بریده‌هایی از کتاب شاه ماهی

«مرد از جنس آتش است و زن از جنس خاک، پس آتش خشم مردت را با خاک سرد خاموش کن طوری که حتی دود و دمی از آن باقی نماند!»

جایی که همهٔ راه‌ها به بن‌بست ختم می‌شه، فقط خداست که راه‌گشا می‌شه!

دلسوزی پرسید: ـ انگاری شکر خدا الان بهتری، نه!؟

مادرم معتقد بود که مرد از جنس آتشه و زن از جنس خاک! می‌گفت واسه خاموش کردن آتیش نباید حتی از آب استفاده کرد چون بوی دود و دمش همه‌جا رو برمی‌داره بلکه باید خاک ریخت رو آتیش تا بدون دود و دم خاموش بشه طوری که، نه جایی آتیش بگیره، نه دود و دمش همه رو خفه کنه!

جایی که همهٔ راه‌ها به بن‌بست ختم می‌شه، فقط خداست که راه‌گشا می‌شه!

دخترک خنده کنان گفت که چیست راز این حلقهٔ زر راز این حلقه که انگشت مرا اینچنین تنگ گرفته‌ست به بر راز این حلقه که در چهرهٔ او این همه تابش و رخشندگی است مرد حیران شد و گفت حلقهٔ خوشبختیست، حلقهٔ زندگی است! همه گفتند: مبارک باشد دخترک گفت: دریغا که مرا باز در معنی آن شک باشد سال‌ها رفت و شبی زنی افسرده نظر کرد بر آن حلقهٔ زر دید در نقش فروزندهٔ او روزهایی که به امید وفای شوهر به هدر رفته هدر زن پریشان شد و نالید که وای وای این حلقه که در چهرهٔ او باز هم تابش و درخشندگی است حلقهٔ بردگی و بندگی است!

پول سفید رو آدم واسه همین روزای سیاهش می‌خواد!