بریده‌هایی از کتاب جهان هستی هوایت را دارد

درد با هدف برابر نیست. هدف شما شادبودن است. هدف شما زندگی در آسایش است. هدف شما تسلیم‌شدن در برابر جهان هستی و شادمانه‌زیستن است.

توجهتان روی هر موضوعی متمرکز باشد انرژی هم به همان سمت جریان پیدا می‌کند.

زمانی که اراده‌مان را در برابر قدرت جهان هستی از دست می‌دهیم و تسلیم می‌شویم، از معجزه‌ها برخوردار می‌گردیم.

مهم نیست چقدر در مسیر منفی ترس پیش رفته‌اید، هر لحظه می‌توانید دوباره انتخاب کنید. همیشه می‌توانید انتخاب کنید

مهم نیست اوضاع چقدر وخیم است، ما انتخاب می‌کنیم که آن وضعیت را با عشق بپذیریم یا با ترس

زیگموند فروید، زمانی که بسیاری از بیمارانش بهبود نمی‌یافتند، به پدیدهٔ مقاومت پی برد. شبی در رؤیا به ذهنش خطور کرد که دلیل بهترنشدن یکی از بیمارانش این است که خودش تمایلی به بهبودی ندارد.

شاید متوجه شده باشید که اغلب با مراقبه، دعا، تأییدهای مثبت، مداوا، یا هر نوع رشد شخصی آسایشی را تجربه می‌کنید و کمی بعد آن احساس فوق‌العاده را با باوری بسته و محدودکننده، اظهارنظری منفی یا الگویی اعتیادی خراب می‌کنید. این تجربه مرتب اتفاق می‌افتد. زیرا درست لحظه‌ای که به نور تکیه می‌کنیم، تاریکیِ درونمان در برابر آن مقاومت می‌کند.

خداوندا، مرا واسطهٔ آرامشت قرار ده. تا در آنجا که نفرت وجود دارد عشق به ارمغان ببرم. تا در آنجا که اشتباهی وجود دارد روح بخشایش به ارمغان ببرم. تا در آنجا که تضاد و نفاق وجود دارد هماهنگی به ارمغان ببرم. تا در آنجا که تردید وجود دارد حقیقت به ارمغان ببرم. تا در آنجا که ناامیدی وجود دارد امید به ارمغان ببرم. تا در آنجا که سایه‌ها وجود دارند نور به ارمغان ببرم. تا در آنجا که غم‌واندوه وجود دارد شادی و مسرت به ارمغان ببرم. خداوندا، به من فرصت بده آرامش ببخشم، نه آنکه آرامش بگیرم. که بفهمم و فهمیده شوم. که دوست بدارم و دوست داشته شوم. زیرا انسان با فراموش‌کردنِ خود همه‌چیز را درمی‌یابد.

بعد از سکوتی عمیق، شروع به نوشتن در دفتر یادداشت‌های روزانه‌ام کردم. این کلمات روی صفحه ظاهر شد: "این مقاومت تو در برابر عشق و آزادی است. تاریکی مزمن درونت در برابر شادی مقاومت می‌کند."

مسیرهای انحرافی در طول جهت صحیح هستند به شما کمک می‌کند با قدرت جهان هستی هماهنگ شوید و آرامش پیدا کنید

اگر آمادهٔ پایبندی به یادگیری از طریق عشق هستید، هدفتان را به جهان هستی بگویید. آن را روی یک تکه کاغذ یا در دفترچهٔ یادداشت‌های روزانه‌تان بنویسید: من آمادهٔ یادگیری از طریق عشق هستم.

تغییر ادراک به ما می‌فهماند که دنیای خارج بازتاب دنیایی است که در درون ذهنمان ساخته‌ایم؛ که مشکل در درون ماست. به ما یادآوری می‌شود که یک حضور معنوی محبت‌آمیز وجود دارد که می‌تواند قوهٔ تمیزمان را احیا کند. این همان لحظهٔ مقدس است.

متحد شدن با انرژی جهان هستی مانند رقص فوق‌العاده‌ای است که در آن، آن‌قدر به همراهتان اطمینان دارید که خودتان را تسلیم ضرب‌آهنگ موسیقی می‌کنید.

جدایی از عشق به این معناست که وجود قدرت والاتری (حضور جهان هستی) را انکار می‌کنید و یاد می‌گیرید که برای احساس امنیت به قدرت خودتان تکیه کنید.

راه بازگشت به عشق این است که بفهمیم در آغاز، اتصالمان چگونه قطع شد. هرکدام از ما به شیوه‌ای منحصربه‌فرد ارتباط را از دست می‌دهد. هرکدام به نحوی عشق جهان هستی را انکار و ترس از جهان را انتخاب می‌کنیم.

درسی از جهان هستی: زمانی که اراده‌مان را در برابر قدرت جهان هستی از دست می‌دهیم و تسلیم می‌شویم، از معجزه‌ها برخوردار می‌گردیم.

توجهتان روی هر موضوعی متمرکز باشد انرژی هم به همان سمت جریان پیدا می‌کند.

"این کتاب به پیدا کردن امنیت در میانهٔ تردید، قدرت در عین ضعف، و رواج عشق در دنیای ترسناک کمک می‌کنه."

درست لحظه‌ای که به نور تکیه می‌کنیم، تاریکیِ درونمان در برابر آن مقاومت می‌کند

قدرت یعنی اینکه بدانید حضور مثبت چگونه زندگی بیرونی‌تان را گسترش می‌دهد. با کمک این آگاهی تازه‌یافته، می‌فهمید که چه زمانی با قدرتتان در اتحاد هستید و چه زمانی اتحادی وجود ندارد. هنگامی که اتصال قطع می‌شود دعایتان را بخوانید