بریده‌هایی از کتاب آداب معاشرت

- دیگران را نصیحت نکنید مگر اینکه اشخاص اجازه این کار را به شما داده باشند.

- از ابتدای ورود مهمان‌ها تا زمانی که آن‌ها منزل شما را ترک می‌کنند، خنده به لب داشته باشید.

خانم‌ها هنگام سوار شدن به ماشین باید اول روی لبه صندلی بنشینند و بعد پاهایشان را داخل خودرو بیاورند. همچنین هنگام پیاده شدن باید اول پاهایشان را از ماشین بیرون ببرند و بعد تنه خود را از ماشین خارج کنند.

با کسانی که باعث رنجش شما شده‌اند نیز مهربان و مؤدب باشید.

- اگر دل‌تان برای گپ زدن با کسی تنگ شده، بهتر است به دیدن او بروید تا آنکه ساعت‌ها با او تلفنی صحبت کنید.

- به یاد داشته باشید که همه دوستی‌ها قرار نیست تا آخر عمر ادامه پیدا کند. هرگاه احساس کردید یک دوستی قابل ادامه دادن نیست یا برای شما بار شده است، بدون اینکه کار به تلخی و رنجش بکشد، در صلح و صفا و در اوج صداقت به آن پایان دهید.

- بعد از نشستن، تلفن همراه‌تان را روی میز نگذارید زیرا این پیام را به میزبان منتقل می‌کنید که پیام‌هایی که برای من می‌آید و تماس‌هایی که گرفته می‌شود، از همنشینی با شما مهم‌تر است. مهمانی زمانی است که وقت شما باید به معاشرت با میزبان و سایر مهمان‌ها اختصاص پیدا کند و صحبت با تلفن همراه به معنی بی‌توجهی به حضور دیگران در جمع است.

- راه‌های مختلف را برای باز کردن سر حرف با دیگران تمرین کنید. یکی از این راه‌ها می‌تواند پرسیدن نظر مخاطب‌تان در مورد یک موضوع باشد، مثل «نظرتان در مورد نقاشی‌های به نمایش گذاشته شده در این نمایشگاه چیست؟».

- افراد را باید به ترتیب مقام و شأن اجتماعی‌شان معرفی کنید. مثلاً ابتدا باید فرد بزرگسال را معرفی کرده و سپس فرد جوان‌تر را به دیگران معرفی کنید؛ مثلاً: «جناب آقای زردوز مایلم حمید دوست صمیمی خودم را به شما معرفی کنم».

- حتی اگر خیلی هم خسته هستید، مرتب به ساعت خود نگاه نکنید. مهمان‌ها خیلی زود متوجه این حرکت شما می‌شوند و بسیار زود مجلسی که برای برگزاری‌اش بسیار زحمت کشیده‌اید را ترک می‌کنند.

- هنگام نشستن، دستان خود را روی زانوان خود یا روی دسته صندلی‌تان بگذارید و در حین حرف زدن، آن‌ها را بیش از حد در هوا تکان ندهید.

- به جای خرید چند دست لباس بی‌کیفیت، یک دست لباس با جنس مرغوب خریداری کنید.

- با دوستان خود می‌توانید صمیمانه حال و احوال کنید اما اگر در جمع افراد بزرگسال، ریش سفیدان و افراد دارای شأن بالای اجتماعی و سیاسی حضور دارند، باید با آن‌ها بسیار رسمی و محترمانه صحبت کنید. حتی اگر دیگران حاضر در جمع با این افراد صمیمی هم رفتار کردند، این حق را به خود ندهید که در صحبت با آن‌ها از موضع رسمی خود خارج شوید.

شما با نگاه کردن به چشم فرد مقابل، پرسیدن سؤال و یا بیان جملاتی مانند «بله، می‌فهمم» نشان می‌دهید که به مکالمه در حال جریان علاقه‌مند هستید.

برای دوستان خود به اندازه کافی زمان بگذارید و فقط در زمان فراغت خود به سراغ آن‌ها نروید.

اگر کسی به همراه غذای خود دارویی مصرف کرد، از او در مورد بیماری‌اش سؤال نکنید.

دیگران را نصیحت نکنید مگر اینکه اشخاص اجازه این کار را به شما داده باشند.

با کلام خود باعث رنجش دیگران نشوید: زبان شما دارای قدرت است و شما می‌توانید با آن باعث شفای دیگران شوید یا به آن‌ها زخم بزنید. اکثر افراد اغلب به یاد نمی‌آورند که شما در گذشته چه به تن داشته‌اید ولی به خوبی به یاد می‌آورند که شما به آن‌ها چه گفته‌اید.

به جای دیگران به سؤالات جواب ندهید

- در بحث‌های گروهی خانواده شرکت کنید و خود را از آن‌ها جدا ندانید.