوب است. دوام می‌آورم. من موهبت‌هایم را بدون استفاده رها کردم، از شغلی که دارم راضی نیستم؛ اما به اندازه کافی خوب است و از بیکاری بهتر است.» نه، اجازه نده این اتفاق بیفتد. جمله «به اندازه کافی خوب است.» به اندازه کافی خوب نیست! ادامه بده. همچنان باور داشته باش آفریده نشده‌ای که در سطح متوسط بمانی. خلق شدی که بالاترین باشی. خلق شدی تا قرون و اعصار از تو تأثیر بگیرند

شرایط هرچه باشد تصمیم گرفته‌ام در هرصورت تو را ستایش کنم

خداوند به ما قدرت اختیار بخشیده است. ما را به انجام آنچه صحیح است مجبور نمی‌کند. ما را به اتخاذ تصمیم‌های درست وادار نمی‌کند. اینکه به صدای آرام و ملایم او گوش بدهیم به اراده شخص خودمان بستگی دارد. نباید آن‌قدر سرگرم کارهای خودمان شویم یا آن‌چنان خودرأی باشیم که هدایت پروردگارمان را از دست بدهیم

اگر پاسخ مثبت است هرچه اوج بگیریم، باید منظم‌تر بشویم. باید سریع‌تر اطاعت کنیم. اگر با کسانی رفت‌وآمد داریم که در معرض سوءظن قرار دارند، به همسرشان خیانت می‌کنند و صداقت ندارند، پس مشکلات را نشانه گرفته‌ایم، «خب جوئل، آن‌ها آدم‌های خوبی هستند و رفتارشان بر من بی‌تأثیر است. به نظر نمی‌رسد ذره‌ای آسیب ببینم.» نه، خبر نداری ارتباط با آن‌ها تا چه اندازه تو را عقب نگه می‌دارد. نمی‌دانی خدا قصد دارد چه چیزهایی را جاری کند؛ اما تا وقتی که از آن تأثیرات منفی رها نشوی نمی‌تواند این کار را انجام بدهد و نمی‌دهد.

تمام روز را با چنین افکاری سپری نکن: احتمالاً هرگز شرایطم عوض نمی‌شود. قرض‌هایم تمامی ندارد. باید کل عمرم با این بیماری بسازم. گمان نکنم هیچ‌وقت ازدواج کنم. نه، با این کار دستان خداوند را می‌بندی. هرگاه وسوسه افکار منفی به‌سراغت آمد این‌گونه بگو: «می‌دانم خدا در زندگی‌ام مشغول کار است. می‌دانم در موعد مقرر خواسته‌هایم برآورده می‌شوند و یک روز نعمت‌های پشت پرده خداوند را به چشم خواهم دید.»

افرادی را می‌شناسم که بسیار بااستعداد هستند و ظرفیت‌های بی‌نظیری دارند؛ اما اصرار دارند با آدم‌های نادرست نشست و برخاست کنند. اگر با آدم‌های بی‌انضباط و تنبل صمیمی شده‌ای، اگر آدم‌هایی که رؤیاهای بزرگ ندارند و ایرادگیر و منفی هستند از دوستان نزدیک تو به شمار می‌آیند، باید بدانی که از وجودت کم می‌کنند. افزون‌براین، محیطی که خود را در آن قرار می‌دهی تو را از اوج گرفتن باز می‌دارد.

فقط با جریان همراه باش، دیگر در مورد مسائلی که نمی‌توانی آن‌ها را تغییر بدهی نگران نباش. این موقعیت را کاملاً به خدا واگذار کن و بدان کنترل اوضاع را به دست دارد.

توصیه کردم: «نه، آرامش خود را حفظ کن. اگر آرام و ساکت بمانی، خداوند آدم بهتری را وارد زندگی‌ات خواهد کرد.»

وقتی ثابت‌قدم باشی، وقتی ثبات داشته باشی، وقتی شرایط تو را تکان ندهد، اعلام می‌کنی که «باور دارم خداوند کنترل کامل اوضاع را به دست دارد.»

اما خدا می‌داند چه چیزی برای ما بهترین است. آن شغل در آن شرایط برای من عالی به نظر می‌رسید؛ اما نمی‌دانستم قرار است خدا من را به کجا برساند. خبر نداشتم چه چیزهایی برایم ذخیره کرده است.

اینکه هم نگران باشیم و هم به خدا اعتماد کنیم کاری دشوار است. خداوند می‌خواهد ذهنت آسوده باشد، با خیال راحت استراحت کنی و بدانی او تو را در آغوش کشیده است. باوجوداین اگر مدتی طولانی با نگرانی سر کنی، جزء سرشتت می‌شود. دیگر حتی به آن فکر نمی‌کنی. هر روز صبح از خواب بلند می‌شوی و نگران تمام اتفاقاتی هستی که پیش خواهد آمد.