بریده‌هایی از کتاب هزار اقاقیا در چشمان تو هیچ بود

از ابدیت به‌سوی امروز صبح بازمی‌گشتی من برهنه بر سخنان تو سجده می‌کردم احساس آب و خنکی داشتم و سخن از عمرم کوتاه‌تر بود هر چند بهار افسون می‌کرد من زنده بودم