بریده‌هایی از کتاب سرنوشت پول های جهانی پس از بحران

مدرن نظام پول کاغذی (حکومتی) بود، که در آن دلار فاقد هرگونه پشتوانه دارایی‌های فیزیکی- از جمله طلا- بود، و تنها با تعهد دولت آمریکا پشتیبانی می‌شد. همچنین، در نظام جدید پول‌ها به‌طور کامل شناور بودند، و ارزش آن‌ها در برابر دلار توسط سازوکار بازار تعیین می‌شد. در نتیجه، نظام پول ذخیره بین‌المللی بر پایه دلار و اعتماد به دولت آمریکا پا به عرصه وجود گذاشت.

همین راه گذاشته است. شاید مهم‌ترین پرسشی که هم‌اکنون پیش روی جامعه جهانی قرار دارد این است که، با حضور چین در صحنه اقتصاد جهانی، جهان چگونه به نظر خواهد رسید؟ از دیدگاه نظری، اگر ثابت شود که آمریکا قادر به حل مشکلات و تنش‌های داخلی رو به رشد خود نیست، این امکان وجود دارد که بتوان یوان چین را به‌عنوان پول ذخیره برتر جهان و جانشین دلار پذیرفت.

آنچه موضوع را پیچیده‌تر می‌کند این است که، در آمریکا هم گروه‌های ذی‌نفعی وجود دارند که در برابر افزایش ارزش یوان ایستادگی می‌کنند. اصلی‌ترین مخالفین اصلاحات پولی در چین، شرکت‌های بزرگ آمریکایی سرمایه‌گذار در چین، که محصولات خود را به آمریکا صادر می‌کنند، و نیز فروشگاه‌های خرده‌فروشی ارزان‌قیمتی چون «وال‌مارت»، که از نیروی کار ارزان ناشی از تثبیت ارزش یوان سود می‌برند، هستند

برای چند دهه، آمریکا به‌عنوان خریدار کالاهای تولید شده در کشورهای دیگر عمل کرده است. طی این دوره، آمریکا همچنین از نخستین صادرکننده خالص جهان به نخستین واردکننده خالص جهان تبدیل شده است. همچنین، تقاضای مصرفی بالای آمریکا به ایجاد شرایطی کمک کرده که طی آن سه اقتصاد بزرگ جهان پس از آمریکا تبدیل به اقتصادهای صادرات‌محور شده‌اند. در سراسر سده بیستم، کشورهای توسعه‌یافته موفقیت خود را مدیون صادرات کالاهای مصرفی مورد نیاز مصرف‌کنندگان آمریکایی بودند. در نتیجه این ساختار حاکم بر تجارت بین‌المللی، اقتصاد جهانی به‌طور فزاینده‌ای به ارزش دلار آمریکا وابسته شد و به تقاضای مصرف‌کنندگان آمریکایی اعتیاد پیدا کرد.

مقدمه: برتُن‌وودز و پیدایش نظام ذخیره دلار (سارا اِیزِن)

تضعیف دلار، اگرچه برای رشد اقتصادی آمریکا مطلوب است، اما موجب کاهش اعتماد به این «پول ذخیره» جهانی شده و افزایش ارزش دیگر پول‌های مهم جهان را، به‌عنوان نتیجه مستقیم اما نامطلوب، برای کشورهای دیگر در پی خواهد داشت.

داستان دلار دو طرف دارد. طرف نخست، بحرانی که در سال ۲۰۰۷ ترک‌های نظام پولی بین‌المللیِ متکی بر دلار را نمایان ساخت، و منجر به کاهش اعتماد به این پول شد. طرف دوم، عدم‌تعادل‌های گسترده و ویران‌گر، از جمله کسری تجاری

نیکسون»، رییس‌جمهور آمریکا، ارتباط بین طلا و دلار را قطع کرد، که این اقدام پایانی بر نظام برتُن‌وودز و آغاز دوران

موافقت‌نامه برتُن‌وودز، دلار آمریکا باید ارزشی فراتر از آن‌چه روی کاغذ نوشته شده است، به شکل طلا، داشته باشد. در نتیجه، باید مقدار ثابتی طلا برای نشان دادن ارزش دلارهای چاپ شده توسط آمریکا سپرده‌گذاری یا ذخیره شود،