بریده‌هایی از کتاب هنر نه گفتن

شما مسئول واکنش دیگران نیستید یکی از بزرگ‌ترین موانع مردم شادکن‌ها این است که نسبت به احساس و واکنش دیگران احساس مسئولیت می‌کنند. آن‌ها می‌هراسند که "نه گفتن‌شان" موجب ناراحتی و عصبانیت درخواست‌کننده شود. این ترس آن‌ها را وا می‌دارد که مدام اولویت‌های دیگران را به اولویت‌های خود ترجیح دهند.

هنگامی که توانایی پیدا می‌کنید تا با اعتماد و متانت "نه" بگویید، و این کار را با نظم و قاعده انجام دهید، متوجهٔ تغییرات دیگران می‌شوید. آن‌ها احترام بیش‌تری برای‌تان قایل خواهند شد؛ ارزش بیش‌تری برای وقت‌تان در نظر می‌گیرند؛ و در چشم آن‌ها یک رهبرید تا یک دنباله‌رو.

هیچ‌کس بیش‌تر از شما برای وقت‌تان ارزش قایل نیست. پس باید هشیار باشید و به خود یادآوری کنید که پاسخ مثبت به یک کار مستلزم این است که به انجام کار دیگری پاسخ منفی دهید. مفهوم "دوست خوب بودن" شما را مجبور نمی‌کند که اولویت‌های دوستان‌تان را به اولویت‌های خود ترجیح دهید.

جسارت: ابتدا به حرف‌های طرف مقابل گوش می‌دهیم و پس از این‌که سخنانش تمام شد، عقیدهٔ مخالف‌مان را ابراز می‌کنیم. خشونت: حرف طرف مقابل را قطع می‌کنیم و برخلافش حرف می‌زنیم.

اگر زندگی‌تان را اولویت‌بندی نکنید، شخص دیگری این کار را می‌کند.

به خاطر داشته باشید که شما نمی‌توانید عکس‌العمل‌های دیگران را کنترل کنید.

مادامی که نسبت به طرف مقابلم احترام قایلم، با "نه" گفتنم، مسئول بروز هیچ‌گونه رنجشی نیستم.

برای رد هر تقاضایی دلیل صادقانه‌ای بیاورید. در مقابل هر وسوسه‌ای مقاومت کنید. با دروغ گفتن، نه تنها احساس گناه می‌کنید بلکه طرف مقابل نیز متوجهٔ عدم صمیمیت شما می‌شود.

ابراز عقاید در جمع: جسارت: در مباحثهٔ گروهی شرکت می‌کنیم. به دیگران اجازه می‌دهیم عقایدشان را ابراز کنند و ما هم با احترام عقایدمان را در موردشان می‌گوییم. خشونت: می‌کوشیم تا بحث گروهی را تحت سلطهٔ خود درآوریم. برخلاف دیگران حرف می‌زنیم و بدون توجه به احساسات‌شان، عقایدشان را سرکوب می‌کنیم.

توجه به خود، خودخواهی نیست. این کار ضروری است.

این مهارت منفرد و حیاتی (یعنی نه گفتن) سکوی پرتابی است برای پیدا کردن جسارت بیش‌تر در تمام عرصه‌های زندگی.

جسور بودن یعنی داشتن اعتماد به نفسی که با آن می‌توانیم نیازها و خواست‌های‌مان را ابراز کنیم و به دنبال اهداف‌مان باشیم؛ حتی اگر در شرایط مخالفی قرار داشته باشیم. جسور بودن یعنی به دیگران بگویید موضع‌تان چیست و یعنی این‌که جایی برای سردرگمی وجود ندارد

شما به طور اجتناب ناپذیری با افرادی روبرو می‌شوید که حاضر نیستند جواب "نه" بشنوند. هنگامی که درخواست‌شان را رد می‌کنید، اصرار می‌کنند. آن‌ها می‌کوشند با زبان‌بازی درخواست‌شان را بپذیرید. ممکن است به ترفندهای احساسی دست بزنند یا حتی شما را بترسانند تا مجبور شوید کمک‌شان کنید.

به یکی از افراد زندگی‌تان که از شنیدن کلمهٔ "نه" ناراحت می‌شود، فکر کنید. این بار که آن شخص کمک‌تان را می‌خواهد و شما قادر به این کار نیستید، به احساس‌تان هنگام رد درخواستش توجه کنید. آیا احساس گناه می‌کنید؟ آیا احساس می‌کنید کار اشتباهی انجام داده‌اید؟ توجه کنید هیچ دلیلی ندارد چنین احساسی داشته باشید. مادامی که با مهربانی و به طور صریح پاسخ می‌دهید، مسئول رنجشی نیستید که درخواست‌کننده در خود احساس می‌کند.

اگر تسلیم وسوسه‌ها شوید، بردهٔ هوس‌های‌تان می‌شوید. و غالباً لذت کوتاه مدت را فدای رضایت بلندمدت می‌کنید. وقتی با بیان جملاتی که مفهوم "انجام ندادن" دارند، در مقابل وسوسه‌های‌تان مقاومت می‌کنید، سازندهٔ زندگی‌یی می‌شوید که بر پایهٔ اهداف سالمی استوار است.

ترس از دست دادن آن‌قدر جدی است که موجب نگرانی بسیاری از مردم می‌شود. حتی ممکن است موجب رفتارهای اجباری شود

هنگامی که درخواستی را رد می‌کنید، مصمم بودن‌تان مزایای ویژه‌ای دارد. اگر این کار را مدام انجام دهید، اطرافیان به تدریج متوجه می‌شوند که نمی‌توانند کنترل‌تان کنند، شما را بترسانند یا تحت فشار قرار دهند تا تصمیم‌تان را تغییر بدهید.

اگر زندگی‌تان را اولویت‌بندی نکنید، شخص دیگری این کار را می‌کند.

اجازه ندهید با درخواست‌های مکرر عصبانیت و رنجش‌تان به اوج برسد و بعد با خشم بگویید: "نه!"

ما مدام در حال خواندن مطالب فیس بوک روی گوشی‌ها و تبلت‌های‌مان هستیم، پُست‌های دیگران را در مورد تجارب‌شان نگاه می‌کنیم و خودمان را سرزنش می‌کنیم که چرا پُستی نمی‌گذاریم. ما به همه چیز پاسخ مثبت می‌دهیم تا احساس نکنیم عقب مانده‌ایم. نتیجه این می‌شود که احساس عدم تمرکز، عصبانیت و بدبختی می‌کنیم، حتی وقتی می‌کوشیم هیچ فرصتی را از دست ندهیم. چرا؟ چون خودمان را لای منگنه می‌گذاریم تا کارهایی را دنبال کنیم که برای‌مان پیامدی ندارند.