بریده‌هایی از کتاب متغیر منصور (مجموعه داستان)

دارد به چشم‌های نازی نگاه می‌کند، طوری که اولین‌بار باشد ببیندشان. چه‌طور می‌تواند برای اولین‌بار به چشم‌های زنش نگاه کند، جوری که تازه باشد و دلش را به تپش وادارد؟ می‌شود بعد از نُه سال؟ باید بتواند. به خاطر تصمیمی که گرفته. تغییر همین است دیگر. این‌که برای اولین‌بار به چشم‌های زنش نگاه کند و معجزه ببیند؛ یا چیزی مثل معجزه که دلش تازه بشود، دوست داشته باشد لبخند بزند، چروک‌های ریزِ صورتِ تازه‌بیدارشده و آرایش‌نکردهٔ اول صبحش را ندیده بگیرد و همچنان لبخند بزند. این شروعِ صبحی قشنگ است؛ شروعِ یک تغییرِ قشنگ.

که ما اغلب شورِ احترام را درمی‌آوریم و به حد لوس و گاه مزورانه‌ای تعارف می‌کنیم.