بریده‌هایی از کتاب تعالیم آبراهام

وقتی به این می‌اندیشید که چرا چیزی را می‌خواهید، غالباً مقاومت را کنار می‌گذارید، اما وقتی فکر می‌کنید چه وقت به آن دسترسی خواهید یافت و چگونه، یا چه کسی به شما برای رسیدن به آن کمک خواهد کرد، وقتی است که از خود مقاومت نشان می‌دهید

معیار موفقیت در زندگی اشیاء یا ثروت نیست، بلکه صددرصد میزان لذتی است که از زندگی‌تان حس می‌کنید.

زندگی همواره در حرکت است شما هم نمی‌توانید ساکن بمانید

همه محبوب‌اند و آرزوهای‌شان تحقق می‌یابد. وقتی با سرچشمهٔ هستی خود همسو باشید، همواره برنده‌اید و کس دیگری نباید ببازد تا شما برنده شوید. همه چیز به مقدار کافی وجود دارد.

چیزی به‌عنوان منبع «شر» وجود ندارد، اما ممکن است در مقابل آنچه که آن را «خوبی» می‌دانید مقاومتی وجود داشته باشد. درست همان‌گونه که چیزی به‌عنوان بیماری وجود ندارد، اما ممکن است مقابل تندرستی ذاتی، مقاومتی وجود داشته باشد.

اشتیاق شما برای داشتن شرایط مالی بهتر، اگر بیش‌تر اوقات نسبت به خوشبختی همسایه‌تان احساس حسادت می‌کنید، جامه عمل به خود نخواهد پوشید، زیرا ارتعاشات اشتیاق کسب ثروت و ارتعاشات ناشی از حس حسادت کاملاً با یکدیگر تفاوت دارند.

اگر به لحاظ حسی به آن‌جا برسم به همه جا می‌توانم برسم.

باید بدانید که نقش غایی خودخواهی، ارتباط با خویشتن است، وقتی چنین کنید، شما همان انرژی ناب مطلق هستید که شکل مادی به خود گرفته‌اید.

بنابراین می‌توان گفت که از طریق قرار گرفتن در معرض تجربیات زندگی است که خواسته‌های واقعی شما زاده می‌شوند. در واقع چنین انتخاب‌هایی در هر دقیقه از روز و در مراحل مختلف زندگی‌تان از شما بیرون می‌تراود. حتی سلول‌های پرورش‌یافتهٔ شما نیز تجربیات خود را دارند و خواسته‌های خود را می‌تابانند. هر خواسته‌ای از سوی سرچشمهٔ هستی درک و بلافاصله به آن پاسخ داده می‌شود، بدون هیچ استثنایی.

- شما هم‌چنین می‌دانستید که نمایاندن فوری و سریع افکارتان ممکن نیست، بنابراین شما فرصت کافی برای شکل‌دهی، ارزیابی، تصمیم‌گیری و لذت بردن از فرآیند خلاقیت را در اختیار خواهید داشت. ما به فاصله‌ای که میان یک فکر خام و عرضهٔ مادی آن وجود دارد «حایل زمانی» می‌گوییم. فرصت مناسب برای ارائهٔ یک فکر، حسی را در شما برمی‌انگیزد؛ فرصتی برای تطبیق با آن فکر، رسیدن به حسی بهتر، انتظار مطلق و لذت بردن از رشد آرام و مدام هرآنچه آرزوی خود تلقی می‌کنید.

در یک قدمی آنچه به‌سوی‌تان می‌آید خوش‌بینانه و مشتاقانه بایستد ـ با حس تردید، بی‌قراری یا عدم‌شایستگی سر راه دریافت آن مانع‌تراشی نکنیدـ این دقیق‌ترین شیوه برای خلاقیت آگاهانه است.

همهٔ ما باید اهدافی داشته باشیم که توجه‌مان را جلب کنند، آرزوهایی داشته باشیم که ناقوس‌های وجودمان را به صدا درآورند تا بتوانیم آکندگی خود را از سرچشمه‌ای که همه چیز از اوست و درون‌مان جاری است احساس کنیم. این آرزو همان چیزی است که همیشه بودن را ابدی می‌سازد.

شما همان آگاهی غیرمادی هستید که به شکل موقت در این جسم شگفت‌انگیز قرار گرفته‌اید تا شوروشوق خلاقیت‌های منحصربه‌فرد خود را احساس کنید. آن موجود مادی که شما با آن «خود» را تعریف می‌کنید، مملو از تفکرات پیشرو است؛ درحالی‌که آگاهی در حقیقت سرچشمهٔ وجودی شماست که در درون شما جاری می‌شود. این لحظه‌های وصف‌ناشدنی پرشور و جذبه، زمانی هستند که شما تمام و کمال و از صمیم قلب به سرچشمه وجودی‌تان فرصت می‌دهید تا از طریق شما خود را بیان کند.