کتاب گرترود

پس از گذشت ایام خوش اولیه، دوباره گرفتار شدت و حدت احساسات دردناک که از آن گریزم نبود می‌شدم. غروب‌های طولانی در اتاق کوچکم در حالی که با پتوی سفری زانوهایم را گرم نگه می‌داشتم، می‌نشستم و خسته و در خلاء غرق در افکار خود می‌شدم. خود را در مقابل ساحلی دست نیافتنی از تمام نعماتی که جوانی پرشور و سالم آرزو دارد می‌دیدم. میهمانی، شادی، رقص و ماجراهای عاشقانه همراه با پیروزی و کسب قدرت در عشق‌ورزی و سرانجام حریم مهرورزی و عشق، همه و همه برای ابد از من فاصله داشتند.

با ذهن خسته می‌بایست خود را در جهت مقابله با موانع و خطرات احتمالی آماده می‌کردم و ناامید نمی‌شدم.

باید آهنگ می‌ساختم، باید خلق می‌کردم و از خود اثری می‌گذاشتم

زیاد فکر کردن برایم خوب نبود. خیلی زود خسته می‌شدم و در دریای اوهام و خیالات واهی و بی‌انتها غرق می‌شدم، آن وقت در اثر خستگی به استراحت و خواب تقریبآ دائم پناه می‌بردم تا سلامتی‌ام را بازیابم و از نگرانی و افسردگی درآیم.

با نیم نگاهی به گذشته نظرم بر آن است که در مجموع، زندگی متنوعی نداشته‌ام. از ابتدا آهنگ زندگی‌ام به روی یک نت اصلی تنظیم شد و در یک جهت تداوم یافت. بد و خوب زندگی تغییری در کنه مطلب نداد و سیر محتوم سرنوشتم مرا به سوی ستاره‌ام می‌برد.

خود من اعتقاد به افکار بودا دارم که زندگی ارزشی ندارد. اما دقیقآ برای چیزهایی که برایم ارزش دارند و خلاصه با احساساتم سر و کار دارند زندگی می‌کنم

ممکن است احساس تنهایی و خلاء یک بیماری باشد ولی چه می‌شود کرد. در خواب راه رفتن هم یک بیماری است، اما کسی که از آن رنج می‌کشد لبه پشت‌بام را می‌گیرد و می‌رود، فقط وقتی صدایش کنند و او را به خود آورند، از خواب می‌پرد و به پایین سقوط می‌کند و از بین می‌رود.

هنرمند هم به خلاف آنچه مردم انتظار دارند، آدم خیلی سرحال و شادی نیست که هر لحظه از روی هیجان و التهاب هنر بیافریند، بلکه موجود بدبختی است که هر لحظه به لحاظ غنای روح خود در خفقان است و ناچار مقداری از آن را باید به دیگران انتقال دهد.

هنرمند هم به خلاف آنچه مردم انتظار دارند، آدم خیلی سرحال و شادی نیست که هر لحظه از روی هیجان و التهاب هنر بیافریند، بلکه موجود بدبختی است که هر لحظه به لحاظ غنای روح خود در خفقان است و ناچار مقداری از آن را باید به دیگران انتقال دهد.

دست سرنوشت همیشه با لطف و انصاف عمل نمی‌کند. هوسباز است و هراس‌انگیز. طبیعت به دنبال استدلال نیست، اما در انسان‌ها استدلال و منطق وجود دارد.