بریده‌هایی از کتاب خرده‌ عادت ها

هر عمل شما مثل رأی‌دادن به نوع خاصی از شخصیت است که دوست دارید هویت شخص شما باشد. هر عملی به‌تنهایی نمی‌تواند باورهای شما را تغییر بدهد؛ ولی وقتی تعداد آرا بیش‌تر شود، مدارک هویت جدید شما هم بیش‌تر می‌شود.

دلیل انتخاب هدف این است که بازی را ببرید. دلیل ایجاد سیستم، ادامه‌دادن به بازی است. تفکر صحیح بلندمدت، تفکری بدون هدف است. صحبت از یک موفقیت واحد نیست؛ بلکه چرخه‌ی بی‌پایان موفقیت و پیشرفت، مدنظر است. درنهایت، تعهد به «فرایند» است که «پیشرفت» را میسر می‌کند.

اهداف برای تعیین مسیر مناسب‌اند؛ اما برای پیشرفت‌کردن، سیستم‌ها بهترین چیز ممکن هستند. زمانی که بیش‌ترِ وقت خود را به اهداف اختصاص بدهید و برای طراحی سیستم خود زمان کافی اختصاص ندهید، مشکلات آغاز خواهند شد.

«زمانی که به نظر می‌رسد هیچ‌چیز کمکی نخواهد کرد، می‌روم و به سنگ‌تراشی نگاه می‌کنم که برای صدمین بار روی سنگ ضربه وارد می‌کند، بدون این‌که ترکی ایجاد شود؛ اما در صدویکمین ضربه سنگ به دو تکه خرد می‌شود و می‌دانم که آخرین ضربه نبود که آن‌را خرد کرد، بلکه تمام آن ضربه‌های پیشین مسبب آن بود.»

عادت‌ها هم به همین صورت، در ظاهر تغییری ایجاد نمی‌کنند تا این‌که به آستانه‌ی مهمی می‌رسند و عملکرد جدیدی پیدا می‌کنند. در مراحل اولیه یا میانی هر مسیر، اغلب یک دره‌ی ناامیدی وجود خواهد داشت. انتظار دارید به‌طور خطی پیشرفت کنید؛ اما زمانی که در اولین روزها، هفته‌ها و حتی ماه‌ها، تغییرات مؤثری ایجاد نمی‌شود، ناامید می‌شوید. به نظر می‌رسد به هیچ‌جا نمی‌رسید. این، مشخصه‌ی هر فرایند ترکیبی است: قدرتمندترین نتایج دیر به دست می‌آیند.

تغییری کوچک در عادت‌های روزانه می‌تواند به همین صورت زندگی‌تان را به مقصدی متفاوت هدایت کند. اتخاذ تصمیمی که اوضاع را یک درصد بهتر یا بدتر می‌کند شاید در لحظه بی‌اهمیت به‌نظر برسد؛ اما در مجموعِ لحظاتی که یک عمر را تشکیل می‌دهند، این انتخاب‌ها می‌توانند تفاوت ایجاد کنند؛ تفاوت میان کسی که هستید و کسی که می‌توانستید باشید. موفقیت، محصول عادت‌های روزانه است، نه یک دگرگونی بزرگ و یکباره در کل زندگی.

ازآن‌جاکه عادت‌های روزانه ناچیز به‌نظر می‌رسند، معمولاً آن‌ها را نادیده می‌گیرید. اگر درحال‌حاضر، کمی پول پس‌انداز کنید، هنوز میلیونر نیستید. اگر سه روز در هفته به باشگاه بروید، هنوز اضافه‌وزن دارید. اگر امشب یک ساعت زبان چینی ماندرین بخوانید، هنوز این زبان را فرانگرفته‌اید. درست است که تغییرات کوچک انجام می‌دهید؛ اما به نظر می‌رسد که نتایج هرگز سریع به دست نمی‌آیند و شما هم به شرایط پیشین خود بازمی‌گردید.

وقتی رفتار و هویت شما هماهنگ باشند، دیگر نیازی نیست دنبال تغییر رفتار باشید، چون فقط همان رفتارهایی را خواهید داشت که عقیده دارید آدمی که حالا هستید باید از خودش نشان ‌دهد.

این معنای «خرده‌عادت‌ها»ست؛ یک اقدام یا جریان منظم که نه‌تنها کوچک و آسان است، بلکه منبع قدرتی به‌یادماندنی و جزئی از یک نظام رشد پربازده است.

