بریده‌هایی از کتاب دوران سخت

وقتی عمر اینقد کوتاهه، دوست دارم کاری رو بکنم که منو راضی می‌کنه و برام بهترینه.

همه چی خرتوخره. هر چی زودتر بمیرم، بهتره.

اوضاع از بد به بدتر و از بدتر به بدترین شرایط تغییر کرد، تا اینکه اون رفت و منو تنها گذاشت.

دنیا و آنچه در آن می‌گذرد، هیچ‌گاه به آن صورت نیست که ما می‌خواهیم و یا فکر می‌کنیم باید باشد، بلکه هست و فارغ از خواست و فکر ما وجود دارد. نادیده‌گرفتن این اصل و عناد با آن، گرفتاری می‌آورد و شیرازهٔ زندگی، خانواده، تربیت، و همهٔ امور را می‌پاشاند. در ورای حقیقت، فراحقیقتی است که عقل و خرد آن را برنمی‌تاباند.

یه روز که منو بهتر شناختی، این بی‌اعتمادیت به من ازبین می‌ره.

نگاه کنین ما چه جوری زندگی می‌کنیم، کجا زندگی می‌کنیم، چند تایی زندگی می‌کنیم، با چه امکاناتی زندگی می‌کنیم، و به چه شکل‌ِ یکنواخت و یکسانی زندگی می‌کنیم. نگاه کنین کارخونه‌ها همیشه دارن کار می‌کنن و هرگز هیچی برای ما ندارن جز مرگ. نگاه کنین شما چه جوری دربارهٔ ما فکر می‌کنین، چه جوری دربارهٔ ما می‌نویسین، و چه جوری از ما حرف می‌زنین، با نماینده‌هاتون پیش وزرا می‌رین و از ما می‌گین و همیشه شما درست می‌گین و ما اشتباه می‌کنیم، و از روزی هم که به‌دنیا می‌آیم هیچی حالیمون نمی‌شه.

آقای سوم گفت: باید در همهٔ موارد، هر چیزی رو با حقیقت تنظیم و حقیقت رو بر هر چیزی حاکم کنی.