بریده‌هایی از کتاب قوهای وحشی

تمام روز را پرواز کردند و پرواز کردند چون خواهرشان را با خود حمل می کردند، نمی توانستند مثل گذشته به سرعت پرواز کنند. خورشید در افق پایین می رفت و غروب نزدیک می شد.

الیزا می ترسید چون نمی توانست نشانه ای از آن صخره که برادرانش باید روی آن توقف و استراحت کنند ببیند. ناگهان طوفان شروع شد و الیزا بیشتر ترسید.

الیزا می ترسید چون نمی توانست نشانه ای از آن صخره که برادرانش باید روی آن توقف و استراحت کنند ببیند. ناگهان طوفان شروع شد و الیزا بیشتر ترسید.

الیزا با خودش گفت: وقتی آب با حوصله زیاد، سنگ های زبر و خشن را آنقدر صاف و زیبا می سازد پس من هم نباید از پیدا کردن برادرانم خسته و ناامید شوم.

روز و روزگاری در سرزمینی دوردست پادشاهی زندگی می کرد که یازده پسر و یک دختر داشت که نامش الیزا بود. یازده برادر هنگامی که به مدرسه می رفتند، لباس های زیبایی به تن می کردند که ستاره ای روی سینه شان بود. آنها در مدرسه دیکته خود را با مدادهایی از الماس آن هم روی تخته هایی از طلا می نوشتند و همگی درسشان را به خوبی فرا می گرفتند.

خورشید کم کم بالا می آمد. الیزا یک گزنه را همان جایی که خوابیده بود کنار خود دید، درست شبیه همانی که در خواب دیده بود.

سنگ قبرهای یک گورستان جمع کرده ام. فقط این نوع گزنه به کار تو می آید اما به خاطر داشته باش آنها در تماس روی پوست بدنت، ایجاد تاول می کنند ولی تو نباید توجه کنی هرچند دردناک است، تو باید آنها را با انگشتانت بدون دستکش برداری و به پارچه ای کتان بدوزی و یازده بلوز با آستین های بلند برای برادرانت درست کنی. وقتی آنها را درست کردی، روی قوها بنداز تا طلسم برادرانت شکسته شود

الیزا نگاهش را به آن کاخ عجیب و غریب دوخت. آنقدر نگاه کرد تا از نظرش ناپدید شد. یک دفعه خودش را روی صخره ای برابر غار کنار برادرانش دید.

با فروکش کردن طوفان، شب گذشت و خورشید بالا آمد. قوها از روی صخره به پرواز درآمدند و دوباره الیزا را هم با خودشان بردند.

برادران به الیزا گفتند: این کاخ متعلق به جادوگر مورگان است و هیچ انسانی حق ورود به آن را ندارد.