بریده‌هایی از کتاب نمی توانی به من آسیب بزنی

ما نیاز داریم اطراف‌مان را با افرادی پر کنیم که به ما چیزی می‌گویند که نیاز داریم بشنویم، نه چیزی که می‌خواهیم بشنویم؛ درعین‌حال به ما این احساس را ندهند که در برابر سدی گذرناپذیر قرار گرفته‌ایم.

ما باید پیروزی‌های‌مان را جشن بگیریم. پیروزی قدرتی دگرگون‌کننده دارد؛ ولی بعداز جشن باید آن‌را کنترل کنیم، به برنامه‌ها و اهداف جدید فکر کنیم، و روز بعد، از صفر شروع کنیم.

همه می‌توانند شاهکارهایی به نمایش بگذارند که روزی فکر می‌کردند غیرممکن است. ما باید در راستای تحقق این امر ذهنیت خود را تغییر دهیم و حاضر به کنارگذاشتن هویت خود باشیم و همیشه بیش‌تر تلاش کنیم تا به بیش‌تر دست پیدا کنیم و به بیش‌تر تبدیل شویم

یاد گرفته بودم که به‌اندازهٔ کافی در زمان حال حضور داشته باشم و ذهنم باز باشد تا بتوانم حتی در ضعیف‌ترین حالت خود اهدافم را بسنجم.

«خستگی از همهٔ ما بزدل می‌سازد.»

همهٔ ما وسوسه خواهیم شد از تعهد سر بازبزنیم، اهداف و رؤیاهای‌مان را فراموش کنیم و در جایی از زندگی، خوشبختی خود را ارزان بفروشیم؛ چراکه احساس پوچی خواهیم کرد، گویی دیگر چیزی برای عرضه نداریم، آن‌هم در شرایطی که حتی از نصف گنجینه‌هایی که در ذهن و قلب و روح‌مان نهفته است بهره‌مند نشده‌ایم.

دلیل این‌که من شیفتگی‌هایم را دنبال می‌کنم و از خودم تلاش بیش‌تری می‌طلبم این است که یاد گرفته‌ام تنها زمانی‌که دردها و رنج‌ها و محدودیت‌های متصورشدهٔ خودم را پشت‌سر می‌گذارم قادرم ازلحاظ فیزیکی و ذهنی به چیز بیش‌تری دست یابم، هم در مسابقات استقامتی و هم در زندگی واقعی.

ذهنیت شایع و رایجی که این روزها اذهان جامعهٔ امریکایی را به سلطه درآورده روی من تأثیری نمی‌گذارد؛ همان ذهنیت‌هایی که به ما می‌گویند هم‌رنگ جماعت شویم یا از ما دعوت می‌کنند یاد بگیریم با صَرف تلاش کم‌تر به نتایج بیش‌تری برسیم. حالم از این میان‌برها به‌هم می‌خورد.

آستانهٔ درد در افراد مختلف متفاوت است؛ اما آن‌چه جهانی است انگیزهٔ تسلیم‌شدن است، یعنی حس این‌که تمام کاری را که از دست‌تان برمی‌آمده انجام داده‌اید و اگر کارتان را ناتمام رها کنید، این عمل‌تان قابل‌توجیه است.

ما طبق عادت به چیزی کم‌تر از حد عالیِ خودمان قانع می‌شویم: درحین کار، در مدرسه، در رابطه‌های‌مان، و در زمین بازی یا مسیر مسابقه. هریک از ما به کم قانع می‌شویم و به فرزندان خود نیز می‌آموزیم تا به کم‌تر از حد عالیِ خودشان قانع شوند

همهٔ ما، بدون این‌که متوجه باشیم، بخش بزرگی از ظرفیت‌مان را نادیده می‌گیریم.

هدف این نیست که خود را بی‌دلیل قهرمان حس کنید. این‌جا نیستید که برای خود هورا بکشید. هدف این است که به یاد داشته باشید چه گردن‌کلفتی هستید و می‌توانید از آن انرژی استفاده کنید تا دوباره در گرماگرم نبرد پیروز شوید.

اگر بیش‌تر بر رشد فکری تمرکز دارید، تمرین کنید تا سخت‌تر و طولانی‌تر از گذشته مطالعه کنید یا در یک ماه بیش‌از ماه‌های گذشته کتاب بخوانید

مغز می‌خواهد به شما یادآوری کند درحال عذاب‌کشیدن هستید و هدف‌تان دست‌نیافتنی است. قصد دارد شما را متوقف کند تا درد متوقف شود.

ما همه در زندگی به جرقه‌ها و پیروزی‌های کوچک نیاز داریم تا راه را برای پیروزی‌های بزرگ‌تر باز کنند.

ابزارهای دیجیتالی مناسب نیستند. همهٔ تردیدها، رؤیاها، و اهداف‌تان را روی کاغذِ یادداشت‌ها بنویسید و روی آینه‌تان بچسبانید.

وقتی اعتمادبه‌نفسی نداشته باشید، بهادادن به نظرات بقیهٔ مردم آسان می‌شود و من بدون درنظرگرفتن ذهن‌هایی که آن‌ها را تولید می‌کردند، به نظرات همه بها می‌دادم.

تنها مانعی که سر راه شما وجود دارد خودتان هستید!

خودتان را نقد کنید! هیچ‌کس حقیقت تلخ را دوست ندارد. ما، هم به‌صورت فردی و هم به‌صورت اجتماعی، از شنیدن مهم‌ترین چیزی که به آن نیاز داریم طفره می‌رویم.

شما رؤیاهای دیگری دارید که برای دستیابی به آن‌ها باید شجاع باشید و مثل بزدل‌ها از دنیا نروید.