تمام شرکت‌کنندگان المپیک مدال طلا می‌خواهند. هر کاندیدا می‌خواهد پیروز شود. افراد موفق و ناموفق اهداف یکسانی دارند، پس اهداف نمی‌توانند وجه تمایز برنده از بازنده باشند. هدفِ «پیروزی در تور دو فرانس» نبود که دوچرخه‌سواران بریتانیایی را بر صدر این ورزش قرار داد

اگر به‌دنبال نتایج بهتر هستید، تعیین اهداف را فراموش کنید و به‌جای آن بر سیستم‌تان تمرکز کنید. منظورم از این گفته چیست؟ آیا اهداف کاملاً بی‌فایده هستند؟ معلوم است که نه. اهداف برای تعیین مسیر مناسب‌اند؛ اما برای پیشرفت‌کردن، سیستم‌ها بهترین چیز ممکن هستند. زمانی که بیش‌ترِ وقت خود را به اهداف اختصاص بدهید و برای طراحی سیستم خود زمان کافی اختصاص ندهید، مشکلات آغاز خواهند شد.

اگر می‌خواهید بدانید در زندگی به کجا دست می‌یابید، تنها کاری که باید انجام دهید، این است که مسیر دستاوردها و شکست‌های ناچیز خود را دنبال کنید و ببینید انتخاب‌های روزانه‌ی شما در ده یا بیست سال آینده به کجا ختم خواهند شد. آیا هر ماه کم‌تر از آن‌چه به دست می‌آورید خرج می‌کنید؟ آیا هر هفته به باشگاه می‌روید؟ آیا هر روز کتاب می‌خوانید و چیز جدیدی یاد می‌گیرید؟ چالش‌های کوچکِ این‌چنینی چالش‌هایی هستند که شخصیت آینده‌ی شما را تعریف می‌کنند.

انسان‌ها نرم و منعطف به دنیا می‌آیند بعد از مرگ خشک و سخت‌اند؛ گیاهان نازک و ظریف‌اند بعد از مرگ شکننده و خشک؛ بنابراین هرکس که خشک و ‌انعطاف‌ناپذیر باشد، از یاران مرگ است

افرادی که روان‌رنجورترند مضطرب‌ترند و بیش از سایرین نگران می‌شوند. این مشخصه به حساسیت بیش‌ازحد آمیگدال، بخشی از مغز که مسئول تشخیص تهدیدهاست، مربوط می‌شود. به‌عبارت دیگر، احتمالاً افرادی که به نشانه‌های منفی در محیط‌شان حساس‌ترند، نمره‌ی روان‌رنجوری بالاتری دارند.

اگر احساس می‌کنید که به کمک بیش‌تری نیاز دارید، می‌توانید اشاره و فراخوانی را در زندگی امتحان کنید. عملکرد موردنظر و پیامدش را بلند بگویید.

کارل یونگ می‌گوید، «تا وقتی ناآگاهانه را آگاهانه نکنید، زندگی‌تان را هدایت می‌کند و شما آن‌را سرنوشت می‌نامید»

قبل از این‌که بتوان عادت‌های جدید مؤثری ایجاد کرد، باید عادت‌های کنونی خود را کنترل کرد.

هیچ‌وقت اولین اشتباه شما را نابود نمی‌کند. مسئله‌ی نابودکننده،‌ آن اشتباهات مکرری است که به‌دنبال آن می‌آیند.

تمرکز همیشه باید بر تبدیل‌شدن به نوع خاصی از آدم‌ها باشد، نه رسیدن به نتیجه‌ای خاص.

زمانی که به‌طور کنترل‌نشدنی غذا می‌خورید، سیگار می‌کشید یا در رسانه‌های اجتماعی می‌گردید، درحقیقت، چیپس یا سیگار یا چند عدد لایک نمی‌خواهید، آن‌چه حقیقتاً می‌خواهید این است که احساس کنید متفاوت هستید. احساسات و عواطف‌تان به شما می‌گویند که آیا باید در شرایط فعلی‌تان بمانید یا دست به تغییر بزنید. آن‌ها به شما کمک می‌کنند بهترین اقدام لازم را انتخاب کنید. عصب‌شناسان کشف کرده‌اند زمانی که عواطف و احساسات آسیب ببینند، توانایی تصمیم‌گیری از دست می‌رود و دیگر هیچ نشانه‌ای مبنی بر این‌که به‌دنبال چه باشید یا از چه چیزی اجتناب کنید، در دست نخواهید داشت.