بریده‌هایی از کتاب خودانضباطی در ده روز

هیچ چیز در جهان نمی‌تواند جایگزین پشتکار شود حتی استعداد! هیچ چیز شایع‌تر از استعدادهای نشکفته نیست. تحصیلات به‌تنهایی نمی‌تواند استعداد را شکوفا کند. جهان پر از تحصیل‌کرده‌های شکست‌خورده است. پشتکار تنها ابزار پیروزی و موفقیت است.

تکرار، کلید موفقیت است. هر چه بیشتر پیامتان را تکرار کنید، ذهن ناخودآگاهتان سرسختانه‌تر در جهت آرزوهایتان کار می‌کند.

از آنجا که ما اکثر مواقع به کمک دیگران نظم و انضباط را رعایت می‌کنیم، به‌ندرت می‌توانیم مهارت‌های لازم برای خویش انضباطی را در خود تقویت کنیم. دوباره تکرار می‌کنم خودانضباطی مثل یک ماهیچه است که برای قوی شدن و در دسترس بودن زمانی که به آن نیاز داریم، به تمرین و تقویت نیاز دارد.

شکست یک سنگ زیر پاست نه یک سنگ قبر

کمال‌گرایی یک حس ناخودآگاه پذیرفته‌شده از سوی جامعه است که دو قلوی به هم چسبیده ترس از معمولی بودن است

بسیاری از مردم به اشتباه تصور می‌کنند هر شکستی ارزش وجودی‌شان را زیر سؤال می‌برد.

یاد گرفتیم که هر وقت تلاش کردی همه را راضی نگه داری، سرت به سنگ می‌خورد و به هیچ نتیجه‌ای نمی‌رسی!!!

خوش‌شانسی زمانی اتفاق می‌افتد که تلاش با فرصت‌ها، ملاقات کند.

اصولاً مغز به این صورت کار می‌کند. هر چه به خودت بگویی، مثبت یا منفی، ناخودآگاهت آن را باور می‌کند.

بزرگ‌ترین لذت زندگی کمک کردن به دیگران برای رساندن آن‌ها به آرزوهایشان است.

بعضی افکار، ذهن شما را به حالتی تهاجمی و تضادی درونی با خودتان می‌کشاند. زمانی‌که با خودتان در ستیز هستید، انرژی باارزشتان را از دست می‌دهید، در حالی‌که می‌توانید از آن برای رسیدن به اهدافتان استفاده کنید.

موفقیت بدون ریسکِ ضربه‌های غلط به دست نمی‌آید

به خاطر کمبودهایتان سوگواری نکنید، تلاشتان را دوبرابر کنید.

اصولاً مغز به این صورت کار می‌کند. هر چه به خودت بگویی، مثبت یا منفی، ناخودآگاهت آن را باور می‌کند.

یک شخص عیب‌جو و بدبین دلش می‌خواهد درباره ارزش و درستی هر چیزی سؤال کند و از آنجا که هیچ چیز در زندگی بی‌نقص نیست، شخص بدبین همواره دلیلی برای عیب‌جویی می‌یابد. به‌محض پیدا کردن ایراد، آن را بزرگ می‌کند تا اینکه این نقص تمام چیزهای اطراف را تحت‌الشعاع قرار دهد. یک شخص بدبین در توجیه کردن اینکه چرا یک برنامه، ایده یا انتخاب به درد نمی‌خورد و نتیجه نخواهد داد، نابغه است.

گاهی دلایلی می‌آورد تا کار را پشت گوش بیندازد. «من تا زمانی‌که دستگاه ورزشی مناسب نخریده‌ام نمی‌توانم برنامه کاهش وزن را شروع کنم.» اینجاست که هاید موفق شده است مانعی میان شما و هدفتان بگذارد.

اصولاً مغز به این صورت کار می‌کند. هر چه به خودت بگویی، مثبت یا منفی، ناخودآگاهت آن را باور می‌کند. ذهن ناخودآگاهت شواهد را نمی‌سنجد و ادعایت را ارزیابی نمی‌کند. فقط آنچه را می‌گویی به‌راحتی باور می‌کند. به علاوه، به دنبال دلایلی می‌گردد تا ثابت کند که درست می‌گویی حتی اگر در اشتباه باشی. آنگاه ناخودآگاهت شروع می‌کند به هماهنگ کردن رفتار و برخوردت با آنچه به او گفته‌ای. خلاصه مطلب اینکه شما رفتار و طرز برخوردتان را با آنچه به خود می‌گویید، شکل می‌دهید.

گفتگوی درونی باید مثبت، مشخص و در زمان حال باشد.

این جنبه ترس از موفقیت، به‌طور خاص مشکل ساز است، چون بر اساس شفقت و دلسوزی نسبت به دیگران شکل می‌گیرد. خصیصه‌ای که بسیاری از ما آن را مثبت در نظر می‌گیریم.

اگر پیام‌های گفتگوی درونی‌تان را با صدای بلند بگویید، قدرتمندتر می‌شوند زیرا آنگاه پیام شما دو مؤلفه فیزیکی خواهد داشت: گفتن و شنیده شدن! به این ترتیب، پیام‌هایتان قدرت و حمایت روحی و جسمی شما را دریافت می‌کنند.