بریده‌هایی از کتاب اما

کجا می‌توانم مردی را پیدا کنم که مثل پدرم همیشه حرف مرا مهم‌تر از حرف خودش بداند و همیشه حق را به من بدهد.

که اگر زنی شک داشته باشد مردی را بپذیرد یا نپذیرد، حتماً باید جواب رد بدهد. اگر شک دارد که بگوید بله، باید حتماً بگوید نه. این قضیه‌ای نیست که انسان با شک و تردید واردش بشود و دودل بماند.

چقدر بهتر است آدم انتخاب کند نه این‌که انتخاب شود،‌ چقدر بهتر است آدم در دیگری احساس حق‌شناسی ایجاد کند نه این‌که خودش احساس حق‌شناسی کند.

اگر خلق و خوی انسان طوری باشد که همه چیز را تحمل کند دیگر چیزی باقی نمی‌ماند که آدم تحمل کند.

شاید بشود بدون رقص هم زندگی را ادامه داد. هستند جوانانی که ماه‌های پیاپی اوقاتشان را بدون این‌که به هیچ مجلس رقصی بروند سپری می‌کنند و جسم و روحشان هم هیچ صدمه‌ای نمی‌بیند. ولی وقتی لذت جست و خیزهای تند و موزون را بچشند در این صورت برایشان خیلی سخت می‌شود که دیگر آن کارها را انجام ندهند.

کسانی که زندگی فقیرانه‌ای دارند و در محیطی محدود و سطح پایین‌تری زندگی را به زحمت پیش می‌برند ممکن است تنگ‌نظر و بدعنق بشوند

آدم با خیرخواهی می‌تواند آن کسی که باید باشد، نه با دوستی. اِما آرزوی چنین مردی را داشت.

ولی مسلماً کارهای ابلهانه‌ای که آدم‌های عاقل بدون شرم و حیا مرتکب می‌شوند دیگر ابلهانه نخواهد بود. رذالت و بدی همیشه رذالت و بدی نیست، بلاهت همیشه بلاهت نیست. بستگی دارد به شخصیت افراد.

خلق‌وخوی‌اش طوری بود که احساس بدبختی نمی‌کرد، حتی در ازدواج اولش. اما خُب، این ازدواج دوم قاعدتاً به او می‌فهماند که زن باشعور و دوست‌داشتنی چه لطف و حلاوت دیگری دارد. بله، با کمال رضایت درمی‌یافت که چقدر بهتر است آدم انتخاب کند نه این‌که انتخاب شود،‌ چقدر بهتر است آدم در دیگری احساس حق‌شناسی ایجاد کند نه این‌که خودش احساس حق‌شناسی کند.

با کمال رضایت درمی‌یافت که چقدر بهتر است آدم انتخاب کند نه این‌که انتخاب شود،‌ چقدر بهتر است آدم در دیگری احساس حق‌شناسی ایجاد کند نه این‌که خودش احساس حق‌شناسی کند.

بین کارهای سخت، خداحافظی از همه سخت‌تر است.

چه چیزی بدتر از این‌که آدم دوست صمیمی‌اش که همیشه کنارش هست همۀ کارها را بهتر از او انجام بدهد!

هیچ چیز به پای خوش‌قلبی‌اش نمی‌رسد. هیچ چیز وجود ندارد که بشود با خوش‌قلبی و محبت مقایسه کرد. همین محبت است که باعث می‌شود پدر عزیزم این‌طور محبوب باشد، و یا حتی ایزابلا در دل همه جا باز کند. من این‌طور نیستم. ولی ارزشش را می‌دانم و به آن احترام می‌گذارم. از این لحاظ هریت جذابیتش از من بیشتر است. آه! هریت عزیز، من تو را با هیچ‌کس دیگر در دنیا عوض نمی‌کنم. واقعاً که تو به صد تا جین فیرفاکس سرد و بی‌عاطفه می‌ارزی. و خوش به حال مردی که جای اِما را به هریت بدهد، او را خوشبخت‌ترین مرد دنیا می‌کند.

شاید بشود بدون رقص هم زندگی را ادامه داد. هستند جوانانی که ماه‌های پیاپی اوقاتشان را بدون این‌که به هیچ مجلس رقصی بروند سپری می‌کنند و جسم و روحشان هم هیچ صدمه‌ای نمی‌بیند. ولی وقتی لذت جست و خیزهای تند و موزون را بچشند در این صورت برایشان خیلی سخت می‌شود که دیگر آن کارها را انجام ندهند.

برای افرادی مانند اِما که جوان هستند و طراوت و نشاط طبیعی دارند، هر قدر هم که شب سخت و غم‌انگیزی را پشت سر بگذارند، باز که خورشید طلوع کند روحیه و نشاط‌شان برمی‌گردد. جوانی و نشاط صبح با روحیه‌شان جور درمی‌آید و بسیار کارساز است. اگر ناراحتی و غصه به آن تلخی نباشد که چشم‌ها را باز نگه دارد، صبح که بیدار می‌شود غم و غصه کمتر و امیدواری‌ها بیشتر می‌شود.

خصلت انسان‌ها به کسانی تمایل دارد که از موقعیت نسبتاً مناسبی برخوردارند، به صورتی که از شخص جوانی که بخواهد ازدواج کند و یا کسی که در حال مرگ باشد، به نیکی یاد می‌کنند.

خلاصه خدا را شکر، هر طور که حساب می‌کنم می‌بینم که خوشبختیم به او بستگی ندارد، کمی زمان لازم دارم که همه چیز به روال سابق برگردد. می‌گویند هر کس در زندگی‌اش یک بار عاشق می‌شود، و خب، من، خدا را شکر، تاوان سنگینی نمی‌پردازم.

رقصیدن به نظر من، مثل هر هنر دیگری لذت خودش را دارد، ولی کسانی که در کنار ایستاده‌اند و تماشا می‌کنند معمولاً به چیزهای دیگر فکر می‌کنند.

غافلگیر کردن کار درستی نیست. لذت و شادی را بیشتر نمی‌کند. حتی ممکن است ناراحت‌کننده هم باشد.

خصلت انسان‌ها به کسانی تمایل دارد که از موقعیت نسبتاً مناسبی برخوردارند، به صورتی که از شخص جوانی که بخواهد ازدواج کند و یا کسی که در حال مرگ باشد، به نیکی یاد می‌کنند.