بریده‌هایی از کتاب خرده‌ عادت ها

«کسی که برای زندگی‌کردن چرایی دارد، تقریباً هر چگونه‌ای را تحمل می‌کند.

اگر به هویت‌تان دلبستگی زیادی داشته باشید، انعطاف‌ناپذیر خواهید شد. اگر همان یک مورد را از دست بدهید، خود را هم از دست می‌دهید.

بزرگ‌ترین تهدید موفقیت، شکست نیست، بلکه ملال است.

وقتی فعالیتی واقعاً برای شما اهمیت داشته باشد باید مشتاق باشید در هر حالتی آن‌را انجام دهید.

این‌طور نیست که اراده کنید و با بشکن‌زدنی بلافاصله به آدم کاملاً جدیدی تبدیل شوید. ذره‌ذره، روزبه‌روز و عادت‌‌به‌عادت تغییر می‌کنید. شما دائم درحال طی‌کردن مسیرهای تکاملی میکروسکوپی و ساختن «من» جدید هستید.

این خرد نهفته در پس جمله‌ی مشهور سنکا است: «فقیربودن داراییِ کم داشتن نیست، بیش‌تر خواستن است.» اگر خواستن‌های‌تان از دوست‌داشتن‌های‌تان پیشی بگیرد، همیشه ناراضی خواهید بود. مرتباً بیش‌تر به مشکل می‌پردازید تا به راه‌حل.

نشانه، اشتیاق، پاسخ و پاداش که درنهایت به شما اجازه می‌دهد عادت‌های خودکار بسازید. این چرخه را به‌اسم «حلقه‌ی عادت» می‌شناسند.

پاداش پذیرفته‌شدن از پاداش پیروزی در یک بحث، باهوش به‌نظررسیدن یا یافتن حقیقت، بیش‌تر است. بیش‌تر روزها، ترجیح می‌دهیم همراه با جمع و در اشتباه باشیم تا این‌که طرف حق و تنها باشیم.

زمانی که نشانه‌هایی که می‌توانند عادتی را برانگیزند، خارج از دسترس یا پنهان باشند، می‌توان به‌راحتی آن‌ها را نادیده گرفت.

عواملِ عادت‌های خوب‌تان را واضح کنید و عواملِ عادت‌های بدتان را نامرئی.

زمان، فاصله‌ی میان موفقیت و شکست را بیش‌تر می‌کند. هرچه به زمان بدهید، چند برابر به شما پس می‌دهد. عادت‌های خوب، زمان را به دوست شما و عادت‌های بد، آن‌را به دشمن‌تان تبدیل می‌کند.

موفقیت، محصول عادت‌های روزانه است، نه یک دگرگونی بزرگ و یکباره در کل زندگی. یعنی مهم نیست درحال‌حاضر چقدر موفق یا ناموفقید، مهم این است که آیا عادت‌های‌تان شما را در مسیر موفقیت قرار می‌دهند یا خیر.

هدف هر ورزش این است که بهترین امتیاز کسب شود؛ اما این‌که در کلِ بازی به صفحه‌ی امتیازات خیره شوید، احمقانه است. تنها راه پیروزی این است که هر روز تمرین کنید.

قدرتمندترین نتایج دیر به دست می‌آیند. ایجاد عادت‌های ماندگار دشوار است و یکی از دلایل اصلی این دشواری همین است. مردم تغییرات کوچک اندکی ایجاد می‌کنند و چون نتیجه‌ی قابل‌توجهی مشاهده نمی‌کنند، متوقف می‌شوند. فکر می‌کنید «یک ماه است که هر روز می‌دوم، پس چرا هیچ تغییری در بدنم نمی‌بینم؟» زمانی که این‌گونه فکرها غلبه کنند، خیلی راحت عادت‌های مثبت به آخر خط می‌رسند. برای ایجاد تفاوت معنادار، عادت‌ها باید ماندگار باشند تا این حصار را بشکنند

اگر خلبانی که از لس‌آنجلس حرکت می‌کند، جهت جنوب را تنها ۳.۵ درجه تغییر دهد، سرانجام به‌جای فرود در نیویورک در واشنگتن دی‌سی فرود می‌آیید. این تغییر در زمان پرواز ناچیز به‌نظر می‌رسد؛ زیرا دماغه‌ی هواپیما تنها چند سانتی‌متر تغییر می‌کند؛ اما اگر بر فراز ایالات متحده در پرواز باشید، سرانجام از مقصد تعیین‌شده چندین کیلومتر فاصله خواهید داشت. تغییری کوچک در عادت‌های روزانه می‌تواند به همین صورت زندگی‌تان را به مقصدی متفاوت هدایت کند.

عادت‌ها لازمه‌ی پیشرفت شخصیتی‌اند. همان‌گونه که با افزایش سود، پول چند برابر می‌شود، با تکرار عادت‌ها نیز تأثیر آن‌ها چند برابر خواهد شد. شاید تأثیر روزانه‌ی آن‌ها ناچیز به‌نظر برسد؛ اما با گذشت ماه‌ها و سال‌ها چشمگیر خواهد شد. زمانی که دو، پنج یا شاید ده سال بعد به عقب نگاه کنید، ارزش عادت‌های خوب و بهای عادت‌های بد آشکار خواهد شد.

«زمانی که به نظر می‌رسد هیچ‌چیز کمکی نخواهد کرد، می‌روم و به سنگ‌تراشی نگاه می‌کنم که برای صدمین بار روی سنگ ضربه وارد می‌کند، بدون این‌که ترکی ایجاد شود؛ اما در صدویکمین ضربه سنگ به دو تکه خرد می‌شود و می‌دانم که آخرین ضربه نبود که آن‌را خرد کرد، بلکه تمام آن ضربه‌های پیشین مسبب آن بود.»

استخوان‌بندی این کتاب طرحی چهارگامی از عادت‌ها یعنی نشانه، اشتیاق، پاسخ و پاداش، و چهار قانون تغییر رفتار برآمده از دل این چهار گام است

هرچه طرزفکری برای ما مقدس‌تر باشد، یعنی هرچه بیش‌تر به هویت ما گره خورده باشد، بیش‌تر از آن در مقابل انتقاد دفاع می‌کنیم

هویتی پشت عادت‌ها هست. رفتاری که با خود واقعی ناهمخوانی دارد، پایدار نخواهد بود. ممکن است پول بیش‌تری بخواهید؛ ولی هویت شما هویت آدمی است که خرجش بیش‌تر از دخلش است و مدام به‌سمت خرج‌کردن بیش‌تر از میزان درآمدش کشیده می‌شود. ممکن است دنبال سلامت باشید؛ ولی همچنان راحتی برای‌تان اولویت بیش‌تری دارد تا دسترسی به اهداف و مدام به‌سمت آسایش بیش‌تر کشیده می‌شوید تا ورزش‌کردن. وقتی عقاید پشت عادت‌های گذشته را تغییر ندهید، تغییر عادت سخت خواهد بود. هدف جدید و نقشهٔ جدیدی دارید، ولی هنوز آن «کسی» را که هستید تغییر نداده‌اید.